Με τα πρωτοβρόχια του Φθινοπώρου ήρθαν στη μνήμα μας αλλοτινές συνήθειες και πρακτικές των ανθρώπων της παλιάς εποχής, τότε που οι δρόμοι δεν ήταν ασφαλτοστρωμένοι και η λάσπη κατά τους βροχερούς μήνες κολλούσε στα παπούτσια τους.
Κατά συνέπεια οι άνθρωποι για να αποφύγουν τη μεταφορά της λάσπης στο εσωτερικό των σπιτιών, τοποθετούσαν μπροστά στην είσοδο ένα μεταλλικό ποδόμακτρο, όπου οι εισερχόμενοι καθάριζαν και απομάκρυναν τη λάσπη από τα παπούτσια τους.
Τα ποδόμακτρα ήταν μεταλλικές λάμες που πακτώνονταν κάθετα στο έδαφος. Άλλα ποδόμακτρα ήταν απλά στην κατασκευή τους και άλλα κατασκευασμένα με διάθεση καλλιτεχνικής εμφάνισης. Ήταν σε χρήση ακόμη και μέχρι τη δεκαετία του 1950.
Μέχρι τότε σε κάθε νέα μονοκατοικία το ποδόμακτρο και το ρόπτρο στην είσοδο ήταν απαραίτητα στοιχεία τόσο από λειτουργική όσο και διακοσμητική άποψη.
Η λέξη ποδόμακτρο είναι σύνθετη από τις λέξεις πόδι+μάκτρον, όπου μάκτρον είναι οτιδήποτε χρησιμοποιούμε για να σκουπιστούμε.
Σήμερα λέγοντας ποδόμακτρο εννοούμε το χαλάκι της εισόδου. Κατ’ αντιστοιχία υπάρχει και το χειρόμακτρο, δηλαδή η πετσέτα που σκουπίζουμε τα χέρια μας.
Μέχρι πριν από περίπου τριάντα χρόνια, δηλαδή στις αρχές της δεκαετίας του 1980 μερικά από τα ποδόμακτρα είχαν απομείνει ακόμη, αφού αρκετά πριν είχε αρχίσει η σταδιακή εξαφάνισή τους.
Σήμερα μετά την πλακόστρωση όλων των δρόμων και την εξαφάνιση των μικρών πεζοδρομίων που υπήρχαν εκεί, εξαφανίστηκαν και τα λίγα ποδόμακτρα που είχαν απομείνει.
Έμειναν μόνο κάποιες φωτογραφίες για να μας θυμίζουν την ύπαρξή τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου