Στο καφενεδάκι

Είχε ένα καφενεδάκι παλιά στο Κέντρο της Αθήνας.....λίγα τραπεζάκια
και μπόλικη πελατεία από μεροκαματιάρηδες.....
Είχε και χρόνια στην πλάτη...τότε ο 50ρης έμοιαζε με σημερινό 70ρη.
Πήγαινε και με τον δίσκο στα κοντινά μαγαζιά παραγγελίες.
Έφιαχνε
μερακλίδικο καφέ στην άμμο.....
Δεν φοβότανε να αφήσει το μαγαζί στους πελάτες για λίγο και ας ήταν πίσω από
την Ομόνοια.....
Είχε και μια μικρή αποθηκούλα το μαγαζί...εκεί έβαζαν τα λουστράκια
τα κασελάκια τους .....οι πλανόδιοι τους μπόγους τους ... οι παπατζήδες
τα τραπεζάκια τους....ο λατερνατζής την λατέρνα του...έπαιρνε ένα μικρό ποσό για φύλαξη.
Όταν έπεφτε σύρμα όλοι αυτοί οι φτωχοδιάβολοι έτρεχαν στις καβάτζες τους
να αφήσουν τα "εργαλεία" της δουλειάς τους και μετά να εξαφανιστούν.
Τα πρωϊνά τους έβλεπες να μπαίνουν στο καφενεδάκι να τα πάρουν
και να βγούν για το μεροκάματο.
Το μεσημεράκι ερχότανε και η γυναίκα του καφετζή να του φέρει
φαϊ και να κάτσει στο πόδι του για να ξεκουραστεί αυτός στο ράντσο
στο αποθηκάκι για να αντέξει μέχρι το βράδυ μετά.
Τότε ερχόντουσαν και τα χαρτόμουτρα ...έβγαζε και από αυτούς από το βιδάνιο.
Είχε φάει και μηνύσεις...είχε τραβηχτεί και στο αυτόφωρο αλλά τα θεωρούσε
όλα αυτά μέρος της δουλειάς του.
Αργότερα άρχισαν να το κάνουν στέκι και τα "εργαζόμενα" στον δρόμο
κορίτσια με τους αγαπητικούς τους που το θεώρησαν φυσιολογικό
να ανάψουν και κανένα "στριφτό".

-->
Μέχρι εκεί όμως για τον καφετζή....το πωλητήριο μπήκε στην τζαμαρία
και δεν άργησε να πουλήσει το καφενεδάκι με την ....πελατεία του.
Από το pisostapalia

loading...