Πριν δύο μέρες ο Βίζερ εξέφρασε την ευχή να μην κατρακυλήσει πάλι η Ελλάδα στην κατάσταση που ήταν πριν το 2010. Να μην ανησυχεί ο Ευρωπαίος αξιωματούχος. Θα κατρακυλήσει σε χειρότερη κατάσταση. Με μαθηματική ακρίβεια. Τη χτίζει η κυβέρνηση με δύο βασικά όπλα. Παράνομα ή παράτυπα. Και με σύμμαχο το πιο απολίτικο και ατομιστικό κομμάτι του λαού. Για να διατηρήσει την εξουσία. Καταστρέφοντας
τελειωτικά τη χώρα.
Το πρώτο όπλο είναι οι αθρόοι διορισμοί μόνιμων και συμβασιούχων στο δημόσιο και η νομοθετική δημιουργία ελπίδας στους «απ’ έξω» ότι θα μπουν μέσα. Αλλά και η ομηρία των «μέσα» ότι θα μείνουν «μέσα».
Το ένα επεισόδιο του έργου το είδαμε χτες. Ήταν η κομματική, πραξικοπηματική απόφαση του ΑΣΕΠ (με τη διπλή ψήφο του προέδρου!) να απαξιώσει και να εντάξει στην ουσία και στην πράξη τον εαυτό του στην υπηρεσία της κυβέρνησης. ΑΣΕΠ, όπως το ξέραμε, τέλος! Οι θέσεις στο δημόσιο θα γίνονται με ρουσφέτια.
Το πρώτο φωτογραφικό ρουσφέτι δόθηκε χτες, την ώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη ο διαγωνισμός πρόσληψης 8.166 ανθρώπων στην καθαριότητα (που μετά προάγονται σε διοικητές οργανισμών ή σε απλούς γραφιάδες!) χωρίς να απαιτείται προϋπηρεσία.
Ε, το ΑΣΕΠ αποφάσισε ξαφνικά, στη μέση του διαγωνισμού, ότι όσοι συμβασιούχοι έχουν δουλέψει ήδη σε δήμους, αλλά όχι σε ιδιωτικές εταιρίες (!) θα μοριοδοτηθούν! Άρα, θα μονιμοποιηθούν οπωσδήποτε!
Έτσι, το σύνολο των θέσεων θα καλυφθεί από τα «πελατάκια» του κομματικού συστήματος. Τα οποία, από συμβασιούχοι θα γίνουν μόνιμοι, κατά παράβαση του Συντάγματος! Οι υπόλοιποι υποψήφιοι είναι απλώς κορόιδα.
Το δεύτερο επεισόδιο έρχεται με τροπολογία στο Προεδρικό Διάταγμα Παυλόπουλου του 2007 από την υπουργό Δημοσίων Υπαλλήλων Όλγα Γεροβασίλη. Μ αυτήν, καταργεί τους δύο περιορισμούς για την ανανέωση μιας σύμβασης έργου. Και δεν χρειάζεται πια να μεσολαβεί 3μηνο από τη λήξη της προηγούμενης. Ούτε υπάρχει πια ανώτατο όριο 24 μηνών για 2 διαδοχικές συμβάσεις! Τι σημαίνει αυτό;
Σημαίνει ότι όσοι είναι ήδη συμβασιούχοι σε όλο το δημόσιο θα προσδοκούν να μονιμοποιηθούν, αφού η διαρκής παροχή έργου σε μόνιμη και σταθερή βάση δημιουργεί προϋποθέσεις για τέτοια εξέλιξη. Είτε παρέχουν έργο είτε όχι. Είτε η υπηρεσία έχει ανάγκη της ειδικότητας είτε όχι.
Πόσοι είναι οι συμβασιούχοι που ξέρουμε; Τον Δεκέμβριο του 2014 ήταν 60.600. Τον Οκτώβριο του 2015 ήταν 72.000, χωρίς εκείνους στα νομικά πρόσωπα Ιδιωτικού δικαίου! Τα τελευταία στοιχεία δείχνουν 80.000 συμβασιούχους.
Την ίδια ώρα, ενώ τον Δεκέμβριο του 2014 οι μετακλητοί υπάλληλοι (λέγε με σόγια και κολλητοί) ήταν 1570, σήμερα είναι 2.200 και αυξάνονται.
Από τον Μάιο του 2015 η κυβέρνηση έχει ψηφίσει πάνω από 20 τροπολογίες για νέες συμβάσεις, παράταση προηγούμενων και μονιμοπολίηση από το παράθυρο, πολλές από τις οποίες έχουν κριθεί αντισυνταγματικές από το ΣτΕ.
Όλα αυτά γίνονται ενώ ισχύει (στα χαρτιά) κανόνας μιας πρόσληψης για κάθε 5 αποχωρήσεις ως το 2016 και μιας για κάθε 4 το 2017 στο δημόσιο. Έτσι, οι συμβασιούχοι … αυξήθηκαν κατά 20.000 περίπου, ενώ οι μόνιμοι κατά άγνωστο αριθμό, καθώς το υπουργείο δεν μπορεί (!) να πάρει όλα τα στοιχεία από όλες τις υπηρεσίες!
Πάνω σ αυτά, η κυβέρνηση προγραμματίζει να προσλάβει ακόμα 53.500 μέσα στο 2018 (15.000 μόνιμους και 38.500 συμβασιούχους) σε φυλακές, ΕΥΔΑΠ, Δήμους, Στρατό και σώματα ασφάλειας, υπουργείο Πολιτισμού, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΕΛΤΑ, ΑΑΔΕ, ΑΕΠΠ, ΔΕΚΟ, ΟΚΑΝΑ, ΚΕΕΛΠΝΟ, ΚΕΘΙ, ΕΛΓΑ, ΕΒΖ, ΕΛΓΟ, παιδικούς σταθμούς (που θα τους καταργήσει!), Κέντρα υποδοχής και Αλληλεγγύης, φεστιβάλ, κατασκηνώσεις, Νοσοκομεία (εποχιακοί!).
Το πρόβλημα δεν είναι οι προσλήψεις. Αλλά, η απουσία αξιολόγησης και η αντίστοιχη κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος για εργατοώρες που δεν αποδίδουν το έργο για το οποίο πληρώνονται. Πρόκειται για τη διαρκή φάμπρικα που καταστρέφει τη χώρα και που μοιράζει θέσεις εργασίας και μισθούς. Δεν μοιράζει θέσεις για να παραχθεί έργο. Ψήφους αγοράζει.
Το δεύτερο όπλο, η κατάληψη θέσεων από το κόμμα και τους συγγενείς, συνεχίζεται με τον πραξικοπηματικό διορισμό του συριζαίου κ Κουτεντάκη στη θέση του προϊστάμενου του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, ενώ ο νόμος προβλέπει ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο πρέπει να είναι υπερκομματικό και ανεξάρτητο από κομματικές επιρροές.
Πρόκειται για την κατάληψη του κράτους με συριζαίους και συγγενείς σε νευραλγικές θέσεις του δημοσίου. Ώστε ακόμα κι αν χάσει την εξουσία να υπονομεύσει τη λειτουργία οποιασδήποτε άλλης κυβέρνησης.
Το εξωφρενικό είναι που ο πρόεδρος της Βουλής εφάρμοσε τον νόμο «ό,τι γουστάρω κάνω» και αρνήθηκε να δώσει στη δημοσιότητα τα βιογραφικά των συνυποψήφιων του κ Κουτεντάκη για τη θέση, με το αστείο επιχείρημα ότι δεν θέλει να τους... εκθέσει!
Η απόλυτη κομματικοποίηση του δημόσιου από την κυβέρνηση δεν ξεκίνησε χτες. Ξεκίνησε από την πρώτη μέρα του 2015. Μόλις πρόσφατα 70χρονος γιατρός που έχει διαγνωσθεί με αδυναμία εργασίας 92% λόγω ψυχικών διαταραχών (!) διορίστηκε αναπληρωτής διοικητής του μεγαλύτερου νοσοκομείου της χώρας, του Ευαγγελισμού!
Συμπτωματική (;) λεπτομέρεια: Όσοι έχουν αναπηρία πάνω από 80% δεν υφίστανται τις μνημονιακές περικοπές στις αποδοχές τους, απαλλάσσονται από τον ΕΝΦΙΑ και έχουν προτεραιότητα σε όλες τις ασφαλιστικές παροχές…
Τα παραδείγματα είναι εκατοντάδες από συγγενείς, φίλους και κομματικά στελέχη που έχουν καταλάβει τις θέσεις αξιωματούχων, προέδρων, διοικητών, γραμματέων, μελών δσ σε όλο το δημόσιο. Χωρίζοντας τη χώρα σε κουτεντάκηδες και σε εξυπνάκηδες.
Ο κ Τσίπρας ζήτησε πρό ημερών επιτακτικά την καταδίκη των πολιτικών που χρεοκόπησαν τη χώρα με τη ρουσφετολογική διαχείριση, που δημιούργησε το τεράστιο δημόσιο χρέος. Βαδίζει στα χνάρια τους και μάλιστα χειρότερα. Γιατί αυτός φτιάχνει στρατό ρουσφετολογικό σε μια χώρα που δεν έχει λεφτά. Με πολίτες που οι μισοί είναι σε όρια φτώχειας. Και με μια οικονομία που δεν παράγει τίποτε.
Ας το θυμηθεί αυτό στο επόμενο δικαστήριο.
Πηγή: Λίμπεραλ
Από το infognomonpolitics
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου