Χρονιάρες μέρες ανάμεσα στους πολλούς.
Παραμονή οικονομική κρίση φρέσκος προϋπολογισμός και οι καταναλωτές
στους δρόμους να ξοδέψουν να κοιτάξουν να αναστενάξουν.
Ας γυρίσουμε πίσω στα παλιά...
Σε μια γειτονιά της Αθήνας πρίν τα
κουρντιστά ξυπνητήρια
χτυπήσουν συντονισμένα χαράματα.
Η παρέα αγουροξυπνημένη στον χωματόδρομο να ξεκινάει με τα τρίγωνα
αρχίζοντας από τον φούρνο.
Καλοί πελάτες μια οκά την ημέρα ψωμί και πληρωμή στις 15 του μήνα.
"Πέστε τα παιδιά...."
Διφραγκάκι στο τσίγκινο κουτί καλός σεφτές.
Παίρνοντας καλά η ημέρα στην Ομόνοια στο Σύνταγμα....
"Να σας τα πω κύριε..."
Δεν τα έλεγες σε όλους ...
Φορούσαμε καλύτερα ρούχα...ντροπής πώς θα μας βάζανε
μέσα τα μαγαζιά μας λέγανε οι μανάδες.
Το μεσημέρι γύριζε πίσω η ομάδα...μέτρημα μοιρασιά.
Μάζευε ο ταμίας και η ενισχυμένη από μπαλώματα τσέπη του είχε φουσκώσει.
"Πόσα νάναι ;"
Κάθε τόσο η αγωνία...
Το απόγευμα τελείωνε αυτή όταν γύριζε η κομπανία στην γειτονιά
και καθότανε στο πεζοδρόμιο για να κάνει ταμείο.
Τα έσοδα θα πήγαιναν στο τσίγκινο κουτί με τον Παπαγάλο του Λουμίδη
για συμπλήρωμα στα έξοδα των Χριστουγέννων.
Από το Πίσω στα παλιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου