Δημήτρη Παπέϋ: ΕΝΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ ΕΦΙΑΛΤΗΣ

ΕΝΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ ΕΦΙΑΛΤΗΣ
( Η κοινότητα του νεκροταφείου )

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ
Τα ξημερώματα της Πέμπτης 6ης Οκτωβρίου 2016, είδα στο όνειρό μου το χωριό του πατέρα μου ( Πύργος της Σάμου). Είχα την αίσθηση πως ήταν Μεγάλη Παρασκευή και πως πλήθος κόσμου, έφευγε εσπευσμένα και άτακτα από έναν στενό ανηφορικό δρόμο του χωριού προς άγνωστη κατεύθυνση.
Στο βάθος του οπτικού μου πεδίου, υπήρχε μια μικρή εκκλησία και στις άκριες του δρόμου,
πλατιά σκάμματα τριών και πλέον μέτρων βάθους που περιείχαν στον πυθμένα τους ανοιγμένους τάφους, με σάβανα ριγμένα στα πλάγια, σαν να περίμεναν νεκρούς για να τους σκεπάσουν. Οι άδειοι αυτοί τάφοι ήσαν επικαλυμμένοι, από ένα λεπτό στρώμα συμπαγούς πάγου.
Μέσα από το πλήθος των ανθρώπων που συνωστίζονταν, συνάντησα κάποιον άγνωστο ιερέα, τον κοίταξα κατά πρόσωπο και τον ενημέρωσα, πως ήμουν ο εγγονός του προκατόχου του, ιερέα παπά Δημήτρη, που είχε μακαριστεί πριν από πολλές δεκαετίες. Εκείνος φάνηκε πως δεν γνώριζε κανένα από τους προκατόχους του ιερείς.

Δεν είμαι από εδώ -μου είπε- είμαι από την Ναύπακτο.
Τον ρώτησα για το χωριό και την κοινότητα και εκείνος με απόκοσμη φωνή, μου ψέλλισε ψιθυριστά, πως η κοινότητα τώρα έχει το όνομα « κοινότητα του νεκροταφείου».
Προχώρησα τρομαγμένος και σχεδόν πηδώντας ανάμεσα στα σκάμματα και πάνω από τους τάφους, έφθασα λαχανιασμένος στην εκκλησία που οι πόρτες της ήταν ολότελα ανοιχτές . Μέσα και έξω από την εκκλησία πλήθος από μαυροφορεμένες γυναίκες, ανήσυχες και θλιμμένες, έδιναν την εντύπωση πως περίμεναν τους προσφιλείς νεκρούς τους.

Στην συνέχεια, είδα πως σε μία γωνιά, ενώπιον συγκεντρωμένου πλήθους, συναλλασσόμουν με κάποιον, σχεδόν αποστεωμένο γέρο νεκροθάφτη, που μου προσέφερε μια παλιά μαυρισμένη δραχμή, με αντάλλαγμα από μεριάς μου, μια ολόχρυση λίρα. Του έδωσα την λίρα αλλά μου ζητούσε, επί πλέον, μερικά ακόμα σεντς για να καλύψει την συναλλαγή μεταξύ της μαυρισμένης δραχμής και της χρυσής λίρας….

Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ
Το νησί του πατέρα μου, συνορεύει στενά με τα παράλληλα της Τουρκίας.
Ο κόσμος που έφευγε εσπευσμένα και άτακτα από έναν στενό ανηφορικό δρόμο, μου θύμιζε διωγμό.
Το… δεν είμαι από εδώ μου είπε ο ιερέας, είμαι από την Ναύπακτο. Είναι μια λεπτομέρεια αξιοπρόσεχτη, αφού η Ναύπακτος ιστορικά είναι συνδεδεμένη με ναυμαχία. (πόλεμο)
Τα πολλά ανοιχτά μνήματα με τα σάβανα στο πλάι, είναι συμβολισμός μελλοντικών νεκρών.
Οι μαυροφορούσες που περίμεναν ανήσυχες και θλιμμένες κάποιο κακό, δίνουν το στίγμα πως το κακό πλησιάζει.
Το όνομα της κοινότητας που ο ιερέας την μετονόμασε σε « κοινότητα του νεκροταφείου », δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας.
Όσο για την ανταλλαγή της χρυσής λίρας, με ευτελές νόμισμα συμβολίζει, μεγάλη οικονομική καταστροφή.

ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Πόλεμος προ των θυρών, μεταξύ ΕΛΛΑΔΟΣ και ΤΟΥΡΚΙΑΣ για τα Ελληνικά νησιά και την Κύπρο.

-->
ΜΕΤΑ ΑΠ’ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΣ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟ Ο ΘΕΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΕΙ ΤΗΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΤΟΥΡΚΟΥ ΠΟΡΘΗΤΗ.
prophecypapey
Από το katohika

loading...