Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε επιτέλους όλοι μας πως η ελληνική κοινωνία, οι άνθρωποι και όχι το κράτος, είμαστε αντιμέτωποι με τη χειρότερη μορφή χρεοκοπίας που έχει συμβεί ποτέ στην ιστορία:
με τη διαρκή, την ατελείωτη, την κυλιόμενη.
Το χειρότερο δε όλων είναι πως ενώ βιώνουμε όλες τις δυσμενείς συνθήκες μίας πτώχευσης, δεν έχουμε κανένα από τα πλεονεκτήματα της - όπως θα ήταν η διαγραφή μέρους του δημοσίου χρέους, η οποία θα προσέφερε
προοπτικές για το μέλλον. Αντίθετα, η κατάσταση της κοινωνίας θα επιδεινώνεται καθημερινά, έως ότου εξαθλιωθεί εντελώς η πλειοψηφία των Πολιτών - οι οποίοι θα χάσουν ότι έχουν και δεν έχουν, με
μοναδική εξαίρεση εκείνη την εγχώρια ελίτ που θα διατηρηθεί από τους ξένους για να τους υπηρετεί.
Μπορεί λοιπόν να μη λείπουν οι γάζες από τα νοσοκομεία, το χαρτί υγείας από τα ράφια, τα τρόφιμα, η βενζίνη ή τα φάρμακα, όπως έχει συμβεί σε κράτη που χρεοκόπησαν, αλλά όλο και λιγότεροι θα είναι σε θέση να τα έχουν στη διάθεση τους - ενώ τα συμπτώματα της χρεοκοπίας, όπως η μείωση του πληθυσμού λόγω αυξημένων θανάτων, λιγότερων γεννήσεων, μαζικής μετανάστευσης, πτώσης του προσδόκιμου ζωής ή περιορισμένης υγειονομικής περίθαλψης όχι μόνο θα είναι τα ίδια, αλλά θα διαρκέσουν επιδεινούμενα πολύ περισσότερο, συγκριτικά με εκείνα τα κράτη που πτώχευσαν στο παρελθόν.
Εκτός αυτού το πιθανότερο είναι να οδηγηθεί τελικά η χώρα σε μία κανονική χρεοκοπία, παράλληλα με την έξοδο της από την Ευρωζώνη - με μία ειδοποιό διαφορά: με το ότι οι άνθρωποι θα βρίσκονται ήδη σε άθλια κατάσταση, αφού θα έχουν προηγηθεί αυτά που έχουμε βιώσει μέχρι σήμερα, καθώς επίσης όσα χειρότερα προβλέπονται, χωρίς να εξαιρείται η εδαφική μας ακεραιότητα.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η σιωπή που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία, η οποία ερμηνεύεται ως αποδοχή και συναίνεση από τα εγχώρια και διεθνή κέντρα εξουσίας, είναι καταστροφική - ενώ το ότι δεν προστατεύουμε τον εαυτό μας όχι από τις φορολογικές και λοιπές επιθέσεις που υφιστάμεθα, αλλά από τον εξευτελισμό, καθώς επίσης από την απώλεια της ατομικής και εθνικής μας αξιοπρέπειας, είναι τουλάχιστον εγκληματικό, παραβαίνοντας τις βασικές αρχές του Συντάγματος. Αν μη τι άλλο επιδεικνύουμε με τη στάση μας αδιαφορία για όλα όσα συμβαίνουν - όταν ο Περικλής είχε τονίσει ότι, όποιος αδιαφορεί για τα πολιτικά πράγματα, για αυτά που συμβαίνουν δηλαδή στην κοινωνία και όχι για τα κόμματα, δεν είναι φιλήσυχος, αλλά άχρηστος και αχρείος Πολίτης.
Όσο για τις παρατάξεις που στηρίζουν την κυλιόμενη χρεοκοπία μέσω των μνημονίων, δεν πρέπει να έχουμε καμία αμφιβολία πως είναι προδότες της χώρας τους - με βάση το Θουκυδίδη, σύμφωνα με τον οποίο προδότης δεν είναι αυτός που φανερώνει τα μυστικά της πατρίδας στους εχθρούς αλλά, επίσης, εκείνος που ενώ κατέχει δημόσιο αξίωμα, εν γνώσει του δεν προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων, οι οποίοι τον έχουν εκλέξει.
Από το ksipnistere
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου