Γράμμα στους Συριζαίους αγωνιστές της νομικής αναγνώρισης ταυτότητας φύλου!

Θέλω κι εγώ να παρελάσω στα gay pride αλλά φοβάμαι! Θέλω να φωνάξω κι εγώ για τη «νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου» αλλά φοβάμαι! Φοβάμαι το φως, φοβάμαι το σκοτάδι, φοβάμαι τις σκιές, βλέπω παντού σκιές. Θέλω κι εγώ να βγω στο δρόμο, αλλά φοβάμαι πως θα με κοιτάνε. Όχι γιατί είμαι ομοφυλόφιλος.
Αυτό δεν φοβάμαι να το πω. Αν είναι επιλογή μου γιατί να φοβάμαι να το πω;! Φοβάμαι γιατί έζησα δύο χρόνια χωρίς
νερό, χωρίς ηλεκτρικό, χωρίς θέρμανση μέσα σε μια διαμορφωμένη παράγκα, πεινασμένος για πολλές ημέρες, πολλές φορές! Ξέχασα και την ομοφυλοφιλία και την ετεροφυλία.

Όλα τα ξέχασα. Έγινα ένα ζώο που θα κουβαλάει για πάντα τα προβλήματα της παράγκας όπως και να εξελιχθεί η ζωή, μια ζωή που πολλές φορές φτάνει ένα βήμα πριν από την Πρέβεζα!
Θέλω να αγωνιστώ μαζί με τους συναγωνιστές του ΣΥΡΙΖΑ για την «νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου»! Θέλω να ταυτιστώ με αυτούς που με έκλεισαν σε μία παράγκα για δύο χρόνια χωρίς ηλεκτρικό, νερό και θέρμανση και να βροντοφωνάξω υπέρ της σεξουαλικής απελευθέρωσης πάσης φύσεως, αλλά μου είναι αδύνατον αφού τα πόδια μου σέρνονται από την ταλαιπωρία και τον φόβο και η μόνη κατεύθυνση προς την οποία κινούνται γρήγορα είναι η Πρέβεζα!

Θέλω να βγω και να βροντοφωνάζω υπέρ της σεξουαλικής απελευθέρωσης πάσης φύσεως και να γλωσσοφιληθώ με τους Συριζαίους αλλά το μάτι μου που γυαλίζει, τα χέρια μου που τρέμουν, το μυαλό μου που θολώνει δεν μου το επιτρέπουν!
Τα κατάλοιπα της παράγκας είναι πολλά. Θέλω να βγω στον δρόμο για να φωνάξω υπέρ της σεξουαλικής απελευθέρωσης πάσης φύσεως αλλά φοβάμαι ότι θα με αρπάξει ο χωροφύλακας γιατί χρωστάω στην εφορία, χρωστάω στα ταμεία, χρωστάω στις τράπεζες, χρωστάω πλέον και της Μιχαλούς!

Θέλω να με αφήσουν να χαρώ κι εγώ την σεξουαλική απελευθέρωση, αλλά δεν μπορώ γιατί πλέον είμαι ένα ζώο στειρωμένο χωρίς ορμές, είμαι ένα δαρμένο σκυλί που φοβάμαι μήπως το χέρι του Συριζαίου, που σηκώνεται γροθιά για να αγωνιστεί για την σεξουαλική απελευθέρωση, πέσει με δύναμη πάνω στο κεφάλι μου!
Δεν φοβάμαι μήπως με αποτελειώσει το Συριζαίικο χέρι που με κατάντησε πένητα! Αυτό θα με χαροποιούσε! 

-->
Μεγάλη τιμή είναι να σε σκοτώσει ο βασανιστής σου! Αυτό που φοβάμαι είναι μήπως με καταστήσει σακάτη, ανήμπορο να μπορώ να δώσω τέλος στη ζωή μου όταν αποφασίσω πια να βασανίζομαι!
Κ. Νότνολ./agkidapress
Από το katohika

loading...