Εν Αθήναις...και στο βάθος ο χειμώνας

Μας ενοχλεί ο καύσωνας των ημερών και ο Αύγουστος τελειώνει....
Έρχεται φθινόπωρο και μετά....θα λέμε πού είσαι καύσωνα!
Χειμώνας σημαίνει πετρέλαιο...μνημόνια...
Θα πέφτει ξύλο στις πολυκατοικίες χωρίς αυτόνομη θέρμανση.
Θα ντυνόμαστε σαν κρεμμύδια και
μέσα στο σπίτι.....
Ας γυρίσουμε όμως πίσω και να θυμηθούμε πώς την βγάζαμε
με το κρύο χωρίς καλοριφέρ....
Σην κάμαρα κάτω από το τραπέζι που τρώγαμε γιατί ο χώρος αυτός ήταν
όλα σε συσκευασία του ενός.....βάζαμε την γκαζιέρα με λαμαρίνα
από πάνω για ζέστα.....να μπορείς να πιάνεις το κουτάλι ρε αδερφέ.
Μετά την βάζαμε στην μέση και ακούγαμε ραδιόφωνο μέχρι να γλαρώσουμε.
Το μαγκάλι το αποφεύγαμε για τις αναθυμιάσεις ....είχαμε ακούσει
και για καναδυό γριές στην γειτονιά που τις βρήκαν το πρωϊ τέζα
και μας είχε πάει να!
Αργότερα που το νοικιάρικο σπίτι είχε και δεύτερη κάμαρα πήραμε
σόμπα πετρελαίου με μπουριά.
Τα χέρια από το κουβάλημα του ντενεκέ από τον μπακάλη είχαν
μακρύνει σαν του ουρακοτάγκου.
Και εκεί η ζέστα βέβαια σε ένα δωμάτιο....για να πάς για ύπνο στο άλλο
έτρεχες να χωθείς στα στρωσίδια τραγουδώντας τα Παιδιά της Ελλάδος Παιδιά
της Βέμπο!
Η μεγάλη πλάκα ήταν σε γιορτάδες μέσα στο καταχείμωνο!
Ένας μπάρμπας έμενε στο Μαρούσι .....
Το κρεβάτι του δεν είχε σεντόνια.....μόνο μάλλινες κουβέρτες για ζέστη.
Πηγαίναμε λοιπόν επίσκεψη και καθόμαστε στο καθιστικό με την σόμπα....
Τα υπόλοιπα δωμάτια σφραγισμένα....κανένας δεν έβγαζε το παλτό του
και οι γεροντότεροι τα καπέλα.
Πρώτα κονιάκ για να λειτουργήσει η μηχανή και να μη ρετάρει ο στόμας
από το κρύο και μετά η κουβέντα κοιτώντας το ρολόϊ για να προλάβουμε
και την επόμενη επίσκεψη.

-->
Οι παλιοί θα το ξαναδούν το έργο και οι νεότεροι θα το παρακολουθήσουν
σε Α΄Προβολή!
Καλό κουράγιο!!!!
Από το Πίσω στα παλιά

loading...