με τα καυγαδάκια μας και με τα ωραία μας,
καλαμπούρι, αλητεία, ΄κατοστάρι
κανταδίτσα στο κορίτσι με φεγγάρι,
τσακωμοί και φασαρίες κάπου-κάπου
και τα βράδια ραντεβού στου Φιλοπάππου."
Το παλιό αυτό τραγούδι με πάει πίσω μερικές δεκαετίες....
Συνήθως Σαββατόβραδο είχαμε οι περισσότεροι
χρόνο να βρεθούμε
και να πούμε και να κάνουμε τα δικά μας....
Όχι περίεργα πράγματα....οι μαζώξεις συνήθως γινόντουσαν στα σπίτια
εν αλλάξ αλλά την πλήρωναν όσοι είχαν κανένα δωμάτιο παραπάνω...
Οι μανάδες είχαν κανονίσει τον μεζέ και έφευγαν για να πάνε απέναντι
στην γειτόνισα και να κρυφοκοιτάζουν για να δούν πόσες φούστες
και τι είδους χτυπούσαν το κουδούνι για να ενταχθούν στην παρέα.
"Φούστες" έλεγαν τα κοριτσόπουλα ....
Και υπήρχαν και οι διάλογοι....
"Αυτή που μπαίνει την ξέρεις...είναι της γειτονιάς;"
"Λές να είναι για τον δικό μου;"
Τέτοιες ιστορίες ....
Στο ηλεκτρόφωνο έμπαιναν και έβγαιναν τα 45ρια και ανάβανε
τα μωσαϊκά....από τα μπλούζ...τις υποσχέσεις για ραντεβού...
Πρίν από τα μεσάνυχτα οι κοπέλες θύμιζαν τις Σταχτοπούτες...
έσπευδαν να φύγουν γιατί πίσω από την πόρτα στο σπίτι τις περίμεναν
οι μανάδες με το ρολόϊ στο χέρι.
Τσακωμούς δεν θυμάμαι με την παλιοπαρέα...πλάκες μόνο πολλές.
Με τα χρόνια χαθήκαμε...και να σου πω δεν θα ήθελα να τους
δω πώς είναι σήμερα και φυσικά ούτε εγώ θέλω να με δούν.
Προτιμώ να έχω εκείνες τις εικόνες και ευτυχώς που υπάρχουν
οι φωτογραφίες οι ασπρόμαυρες !
Από το Πίσω στα παλιά
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου