Eν Αθήναις..." ο ταχυδρόμοοοος "

Εκείνα τα χρόνια στην γειτονιά της Αθήνας στα δωμάτια της αυλής υπήρχαν
γυναίκες που έμεναν μόνες τους ....άλλες είχαν τους άντρες τους στην ξενιτειά
και άλλες τα παιδιά τους.
Είχαν συχνή αλληλογραφία με τους δικούς τους και τον ταχυδρόμο τον είχαν
σαν άνθρωπο της οικογένειάς τους....όταν
βάραγε το μάνταλο της εξώπορτας
και φώναζε ταχυδρόμοοος.....έτρεχαν οι φουκαριάρες να του ανοίξουν....
Δεν είχαν όλες γράμμα....χαιρόντουσαν για την τυχερή όμως και της ευχόντουσαν να έχει καλά μαντάτα.
Γράμματα δεν γνώριζαν κάποιες και πήγαιναν να τους τα διαβάσουν....
Αυτές που τα διαβάζανε γράφανε κι όλας για λογαριασμό αυτών.
Τα δάκρυα ποτάμι.....
Και κερνούσαν όλη την αυλή με το σπιτικό γλυκό του κουταλιού....
Το βράδυ που συγκεντρωνόντουσαν όλοι οι συγκάτοικοι της χτυπούσαν
την πόρτα για να την συγχαρούν....
Αξέχαστες εικόνες.....
Ποτέ δεν τις άφηναν μόνες τους ....πάντα είχαν παρέα....
Στην κάμαρά τους οι φωτογραφίες του ξενητεμένου παντού....

-->
Άλλες έπαιρναν όλο και πιο αργά γράμματα....
Υπήρχαν και μανάδες που δεν πρόλαβαν να ξαναδούν τα παιδιά τους....
ο χωρισμός τις τσάκισε.
Από το Πίσω στα παλιά
Αν θέλετε να βοηθήσετε να συνεχίσουν να υπάρχουν ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟΤΕΡΑ2, ξέρετε τους τρόπους!

loading...