Ο μόνος Ελληνας πολιτικός που κατάλαβε το λάθος του και θυσιάστηκε για την πατρίδα για να εξιλεωθεί! Δε θα έπρεπε να απαιτούμε τίποτα λιγότερο

Της Μελίνας Κονταξή
Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού

Ο Παπαφλέσσας γενήθηκε με το όνομα Γεώργιος Δικαίος. Το 1816 χειροτονήθηκε διάκονος. Το 1821 αντιμετώπιζει στη Βοστίτσα τους φόβους των προεστών λέγοντας αλήθειες και ψέματα.
Όταν ο Παλαιών Πατρών Γερμανός τον ρώτησε αν ξέχασε το 1797 και αν ξέρει ο Έλληνας να πιάσει ντουφέκι, απήντησε πως
δε  θα μάθουμε να κολυμπάμε, αν δεν μπούμε στο νερό και ότι καπεταναίους και στρατηγούς μονάχα οι μάχες γεννάνε.
Ο Παπαφλέσσας υπήρξε και πολιτικός, υπουργός και στα δυο εκτελεστικά σώματα. Αρχικά ταχθηκε με τον Κολοκοτρώνη αλλα δεν ήταν σταθερός στις κοματικές του πεποιθήσεις και τον εμφύλιο πόλεμο ενώ όταν πήραν τα άρματα του Κολοκοτρώνη τα κράτησε μη δείχνοντας καμια υποχώρηση απέναντι στους αντάρτες.

Η ευθύνη του για την κάθοδο του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο και την αδυναμία αντιμετώπισης του λόγω του διχασμού, ήταν μεγάλη. Η καρέκλα είναι γλυκειά ακόμα και όταν οδηγεί σε εμφύλιο, ο Παπφλεσσας όμως ήταν από τους ελάχιστους που έστω την ύστατη στιγμή έβαλαν το έθνος πάνω από την καρέκλα.
 Πρώτος ζητά την απελευθέρωση των φυλακισμένων πολεμιστών και τη χορήγηση αμνηστίας για αντιμετωπίσει το έθνος ενωμένο τον Ιμπραήμ. Όμως η πρόταση του απορίπτεται κι εκστρατεύει ο ίδιος εναντίον του Ιμπραήμ.
Το 1825 στο Μανιάκι βρήκε ηρωικό θάνατο σαν άλλος Λεωνίδας. Σύμφωνα με την ιστορία που δεχονται και αρκετοί ιστορικοί, ο Ιμπραήμ βάζει όρθιο το ακέφαλο σώμα του Παπαφλέσσα και ζητά να βρουν το κεφάλι του.

Μόλις αυτό τοποθετείται στο σώμα ο Ιμπραήμ είπε:
«Αυτός ηταν ικανός και γενναίος άνθρωπος»
Ο Παπαφλέσσας υπήρξε φλογερός κήρυκας της επανάστασης, εμψυχωτής που στηλίτευε το άδικο αλλά δυστυχώς παρασύρθηκε και πήρε μέρος στον εμφύλιο που λίγο έλειψε να στοιχίσει την επανάσταση και προκάλεσε την εξάρτηση μας από την ακαθαρσία της Ευρώπης.
Ο Παπαφλέσσας εξιλεώθηκε πρώτον ζητώντας την απελευθέρωση όων κρατουμένων ήταν αντίθετοι στην κυβέρνηση Κουντουριώτη, δεύτερον θυσιαζόμενος για το έθνος ξέροντας ότι δεν υπήρχε ελπίδα.

Αυτό είναι το μέτρο σύγκρισης που πρέπει να έχουμε, πολιτικούς έτοιμους να πεθάνουν για το έθνος.
Αν δεν απαιτούμε, δε θα έχουμε ποτέ κάτι περισσότερο από σούργελα, απατεώνες και καρεκλοκένταυρους. Ο Παπαφλέσσας θυσίασε την καρέκλα και τη ζωή του για το έθνος και από το 1922 όπως έγραφε και ο αμερικανός πρόξενος στην Σμύρνη Χόρτον οι Έλληνες πολιτικοί είναι έτοιμοι να πουλήσουν τη χώρα για να κρατήσουν το κόμμα μερικές βδομάδες στην εξουσία ακόμα. 

-->
Δεν φταίει κανένας ξένος όταν εσύ δεν απαιτείς από αυτούς που ψηφίζεις..
freepen.gr
Από το thesecretrealtruth

loading...