Εν Αθήναις....Ψυρρή άλλοτε και τώρα

Εκεί πίσω στου Ψυρρή τα γερόντια πιάσανε σκιά.....
Πού να πάνε διακοπές;
Αστεία λές......μια κανάτα παγωμένο νερό ...καφεδάκι και γύρω από το τραπεζάκι
στο πεζοδρόμιο τα λένε....όπως παλιά.
Περνάω αργά και που.....
Και πίσω στα παλιά πάντα η κουβέντα αρχίζει.
Στην ουρά στην αφετηρία στο
Σύνταγμα Αύγουστο μήνα χρόνια πίσω
για μπάνιο στον Άλιμο....στην Βούλα.
Στην τσάντα μαγιό ....πετσέτα.....και μια ντομάτα....τυρί.....ψωμί και ελιές.
Για την ληγούρα....έφευγες απογευματάκι και μετά πάντα όρθιος
με το λεωφορείο και τον εισπράκτορα να φωνάζει ποιός δεν πήρε εισιτήριο.
Έβρεχε το δάχτυλο στο σφουγγαράκι που είχε η θήκη των κερμάτων
που κράταγε για να σου κόψει το λεπτό χαρτάκι ....
Από την ζέστη στέγνωνε το άτιμο και αναγκαστικά το δάχτυλο στο στόμα
για να μη κόψει διπλό και το πληρώσει από την τσέπη του.....σιγά και τα πολλά
που έπαιρνε....την στολή την φορούσε και τις Κυριακάδες στην εκκλησία.
Γελάσαμε με όλα αυτά και γρήγορα σοβάρεψε η κουβέντα.
Ξέρεις αγριέψανε οι ξένοι.....δεν βρίσκουν μεροκάματο και γυάλισε το μάτι τους.
Μπαίνουν στην ψύχρα στην μικρή αυλή και ζητάνε ψωμί.
Τι να πρωτοκλειδαμπαρώσεις και πώς να αντισταθείς με τόσες δεκαετίες
στην μπάρα της ζωής.....πρέπει να είσαι ο Πύρρος....μου είπε ένας
για να γελάσουμε.
Και δεν γελάσαμε.......

-->
Λιγοστεύει από παλιούς και αυτή η γειτονιά.....ρώτησα για τον φιλαράκο
που είχε μαγαζάκι παλιά εκεί και είχε βγεί στην σύνταξη....."έφυγε"
μου είπαν ....έτσι απλά.....και τους άφησα ελπίζοντας να τους ξαναβρώ
όλους και την επόμενη φορά.
Από το Πίσω στα παλιά

loading...