Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920, ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος και η πανδημία της ισπανικής γρίπης προκάλεσαν μια αναβίωση του Πνευματισμού, την αμφιλεγόμενη πρακτική της δήθεν επικοινωνίας με τα πνεύματα των νεκρών.
Ο σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ, ο δημιουργός του γνωστού Σέρλοκ Χολμς, αγκάλιασε τον Πνευματισμό και έγινε ο πιο έντονος προπαγανδιστής του. Αλλά η επιρροή αυτή αντιμετωπίστηκε από τον φημισμένο μάγο και
καλλιτέχνη της διαφυγής Χάρι Χουντίνι, ο οποίος τα είχε βάλει, μαζί μια ομάδα, κατά των "απατεώνων των φαντασμάτων", κυνηγώντας τους ενδιάμεσους που κέρδιζαν χρήματα από ευάλωτους ανθρώπους που θρηνούσαν.
Η Rose Mackenberg - πηγή
Μέλος αυτής της ομάδας ήταν και η Rose Mackenberg, η οποία τελικά έγινε μια από τις κυριότερες κυνηγούς φαντασμάτων των αρχών του 20ου αιώνα. Η Mackenberg μεγάλωσε στη Νέα Υόρκη τις πρώτες δεκαετίες του 1900. Ως έφηβη, ανέπτυξε πίστη στον Πνευματισμό κάτι που κράτησε μέχρι που γνώρισε τον Χουντίνι, πιθανότατα κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1910.
Διαφήμιση με την Rose Mackenberg
Όταν η Rose συνάντησε πρώτη φορά των μεγάλο μάγο, εργαζόταν ήδη ως ιδιωτικός ντετέκτιβ για αρκετά χρόνια. Η πρώτη τους συνάντηση έγινε όταν εκείνη ρώτησε τον Χουντίνι για μια από τις έρευνές της η οποία αφορούσε την περίπτωση πνευματικής απάτης.
Εντυπωσιασμένος από τη λογική, την επινοητικότητα και το γρήγορο πνεύμα της, ο Χουντίνι την κάλεσε να ενταχθεί στην ομάδα των περίπου 20 μυστικών ερευνητών που ήταν γνωστοί ως "η δική μου μυστική υπηρεσία". Αυτή η μυστική ομάδα, ταξίδευε πριν από τον Χουντίνι σε πόλεις όπου επρόκειτο να δώσει παραστάσεις ο μάγος και έμπαινε στην τοπική Πνευματιστική σκηνή για να συγκεντρώσει στοιχεία για απάτες. Τα στοιχεία αυτά δίνονταν στον Χουντίνι, ο οποίος στη συνέχεια εξέθετε τους απατεώνες κατά τη διάρκεια των παραστάσεων του.
Αυτή η τακτική έφερε στον Χουντίνι και την Rose πολλούς εχθρούς, εξοργίζοντας τόσο τους αληθινά πιστούς, οι οποίοι θεώρησαν ότι η θρησκεία τους δεχόταν επίθεση, όσο και στους απατεώνες, οι οποίοι γνώριζαν ότι απειλούνταν η επιβίωσή τους. Μερικές φορές ξεσπούσαν εχθροπραξίες μεταξύ των υπέρμαχων και των κυνηγών των πνευματιστών, και πάνω από μία φορά η Rose και άλλα μέλη της μυστικής ομάδας μπλέχτηκαν σε συμπλοκές.
Ο Χουντίνι στη σκηνή του New York Hippodrome, εκθέτοντας τις τεχνικές που χρησιμοποιούσα ντα μέντιουμ
Ως προληπτικό μέτρο ασφαλείας, η Rose έγινε πολύ καλή και στη μεταμφίεση. Φτάνοντας σε μια νέα πόλη, η πρώτη της στάση ήταν σε κάποιο κατάστημα όπου κρατούσε σημειώσεις για τα ρούχα που φορούσαν οι ντόπιες γυναίκες, έτσι ώστε να μπορεί να γίνει μια δασκάλα, μια οικοδέσποινα ή μια χήρα.
Η εκπαίδευσή της με τον Χουντίνι συμπεριελάμβανε όλα τα κόλπα των ψεύτικων συνεδριών. Όπως ο εργοδότης και μέντορά της, η Mackenberg έδειχνε φανερά μια κάποια συμπάθεια προς εκείνους τους ενδιάμεσους που πίστευαν πραγματικά στις δυνάμεις τους και ασκούσαν τον Πνευματισμό με ειλικρίνεια και χωρίς συνειδητές αγυρτείες. Επίσης, όπως ο Χουντίνι, ήταν και εκείνη περιφρονητική προς τους απατεώνες που εκμεταλλεύονταν τους ευάλωτους.
Τη στιγμή του πρόωρου θανάτου του Χουντίνι, τον Οκτώβριο του 1926, η Mackenberg είχε γίνει μια από τους πιο έμπειρους ερευνητές του Χουντίνι, με πλούσια εμπειρία στο να ξεμπροστιάζει κάθε είδους μάντεις, μέντιουμ και αγύρτες.
Άρθρο της Mackenberg, ως η "μυστηριώδης ντετέκτιβ του Χουντίνι"
Είναι γνωστό ότι η Mackenberg έχει γράψει ένα λεπτομερέστατο χειρόγραφο με τις περιπέτειες της στη μάχη των φαντασμάτων, με τίτλο So You Want to Attend a Seance?, αλλά δεν δημοσιεύτηκε ποτέ. Ωστόσο, κάποια μέρη του χειρόγραφου της να έγιναν μια σειρά άρθρων που έγραψε και δημοσιεύθηκαν σε πολλές εφημερίδες της Βόρειας Αμερικής κατά τη διάρκεια του 1929. Εκείνη την εποχή, είχε αποφασίσει να αποσυρθεί από το κυνήγι φαντασμάτων. Αλλά όχι για πολύ.
Είχε πολλά να κάνει. Το 1932, ο Julien Proskauer, ένας ερευνητής αφιερωμένος στο να εκθέτει μέντιουμ, εκτίμησε ότι ο αριθμός των ανθρώπων που εξαπατούνταν στις συνεδρίες έφτανε τα 30 εκατομμύρια ετησίως και τα χρήματα που έχαναν έφτανα τα 125 εκατομμύρια δολάρια.
Η Mackenberg συνέχισε τις έρευνές της κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, ερευνώντας εκ μέρους ασφαλιστικών εταιρειών, δικηγορικών γραφείων, εφημερίδων και άλλων ιδρυμάτων. Στα 1945, άρχισε να δίνει διαλέξεις και να διαδηλώνει κατά των οργανώσεων που παρείχαν πνευματιστικές υπηρεσίες.
Εικονογράφηση από άρθρο της Rose Mackenberg
Δεν την εξέπληξε καθόλου το γεγονός ότι με την εμπλοκή των ΗΠΑ στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο αναβίωσε και πάλι ο Πνευματισμός, αλλά ούτε και αργότερα, κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Κορέας. Σε μια συνέντευξή της το 1951, έδωσε μια εκτίμηση ότι υπήρχαν τότε περίπου 150.000 μέντιουμ που δραστηριοποιούνταν στις ΗΠΑ και σημείωσε ότι περίμενε ότι αυτός ο αριθμός θα αυξανόταν όσο συνεχιζόταν ο πόλεμος.
Παρέμεινε ανύπαντρη και συνέχισε να ζει στην περιοχή της Νέας Υόρκης, σε ένα "καλά φωτισμένο" διαμέρισμα, "γιατί έχω κουραστεί από τα σκοτεινά δωμάτια". Οι φίλοι της την φώναζαν "Mac". Πέθανε τον Απρίλιο του 1968 σε ηλικία 75 χρονών.
από: atlas obscura
Από το 3otiko
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου