Το σχέδιο των Συμμάχων να βάψουν το όρος Φούτζι στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο

Το όρος Φούτζι - φωτογραφία

Ήταν σίγουρα μια φιλόδοξη πρόταση.

Προς το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν εμφανίστηκαν πιθανότητες για μια χερσαία εισβολή στο έδαφος της Ιαπωνίας, το Κοινό Κέντρο Πληροφοριών των Ηνωμένων Πολιτειών, των Περιοχών του Ειρηνικού Ωκεανού (JICPOA) δημιούργησε μια νέα μονάδα ψυχολογικού πολέμου υπό τις διαταγές του συνταγματάρχη
Dana Johnston.

Ενώ ο ψυχολογικός πόλεμος -οι προπαγανδιστικές μεταδόσεις και τα φυλλάδια από αέρος που έχουν σχεδιαστεί για να αποθαρρύνουν τους στρατιώτες του εχθρού και τον άμαχο πληθυσμό- έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην πολεμική προσπάθεια, κάποια στιγμή εμφανίστηκε μια ιδέα στον κόσμο των ψυχολογικών επιχειρήσεων. Στην περίπτωση της νεοσυσταθείσας μονάδας ψυχολογικού πολέμου JICPOA, ίσως η πιο τολμηρή -αν όχι η πιο παράξενη- ιδέα ήταν μια αποστολή για να βαφτεί το όρος Φούτζι ως ένα ψυχολογικό πλήγμα ενάντια στους Ιάπωνες.

Το όρος είχε εμπλακεί ήδη σε προπαγανδιστικές προσπάθειες τόσο των Ιαπώνων όσο και των Αμερικανών. Ένα βαθιά ριζωμένο σύμβολο της ιαπωνικής κουλτούρας, με βαθιά πνευματική και ιστορική σημασία, η εικόνα του Φουτζι-γιάμα ήταν ένα ισχυρό εργαλείο για τους προπαγανδιστές. Οι Σύμμαχοι έριχναν συχνά φυλλάδια στο πεδίο της μάχης και στα ιαπωνικά νησιά με απεικονίσεις του όρους με δυσοίωνες εικόνες αμερικανικών βομβαρδιστικών Β-29, μηνύματα που είχαν σχεδιαστεί για να προκαλέσουν την αίσθηση της νοσταλγίας, του καθήκοντος και του νόστου στους στρατιώτες και τους αμάχους.

Το ότι το Φούτζι θα γινόταν στόχος των Συμμαχικών ψυχολογικών επιχειρήσεων δεν αποτελεί έκπληξη. Όπως ανέφερε σε ένα σημείωμά του το 1945 ο συνταγματάρχης Johnston, διοικητής της JICPOA, ο στρατηγός Joseph Twitty είχε η προτεινόμενη να αποκτήσει το Φούτζι ένα διαφορετικό χρώμα, εκτός από αυτό που του είχε δώσει η φύση. Με άλλα λόγια, το σχέδιο ήταν να βαφτεί το Φούτζι μαύρο.

Αμερικανικά βομβαρδιστικά πάνω από το Φούτζι κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου - φωτογραφία

Η ιδέα μπορεί να φαίνεται παράλογη, αλλά η προσέγγιση ήταν τυπική. Η δημιουργία της JICPOA είχε αυτή τη λογική: να παρουσιάζονται τέτοιου είδους προτάσεις, χωρίς να έχει σημασία πόσο γελοίες μπορεί να ήταν -και που τελικά δεν προχωρούσαν ούτε καν στο στάδιο του σχεδιασμού. Στην περίπτωση της Φούτζι, ο Johnston εξήγησε στον στρατηγό ότι το σχέδιό του ήταν ανεφάρμοστο, αναποτελεσματικό και αντιπαραγωγικό.

Καλυμμένο σε μεγάλο βαθμό με χιόνι από τον Οκτώβριο ως τον Ιούνιο, η κορυφή του όρους στα 3.776 μέτρα θα απαιτούσε συχνές αποστολές για την συνεχή βαφή συνολικής επιφάνειας 370 τετ. μιλίων μετά από κάθε χιονόπτωση. Επιπλέον, η νεφοκάλυψή του τους κρύους μήνες θα περιόριζε την οπτική επίδραση του όρους. Ενώ ο συνταγματάρχης σημείωσε ότι οι ντόπιοι "προληπτικοί αγρότες" ίσως και να πάθαιναν ένα ψυχολογικό σοκ όταν θα ξυπνούσαν και θα έβλεπαν το φρεσκοβαμμένο Φούτζι, ο περισσότερος πληθυσμός θα αγνοούσε αυτήν την αλλαγή.

Ο συνταγματάρχης ανέφερε επίσης ότι, ακόμη και αν είχε επιτυχία το σχέδιο, μια τέτοια ενέργεια θα μπορούσε να βοηθήσει και την ιαπωνική προπαγάνδα, καθώς η ιαπωνική κυβέρνηση θα μπορούσε να το εκμεταλλευτεί ως "μια απάνθρωπη πράξη του θηριώδους εχθρού". Για να μην αναφέρουμε την βεβήλωση ενός εθνικού ιερού -κάτι που ο ίδιος παραδέχτηκε ότι όντως είναι ιερό το Φούτζι.

-->
Εκτός από έναν αστικό μύθο του διαδικτύου στις αρχές της δεκαετίας του 2000, που ανέφερε ότι υπήρχε μια υπηρεσία που θα έβαφε το όρος κόκκινο χρησιμοποιώντας 30.000 αεροπλάνα και 12 τόνους χρωμάτων, η προτεινόμενη εκστρατεία παρέμεινε μια απλή ιδέα κατά τους τελευταίους μήνες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
από: atlas obscura
Από το 3otiko

loading...