αθλητικές κατασκηνώσεις και εγκαταστάσεις για παιδιά. Ο πλειοδότης ήταν κάποιος μυστηριώδης ευεργέτης ο οποίος επέστρεψε αμέσως το μετάλλιο στον άνθρωπο που το κέρδισε.
Άντονι Έρβιν, Κολύμβηση, ΗΠΑ, 2000
Ο Άντονι Έρβιν κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στα 50 μέτρα στο στυλ του ελεύθερου στο Σίδνεϊ του 2000. Παρά την επιτυχία του, αποσύρθηκε από το άθλημα το 2003 σε ηλικία 22 χρονών, λέγοντας ότι "χρειάζομαι να δω τη ζωή μου... ανεμπόδιστα, αδέσμευτα από την πειθαρχία του να είσαι ανταγωνιστικός, επαγγελματίας κολυμβητής". Έβαλε το χρυσό μετάλλιο του στο eBay το 2004, δωρίζοντας τα 17.101 δολάρια που κέρδισε στα θύματα του τσουνάμι στον Ινδικό Ωκεανό. Ο Έρβιν αγωνίστηκε ξανά στο ίδιο αγώνισμα το 2012, αλλά απέτυχε να κερδίσει κάποιο μετάλλιο.
Οτίλια Γέντρζεϊστζακ, Κολύμβηση, Πολωνία, 2004
Πριν προλάβει καν προκριθεί για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, η Γέντρζεϊστζακ δήλωσε ότι αν τυχόν κέρδιζε κάποιο χρυσό μετάλλιο θα το διέθετε για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Όταν στέφθηκε νικήτρια, κράτησε την υπόσχεσή της. Το μετάλλιο της στα 200 μέτρα πεταλούδα πουλήθηκε πάνω από 80.000 δολάρια και τα χρήματα δόθηκαν σε μια πολωνική φιλανθρωπική οργάνωση που βοηθά παιδιά με λευχαιμία. "Δεν χρειάζομαι το μετάλλιο για να θυμάμαι. Ξέρω ότι είμαι Ολυμπιονίκης", είχε δηλώσει.
Mark Wells, Χόκεϊ, ΗΠΑ, 1980
Ίσως και να αναρωτιέστε πώς ένας χρυσός Ολυμπιονίκης μπορεί να πουλήσει ένα κομμάτι με τόση ιστορική και συναισθηματική αξία. Ο Wells δεν το έκανε ελαφρά τη καρδία: το πούλησε ώστε να πληρώσει τις ιατρικές εξετάσεις που είχαν σχέση με μια σπάνια γενετική ασθένεια που κατέστρεφε το νωτιαίο μυελό του. Πούλησε το μετάλλιο σε έναν ιδιώτη συλλέκτη, ο οποίος με τη σειρά του το πούλησε μέσω ενός οίκου δημοπρασιών για 310.700 δολάρια το 2010.
Το σημείωμα που συνόδευε το μετάλλιο:
"Το χρυσό μετάλλιο συμβολίζει τα προσωπικά μου επιτεύγματα και τα επιτεύγματά της ομάδας μας. Ως ένας από τους μόλις 20 παίκτες που έλαβαν αυτό το χρυσό μετάλλιο, έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου από το Φεβρουάριο του 1980. Μέχρι που αποφάσισα πρόσφατα να το προσφέρω... Αποφάσισα επίσης, μέχρι την ημέρα που θα το εγκαταλείψω, να το φοράω. Ως εκ τούτου, τις τελευταίες δύο εβδομάδες, έχω κοιμηθεί με αυτό το μετάλλιο στο σπίτι μου... Ελπίζω να αγαπήσετε αυτό το μετάλλιο, όπως εγώ."
Ένας που προσπάθησε: Τόμι Σμιθ, Στίβος, ΗΠΑ, 1968
Αν το όνομά Τόμι Σμιθ δε σας λέει κάτι, σίγουρα τον έχετε δει. Ήταν ο ένας από τους δύο Αφρο-αμερικανούς που σήκωσε τη γροθιά του χαιρετώντας κατά των τρόπο των Black Power στην τελετή απονομής των 200 μέτρων. Παρά τη σημασία του μεταλλίου, το έβαλε σε δημοπρασία δυο φορές.
Το 2000, ο Σμιθ και η σύζυγός του, Delois Jordan-Smith, ξεκίνησαν μια ιστοσελίδα που διέθετε σε δημοπρασία αναμνηστικά του αθλητή. Η ζητούμενη τιμή τότε ήταν 500.000 δολάρια, παρόλο που ο Σμιθ παραδέχθηκε ότι οι πιθανότητες να προσφέρει κανείς τόσα χρήματα ήταν πιθανώς "μικρότερες από έναν σπόρο μουστάρδας".
Δεν έπεσε έξω. Δέκα χρόνια αργότερα, ο Σμιθ ξεκίνησε μια νέα δημοπρασία, αυτή τη φορά με τιμή έναρξης τα 250.000 δολάρια. Πολλοί εικάζουν ότι ο Σμιθ χρειαζόταν τα χρήματα για να ζήσει, αλλά ο συν-συγγραφέας της αυτοβιογραφίας του αθλητή, δεν το πιστεύει.
"Ξέρω ότι θέλει να χρηματοδοτήσει μια πρωτοβουλία για τη νεολαία και ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων θα πάει σε αυτό το σκοπό", δήλωσε κάποιος εκπρόσωπος του οίκου δημοπρασιών. Ο ίδιος ο Σμιθ δεν είπε κουβέντα για το θέμα.
Η δημοπρασία σύντομα έχασε την αίγλη της και δεν υπάρχουν αναφορές για κάποια προσφορά. Και το μετάλλιο όμως έχει αφαιρεθεί από την ιστοσελίδα.
από: mental floss
3otiko
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου