Φίλε, Νεύτωνα, ήρθες δεύτερος και … καταϊδρωμένος!!

Πράγματι, ο Ισαάκ Νεύτων, ήταν ο άνθρωπος που όρισε το νόμο της βαρύτητας αλλά δεν ήταν αυτοφυής ή αυτόφωτη η σκέψη του. Ήταν ετερόφωτη και σίγουρα ήρθε κατά πολύ αργότερα για να διατυπώσει την δική του γνώμη, τη στιγμή κατά την οποίαν οι αρχαίοι Έλληνες είχαν αναπτυχθεί πάρα πολύ όχι μόνο στην Επιστήμη, αλλά και στην Τεχνολογία, αν λάβουμε υπόψη πάρα πολλές Εκθέσεις για την Αρχαία Τεχνολογία , όπως για παράδειγμα στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Θεσσαλονίκης, όπου κανείς, παρατηρώντας τα αντικείμενα, μένει άφωνος, εμβρόντητος και άναυδος με τις
καταπληκτικές εφευρέσεις ή επινοήσεις των Αρχαίων Ελλήνων προγόνων μας.

ΑΝ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ καλά, η Google πριν μερικά χρόνια (4 Ιανουαρίου 2010) μας αιφνιδίασε με μια ευχάριστη έκπληξη, βάζοντας ως κεντρικό εικαστικό θέμα το «μήλο του Νεύτωνα», το οποίο καθώς έπεφτε στη γη, του έδωσε την αφορμή για την διατύπωση του περίφημου βαρυτικού νόμου του Νεύτωνα, πιο γνωστού ως «νόμου της βαρύτητας» («Κάθε σώμα στο σύμπαν έλκει κάθε άλλο σώμα με δύναμη ανάλογη του γινομένου των μαζών τους και αντιστρόφως ανάλογη του τετραγώνου της απόστασης του κέντρου μάζας τους»).

Σιγά μη σας το παίξω και … φυσικός (πανάθεμά με!) για να με καλεί κάθε Σαββατοκύριακο ο καλός μου φίλος, Κώστας Χαρδαβέλλας, στις εκπομπές του και να κάνω επίδειξη … βαρύγδουπης σοφίας , όπως κάποιοι άλλοι (μη λέμε ονόματα τώρα). Απλά, βρήκα το νόμο δημοσιευμένο και τον «κόλλησα» δίπλα στο κείμενο για να φανεί ότι «κάτι ξέρω κι εγώ».

Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι ο φίλος μας ο Νεύτωνας (θυμηθείτε το αμίμητο εκείνο που είχε πει ο σκηνοθέτης Κώστας Καραγιάννης: «Ο συνάδελφός μου ο Σαίξπηρ»!), ήταν ο άνθρωπος που μας παρουσιάσθηκε ως ο πρώτος, που επινόησε τον νόμο της βαρύτητας, όταν είναι γνωστό ότι:

α) Ο Αριστοτέλης, που έζησε τον 4ο αιώνα προ Χριστού, ήταν εκείνος ο οποίος πίστευε πως δεν υπήρχε δράση χωρίς αιτία και επομένως δεν υπήρχε κίνηση χωρίς κάποια δύναμη. Συμπέρανε, δηλαδή, ότι όλα τα αντικείμενα προσπαθούσαν να κινηθούν προς την κατάλληλη θέση τους στις κρυστάλλινες ουράνιες σφαίρες και ότι τα σώματα έπεφταν προς το κέντρο της γης ανάλογα με το βάρος τους.

β) Ο Ινδός αστρονόμος Βραχμαγκούπτα (Brahmagupta) ήταν ο δεύτερος ο οποίος το 628 μ.Χ. διαπίστωσε πως η βαρύτητα ήταν μια ελκτική δύναμη. Εξηγούσε πως "τα σώματα πέφτουν προς τη γη καθώς είναι στη φύση της γης να έλκει σώματα, όπως είναι στη φύση του νερού το να ρέει". (Κοντολογίς, ό,τι είχε πει κι ο Αριστοτέλης).

Πράγματι, ο Ισαάκ Νεύτων, ήταν ο άνθρωπος που όρισε το νόμο της βαρύτητας αλλά δεν ήταν αυτοφυής ή αυτόφωτη η σκέψη του. Ήταν ετερόφωτη και σίγουρα ήρθε κατά πολύ αργότερα για να διατυπώσει την δική του γνώμη, τη στιγμή κατά την οποίαν οι αρχαίοι Έλληνες είχαν αναπτυχθεί πάρα πολύ όχι μόνο στην Επιστήμη, αλλά και στην Τεχνολογία, αν λάβουμε υπόψη πάρα πολλές Εκθέσεις για την Αρχαία Τεχνολογία , όπως για παράδειγμα στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Θεσσαλονίκης, όπου κανείς, παρατηρώντας τα αντικείμενα, μένει άφωνος, εμβρόντητος και άναυδος με τις καταπληκτικές εφευρέσεις ή επινοήσεις των Αρχαίων Ελλήνων προγόνων μας.

Και τι δεν κατασκεύαζαν οι αρχαίοι Έλληνες: Αυτοκινούμενες θεατρικές σκηνές του 1ου αιώνα π.Χ. που μετέφεραν κινούμενα είδωλα, υδραυλικούς τηλέγραφους που ειδοποιούσαν τον δέκτη με αναμμένους πυρσούς, πρωτότυπους χιλιομετρητές, μηχανές παραγωγής ενέργειας από ατμό, αστρονομικά όργανα, όπως ήσαν οι αστρολάβοι, τον περίφημο μηχανισμό των Αντικυθήρων, φορητά ηλιακά ρολόγια, οδόμετρα, τόρνους, πυραμίδες, που ήσαν βάσεις παρατηρήσεως των ουρανίων κινήσεων των σωμάτων και τόσα άλλα, τα οποία στο σύνολό τους καλύπτουν τους τομείς της οικοδομικής, της ναυπηγικής, των υδραυλικών και πνευματικών συστημάτων, της αυτοματοποιητικής, των τηλεπικοινωνιών αλλά και πολλών εργαλείων «πάσης φύσεως και χρήσεως», όπως έλεγε ο καλός μου φίλος, Κωνσταντίνος Γεωργακόπουλος, Καθηγητής της Ιστορίας της Επιστήμης!

Για όλα αυτά είχα την χαρά και την τιμή να έχω πολλές φορές προσκεκλημένους στην δική μου τηλεοπτική εκπομπή σημαντικούς ανθρώπους, που ερευνούσαν την τεχνολογία των αρχαίων Ελλήνων, όπως για παράδειγμα οι καλοί μου φίλοι Χρήστος Λάζος, Ευάγγελος Σπανδάγος και τόσοι άλλοι!

-->
Κατά τα άλλα, οι Αριστοτέληδες, οι Πυθαγόρειοι, οι Αρίσταρχοι οι Σάμιοι, και οι κάθε λογής Ήρωνες οι Αλεξανδρινοί δεν είχαν δει ποτέ τους … μήλο να πέφτει, για να καταλάβουν το γιατί, και το μόνο που ήξεραν να κάνουν με το μήλο ήταν να το …τρώνε κομπόστα ή το πολύ-πολύ ψητό με γιαούρτι και μέλι για να φτιάχνουν φωνή («μέλιτος γλυκίων ρέεν αυδή», όπως θάλεγε η παλιά, καλή κι ευγενική μου φίλη, η γνωστή και καταξιωμένη φιλόλογος, Ευγενία Δαρβίρη, θυμίζοντάς μας τον Όμηρο στην Ιλιάδα του, Α’ 249)!
Με σεβασμό και τιμή

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ

loading...