Εν Αθήναις...η ταξιθέτρια

Δούλευε στο θέατρο εκείνα τα χρόνια....δεν ήταν ηθοποιός αλλά γενικών καθηκόντων.
Έμενε στην γειτονιά στον Βούθουλα σε ένα δωμάτιο μόνη της...πάντα περιποιημένη ευγενική.
Έφευγε το μεσημέρι και γύριζε αργά το βράδυ όταν τελείωναν οι παραστάσεις
με τα πόδια... στο Μεταξουργείο.
Η δουλειά της ταξιθέτρια αλλά και βοηθός στα
καμαρίνια των ηθοποιών.
Έραβε τα ξηλωμένα κοστούμια....έφιαχνε καφέδες....
Όταν τελείωνε η παράσταση καθάριζε μαζί με τις άλλες ταξιθέτριες
το θέατρο.

Δεν είχε μισθό....φιλοδωρήματα μόνον από τους θεατές που τους έδειχνε
τις θέσεις τους και από τους ηθοποιούς για τα θελήματα.
Οι γείτονες την αγαπούσαν της πήγαιναν και κανένα πιάτο φαϊ και αυτή
δεν το ξεχνούσε.
Τους έδινε προσκλήσεις για το θέατρο....

Τα παιδιά τα πήγαινε στα καμαρίνια να δούν τους ηθοποιούς και να πάρουν
φωτογραφίες με αφιέρωση.
Μαγεία τότε το θέατρο....η επιθεώρηση....οι κωμικοί ηθοποιοί που τους είχαμε
και στα χαρτάκια στις χαπαχούπες που παίζαμε....που τους βλέπαμε στον κινηματογράφο ήταν μπροστά μας στην σκηνή.

-->
Αλλά και μετά στα καμαρίνια να σε χαιρετούν να σε ρωτούν το όνομά σου
και εσύ την επόμενη ημέρα στην αλάνα να τα λές στους φίλους σου.
Από το Πίσω στα παλιά

loading...