Πρωτομαγια, η γιορτή των Πεφωτισμένων

Οι παγανιστικές απαρχές του Πεφωτισμού

Σε παλαιότερο άρθρο της Ανοπαίας, είχαμε αναφερθεί στη “Νύχτα της Βαλπουργίας” η οποία είναι η παγανιστική εορτή της Άνοιξης.  Μια φαινομενικά αθώα συνάθροιση λατρείας της φύσης έχει ρίζες που χάνονται στα βάθη της ιστορίας.  Οι εορτές της “Βαλπουργίας” ή όπως είναι γνωστότερες στους εσωτεριστικούς κύκλους ως oi πανηγύρεις του
Μπελτέην (Beltane), είναι στην ουσία τους συνέχεια των ηλιακών λατρειών.  Στις Βρετανικές νήσους το Beltane, οριοθετεί τη μέση της απόστασης από το εαρινό στο θερινό ηλιοστάσιο.  Η ίδια η λέξη σημαίνει “λαμπρή φωτιά” και ετυμολογικά συνδέεται με τη λέξη Baal (Βαάλ), την Βαβυλωνιακή αιμοδιψή θεότητα, η οποία αναφέρεται και στην Παλαιά Διαθήκη στην οποία αφιέρωσαν το χρυσό μοσχάρι οι Εβραίοι κατά την περίοδο της περιπλάνησης τους στην έρημο.

Ίδιον των μυστικών εταιρειών είναι να δρουν τελετουργικά και υποστρώνουν τις εκδηλώσεις τους με πολλαπλά εσωτεριστικά επίπεδα.  Ανακαλώντας την ιστορία των Πεφωτισμένων, βλέπουμε ότι επίσημα ιδρύθηκαν την Πρωτομαγιά του 1776.  Και όχι τυχαία σύμφωνα με την διδασκαλία τους.
Ο Adam Weishaupt, γνώριζε -από τις σπουδές του πάνω στη φιλοσοφία και τη θεολογία- ότι οι παγανιστικές αυτές εκδηλώσεις ήταν συνυφασμένες με τους λαούς.
Θα ξεχώριζε κάποιος δύο βασικούς λόγους για τους οποίους αυτή η ημερομηνία εσκεμμένα συνδέθηκε με την ίδρυση του τάγματος των Πεφωτισμένων.  Η λατρεία της φωτιάς/φωτός κατ’ επέκταση του “φέροντος το φως” θεού.  Τα μυστήρια των Ιλλουμιν΄των είναι άρρηκτα δεμένα με το φως-εξ’ ου και το όνομά τους- Πε-φωτισμένοι.  Σε γράμμα του ο ίδιος ο Weishaupt, γράφει στον μαθητή του Zwack, “αναθερμαίνω το αρχαίο δόγμα των Γεβέρων και των Παρσών...Τα μυστήρια μας πρέπει να ενδύονται στην Λατρεία της Φλόγας και στην φιλοσοφία του Ζωροαστρισμού ή των αρχαίων Παρσών, που στις μέρες μας υπάρχει μόνο στις Ινδίες. Εξ’ αυτών στους περαιτέρω βαθμούς, ο βαθμός θα καλείτε ”Τάγμα της Φλόγας” ή “Περσικό Τάγμα”, κάτι μεγαλειώδες πέρα πάσης προσδοκίας”
Ο άλλος λόγος επιλογής αυτής της ημερομηνίας, σχετίζεται με το γεγονός του ότι η οργάνωσή τους μεταξύ των μελών της συμβολίζετε με έναν κύκλο και μία κουκκίδα στη μέση του ☉, σύμβολο το οποίο παραπέμπει στον ήλιο και χρησιμοποιήθηκε ως τέτοιο και από τους αρχαίους Αιγύπτιους ως το σύμβολο του Ρα.

Ο Εθνικός Ύμνος της Γαλλίας, το εργατικό κίνημα και οι Πεφωτισμένοι

Τον εθνικό ύμνο της Γαλλίας τον είχε παραγγείλει ο τότε δήμαρχος του Στρασβούργου Philippe-Frédéric Baron von Dietrich (1748-1793), ο οποίος μέσα στην οργάνωση των Πεφωτισμένων ήταν γνωστός ώς Ομάριος.  Αν και η γνωστή Marseillaise είχε γραφτεί αρχικά ως πατριώτικό τραγούδια για τις ταξιαρχιες του Ρήνου, οι οποίες εκστράτευσαν εναντίων των Γάλλων επαναστατών, τελικά οι επαναστάτες το υιοθέτησαν και κατέληξε να γίνει ο εθνικός ύμνος της Γαλλίας.  Δεν ήταν μόνο όμως οι Γάλλοι επαναστάτες που χρησιμοποίησαν την Μασσαλιώτιδα, αλλά και οι εργάτες της εξέγερσης της 1ης Μαΐου στο Σικάγο το 1886 καθώς και αναρχικοί και κομμουνιστές σε όλο τον κόσμο σηκώνοντας την κόκκινη σημαία.  Έχει επικρατήσει η αντίληψη ότι τα γεγονότα του Σικάγο ήταν η αιτία που θεμελιώθηκε το βασικό δικαίωμα της οκτάωρης εργασίας. Η πραγματικότητα είναι ότι εξ’ αφορμής των επεισοδίων του Σικάγο, το εργατικό κίνημα αμαυρώθηκε ως βίαιο, χάνοντας την ευρεία κοινωνική αποδοχή και το αποτέλεσμα ήταν ότι καθυστέρησε ουσιαστικά την εφαρμογή των αλλαγών που ζητούσαν οι ίδιοι οι εργάτες.
Το “καπέλωμα” του Αμερικανικού Εργατικού κινήματος, ξεκίνησε από τον Σαμουήλ Grompers, Εγγλέζο στην καταγωγή, μαθητή και συνεργάτη του Καρόλου Μαρξ, συμμέτοχου της Πρώτης Διεθνούς και μάλιστα μέλους του στενού κύκλου των “Δέκα Φιλοσόφων”.  Αυτός ο εσωτερικός πυρήνας των “Δέκα Φιλοσόφων”, παραπέμπει σε εσωτεριστική οργάνωση μέσα σε μία ήδη “μυστική” οργάνωση, κατά τα προσφιλή πρότυπα των Ιlluminati.  Ο Grompers ήταν τελικά και εκείνος ο οποίος “ξεσήκωσε το προλεταριάτο” στην εξέγερση του 1886, την βαριά συμβολική για τους Πεφωτισμένους ημερομηνία της 1ης Μαϊου.
Στο βιβλίο “Παγκόσμια Επανάσταση: Το Σχέδιο Ενάντια στον Πολιτισμό” γράφει η Nesta Webster, “H αλήθεια είναι ξεκάθαρη, ότι ο Πεφωτισμός, ακολουθώντας τον συνήθη τρόπο του να υπεισέρχεται μέσα σε κάθε οργάνωση που δημιουργείται για το καλό της ανθρωπότητας,  τον στρέφει εναντίον της, και το μετατρέπει σε ακριβώς το αντίθετο.  Χρησιμοποίησαν τον συνδικαλισμό, ο οποίος είχε σχεδιαστεί για να απελευθερώσει τους εργαζομένους, σε εργαλείο για τον απόλυτο εξανδραποδισμό τους.”.

Επίλογος

Ο κατ’ εξοχήν ηλιολατρεικός και νεκροκεντρικός πολιτισμός της αρχαίας Αιγύπτου, αναδείκνυε τους ηγέτες τους ως θεούς, άξιους λατρείας ακόμα και μετά το θάνατο.  Οι μούμιες και οι περίτεχνες σαρκοφάγοι τους καθώς και οι πυραμίδες που τις φιλοξενούσαν είναι συνειρμικά συνδεδεμένες με την Αρχαία Αίγυπτο.  Σε πρώτη ανάγνωση, εκπλήσσει που κομμουνιστικά και άρα προοδευτικά/κοσμικά (κατά την διδασκαλία τους) καθεστώτα,  γυρίζουν σε μια πρακτική του παρελθόντος κάνοντας τους ηγέτες τους μούμιες και εκθέτοντας τους σε κοινή θέα/λατρεία.

Το πνεύμα του Πεφωτισμού, χαμογελά συνωμοτικά πίσω από τις σαρκοφάγους των σύγχρονων Φαραώ.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΟΣ

-->
Πηγές
Danaher, Kevin. The Year in Ireland: Irish Calendar Customs.  Dublin: Mercier Press, 1972
Farrar, Janet and Stewart.  Eight Sabbats for Witches.  Custer: Phoenix Publishing, 1988.
Hazlitt, W. Carew.  Faiths and Folklore of the British Isles.  2 vols.  1870.  Reprint, New York: Benjamin Blom, 1965.
Nesta H., Webster, World Revolution: The Plot Against Civilization
Nesta H.,  Webster,  Secret Societies and Subversive Movements.
Tucker, Kevin, Web of The Illuminati.
Από το kastamonitis

loading...