Εν Αθήναις...από τα Πατήσια στους Ποδαράδες.... στην Κοκκινιά

Τέρμα Πατησίων εκεί τελείωνε ο δρόμος που ξεκινούσε από τα Χαυτεία από την Ομόνοια και είχε το όνομα της ωραίας (κάποτε) αυτής συνοικίας.
Ήταν γνωστό το Τέρμα και σαν Αλυσίδα ....
Η Νέα Ιωνία τότε ήταν γνωστή σαν Ποδαράδες....
Κατέβαιναν στην Αλυσίδα οι
Μικρασιάτες πρόσφυγες που αποτελούσαν
τον κύριο πληθυσμό της Ν.Ιωνίας και πήγαιναν με τα πόδια στα σπίτια τους.
Αυτά κάπου στο 1930 με τον παππού τον Μικρασιάτη να μας τα λέει τα απογεύματα
στο μικρό τσαγκάρικο στα Πατήσια.
Αυτή ήταν η εκδοχή για τους Ποδαράδες που πάντα έτσι έλεγε την Ν.Ιωνία
ο παππούς και Ποδαριώτες τους συγγενείς του που έμεναν εκεί.
Άλλη εκδοχή για τους Ποδαράδες ήταν ότι πήρε αυτό το όνομα στην αρχαιότητα
επειδή οι κάτοικοι έπλεναν τα πόδια τους στον κοντινό ποταμό Ποδονίφτη.
Όσο για τον Ποδονίφτη εννοούμε την Νέα Φιλαδέλφεια...
Μικρασιάτες πρόσφυγες και εκεί και ήταν φυσικό να γίνει η έδρα της Αθλητικής
Ένωσης Κωνσταντινουπόλεως της ΑΕΚΑΡΑΣ μας δηλαδή.
Και περιμένουμε να γίνει εκεί και η Αγιασοφιά μας το γήπεδό μας...
Συγγενείς λοιπόν και στους Ποδαράδες και στην Κοκκινιά...Μικρασιάτες....
Άλλες ονειρομένες βόλτες των παιδικών χρόνων σε εκείνα τα μικρά παστρικά
σπιτάκια των συγγενών που όλοι οι καλοί χωρούσαν και που υπήρχε
πραγματικός συνωστισμός (Κα Ρεπούση μας).
Φιαγμένα από ποικιλία υλικών....τσιμεντόλιθους...τούβλα....λαμαρίνες....
παλιά δοκάρια με πίσσα βαμμένα και....χαρακτηριστική μυρουδιά....με πισόχαρτο...
πόρτες παράτερες από ...υλικά οικοδομών σε τιμές ευκαιρίας.
Και που ήταν παράτερες και που δεν έκλειναν καλά....πατζούρια επίσης

-->
από κατεδάφιση με γρίλιες να λείπουν και στην θέση τους χοντρό χαρτόνι.
Και άκουγες την συμβουλή του θείου στην μάνα....
" βάλε το παλτό του παιδιού γιατί κάθεται κοντά στο παράθυρο...." που έμπαζε.
Στην άκρη του δωματίου το μαγκάλι με την γιαγιά να το φροντίζει.

Από το Πίσω στα παλιά