Αγρότης ανακάλυψε τυχαία λείψανα δύο ανθρώπων της Εποχής του Χαλκού – Το μυστήριο πίσω από την περίεργη ταφή

Λείψανα που ανακαλύφθηκαν από έναν αγρότη σε έναν ξεχασμένο ταφικό θάλαμο στο νησί Μπιούτ (Isle of Bute) ταυτοποιήθηκαν πλέον ως δύο άτομα της Εποχής του Χαλκού.

Ο θάλαμος —ή κιστοειδής (κιβωτιόσχημος) τάφος— ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά πριν από το 1863, όταν ένα ανθρώπινο κρανίο αφαιρέθηκε και εστάλη στην Εταιρεία Αρχαιοδιφών του Λονδίνου (Society of Antiquaries of London), αλλά στη συνέχεια η τοποθεσία εγκαταλείφθηκε.

Παρέμεινε ανέπαφος μέχρι που

ένας αγρότης τον εντόπισε τυχαία πριν από τρία χρόνια, γεγονός που οδήγησε σε ανασκαφή από την ομάδα AOC Archaeology. Η ανάλυση διαπίστωσε τώρα ότι ένας άνδρας και μια νεαρή γυναίκα είχαν ταφεί στον κιβωτιόσχημο τάφο —ο οποίος χρονολογείται περίπου 4.000 χρόνια πριν— αν και όχι την ίδια χρονική στιγμή.

Η Δρ. Jess Thompson, η πρώτη επιμελήτρια οστεοαρχαιολογίας της Σκωτίας στα Εθνικά Μουσεία της Σκωτίας (NMS), διαπίστωσε ότι το άτομο που είχε ταφεί στο ανώτερο επίπεδο του τάφου ήταν ένας ενήλικας άνδρας, ηλικίας μεταξύ 35-50 ετών όταν πέθανε. Είχε ύψος περίπου 1,68 μ. και ήταν καλά στην υγεία του.

Το άτομο που είχε ταφεί στο χαμηλότερο επίπεδο, του οποίου το κρανίο επίσης λείπει, ήταν γυναίκα, είτε στην εφηβεία είτε σε πολύ νεαρή ενήλικη ηλικία. Τα ευρήματα δηλώθηκαν μέσω της Μονάδας Πολύτιμων Ευρημάτων (Treasure Trove Unit) και παραχωρήθηκαν στα Εθνικά Μουσεία της Σκωτίας τον Σεπτέμβριο του 2025.

Πλέον συγκαταλέγονται ανάμεσα στα χιλιάδες αντικείμενα που φυλάσσονται σε μια νέα εγκατάσταση, η οποία δημιουργήθηκε στο Κέντρο Συλλογών των Εθνικών Μουσείων (National Museums Collection Centre) στο Γκράντον του Εδιμβούργου. Η εγκατάσταση, η οποία τέθηκε σε λειτουργία το φθινόπωρο του 2025, δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του έργου “Συλλογές Αρχαιολογικών Ανθρωπίνων Λειψάνων της Σκωτίας” (SAHRC).

Λείψανα δύο ανθρώπων βρέθηκαν μέσα σε έναν κιβωτιόσχημο τάφο στο νησί Μπιούτ (Isle of Bute). Φωτογραφία: ΒΒC

Ο Δρ. Matthew Knight, ανώτερος επιμελητής προϊστορίας (Συλλογές της Εποχής του Χαλκού) στα Εθνικά Μουσεία της Σκωτίας (NMS) και επικεφαλής ερευνητής του έργου SAHRC, δήλωσε:

«Ο κιβωτιόσχημος τάφος βρέθηκε σε μια τοποθεσία που ονομάζεται Ρούμπονταχ (Rhubodach) στο νησί Μπιούτ, και πρόκειται για έναν τάφο που είχε ξεχαστεί.

Είχε ανασκαφεί ξανά στο παρελθόν, κατά τη διάρκεια του 1800, όταν ανασύρθηκε ένα κρανίο και εστάλη στο Λονδίνο.

Εκείνη την εποχή, σημειώθηκε η ύπαρξη και άλλων λειψάνων στο έδαφος, αλλά εγκαταλείφθηκαν.  Το κρανίο, δυστυχώς, έχει πλέον χαθεί, όμως η εκ νέου ανακάλυψη και ανασκαφή αυτών των λειψάνων μάς επιτρέπει να ερμηνεύσουμε ξανά και να διηγηθούμε από την αρχή την ιστορία αυτού του ατόμου. Η ανάλυση των λειψάνων έδειξε ότι στον τάφο δεν υπήρχε μόνο ένα άτομο, αλλά στην πραγματικότητα δύο, και αυτοί οι δύο είχαν ταφεί μαζί με επιπλέον κεραμικά και άλλα κτερίσματα.»

Μυστήριο πού βρίσκεται το υπόλοιπο σώμα

Κατά τον 19ο αιώνα, ήταν κοινή πρακτική να περισυλλέγεται μόνο το κρανίο. Παραμένει άγνωστο πού βρίσκεται αυτό σήμερα. Δεν είναι γνωστό αν τα δύο άτομα ήταν συγγενείς ή πόσα χρόνια μεσολάβησαν μεταξύ των δύο ταφών.

 

Ανθρώπινα λείψανα περίπου 2.500 ατόμων από 600 αρχαιολογικούς χώρους σε ολόκληρη τη Σκωτία φυλάσσονται στη νέα εγκατάσταση του Γκράντον, χρονολογούμενα από τη Μεσολιθική περίοδο έως τον 18ο ή 19ο αιώνα.

Από το enikos