Η επίσημη ιστορία λέει ότι η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών ιδρύθηκε το 1947 με έργο την παροχή πληροφοριών και την κατασκοπεία σε εδάφη εκτός Αμερικής.
Ήδη όμως από τα γεννοφάσκια της η CIΑ καπηλεύτηκε τον ρόλο της και παρέκκλινε καθοριστικά από τα πεπραγμένα των
μυστικών υπηρεσιών, χρηματοδοτώντας πραξικοπήματα και οργανώνοντας πολιτικές δολοφονίες και άλλες ζοφερές πράξεις σε οικουμενικό μάλιστα επίπεδο.
μυστικών υπηρεσιών, χρηματοδοτώντας πραξικοπήματα και οργανώνοντας πολιτικές δολοφονίες και άλλες ζοφερές πράξεις σε οικουμενικό μάλιστα επίπεδο.
Κι ενώ πολλά από τα σκοτεινά πεπραγμένα της έχουν βγει στη φόρα από τη διερεύνηση της Επιτροπής Τσερτς ήδη από τη δεκαετία του 1970, υπάρχουν πολλά ακόμα αναπάντητα ερωτήματα γύρω από τη ζοφερή δράση της Υπηρεσίας…
Τι περιέχει το εξαφανισμένο «Οικογενειακό Κόσμημα»;
Ήταν το 1973 όταν ο διευθυντής της CIA, Τζέιμς Σλέζινγκερ, παρήγγειλε στον αναπληρωτή διευθυντή Γουίλιαμ Κόλμπι να φτιάξει έναν κατάλογο με τις παραβιάσεις ομόσπονδων νόμων και δεοντολογίας εκ μέρους της CIA από το 1959 και μετά. Ο Κόλμπι του παρουσίασε κάποια στιγμή την εργασία του, που αποτελούνταν από 700 αρχεία και έγιναν τελικά γνωστά ως «Οικογενειακά Κοσμήματα».
Η μακρά λίστα περιλάμβανε παράνομες φυλακίσεις πολιτών, παρακολουθήσεις σε αμερικανικό έδαφος, αλλά και τις διαβόητες απόπειρες της CIA να δολοφονήσει τον Κάστρο και άλλους ξένους ηγέτες, όπως αποκάλυψαν πλήθος ερευνών του Κογκρέσου αλλά και η Επιτροπή Τσερτς. Το πλήρες ντοκουμέντο δημοσιεύτηκε τελικά το 2007 και παρείχε χορταστικές ματιές στις σκανδαλώδεις επιχειρήσεις της Υπηρεσίας, αν και ένα «Κόσμημα» έλειπε από την επίσημη κυκλοφορία του υπομνήματος!
Το υπόμνημα του επικεφαλής Ασφαλείας της CIA, Χάουαρντ Όσμπορν, περιγράφει στο δεύτερο «Κόσμημα» το πώς η Υπηρεσία στρατολόγησε τη Μαφία για να εξοντώσει τον Κάστρο, αν και η αναλυτική έκθεση ξεκινά με το Νο 2. Πού είναι λοιπόν το πρώτο «Κόσμημα» και τι σκοτεινό περιέγραφε που δεν ήθελε η CIA να δεις κανείς; Και κάτι ακόμα, πώς είναι δυνατόν να παραλείπεται από επίσημη έκθεση, με παραγγελία του Κογκρέσου μάλιστα, ένα ολόκληρο απόσπασμα; Μια σκοτεινή επιχείρηση της CIA δηλαδή που αψηφά αυθάδικα κάθε έννοια νομιμότητας και διεθνούς δικαίου…
Έριξε η CIA την κυβέρνηση της Αυστραλίας;
Ήταν το 1975 όταν ξέσπασε μια βαθιά πολιτική κόντρα στην Αυστραλία, όταν οι βουλευτές των Φιλελευθέρων αρνήθηκαν να υπερψηφίσουν τον προϋπολογισμό του πρωθυπουργού της χώρας και προέδρου των Εργατικών, Γκοφ Γουίτλαμ. Από τις κοινοβουλευτικές διεργασίες που ακολούθησαν με πυρετώδεις ρυθμούς, η κυβέρνηση έπεσε, πρωθυπουργός ανέλαβε ένας Φιλελεύθερος και στις επερχόμενες εκλογές έχασε ο Γουίτλαμ.
Όλα έγιναν με την ευθεία παρεμβολή στην υπόθεση του γενικού κυβερνήτη Τζον Κερ. Ο γενικός κυβερνήτης της Αυστραλίας είναι ένας «διακοσμητικός» θεσμός, ως αντιπρόσωπος της βασίλισσας στην πολιτική ζωή δηλαδή, που δεν παρεμβαίνει παραδοσιακά στο πολιτικό σκηνικό. Η απόφαση λοιπόν του Τζον Κερ να παύσει από τα καθήκοντά του τον εκλεγμένο πρωθυπουργό πυροδότησε τεράστια αναταραχή, μέχρι του σημείου που ο γενικός κυβερνήτης αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Αυστραλία!
Τι σχέση έχουν όμως όλα αυτά με τον ρόλο της CIA; Πιθανότατα μεγάλο. Βλέπετε ο Γουίτλαμ ήταν αυτός που απέσυρε τα αυστραλιανά στρατεύματα από το Βιετνάμ και καταδίκασε τις βομβιστικές επιθέσεις των Αμερικανών κατά αμάχων, την ίδια ώρα που το 1974 διέταξε τις μυστικές υπηρεσίες της χώρας του να κόψουν δεσμούς με τη CIA, εντολή που όπως φαίνεται αγνόησαν οι αυστραλιανές μυστικές υπηρεσίες. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο πρωθυπουργός θέλησε να ξεθεμελιώσει την τεράστια βάση της CIA στη χώρα του για να αποθαρρύνει περαιτέρω αμερικανική παρεμβολή στο εσωτερικό της Αυστραλίας.
Σύμφωνα με τον πράκτορα της CIA, Βίκτορ Μαρτσέτι, «η απειλή να κλείσει τη βάση της CIA στην Αυστραλία προκάλεσε αποπληξία στον Λευκό Οίκο»! Στα εσωτερικά υπομνήματα της CIA, ο αυστραλός πρωθυπουργός αποκαλούνταν τώρα «απειλή ασφαλείας». Πολλά παρατράγουδα άρχισαν να λαμβάνουν τότε χώρα στην κυβέρνηση του Γουίτλαμ, με τα περισσότερα σκάνδαλα να έχουν οσμή αμερικανικής κατασκοπείας. Ο ίδιος ο Τζον Κερ ήταν εξάλλου μέλος της Αυστραλιανής Ένωσης για Πολιτιστική Ελευθερία, μιας οργάνωσης που όπως απέδειξε κυβερνητική έρευνα των ΗΠΑ ήταν βιτρίνα της CIA! Σε υπομνήματα της εν λόγω Ένωσης, ο Κερ αποκαλούνταν «ο άνθρωπός μας».
Είναι σίγουρο ότι η CIA δεν έδρασε μόνη και δεν μπορεί να θεωρηθεί αποκλειστικά υπεύθυνη για την πτώση του Γουίτλαμ, το γεγονός ωστόσο παραμένει κατά πόσο η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ δολοπλόκησε κατά εκλεγμένου πρωθυπουργού συμμαχικής μάλιστα χώρας…
Πού είναι ο Μάικ Χαντ;
Ως πρασινοσκούφης, ο Μάικ Χαντ τιμήθηκε με παράσημα ανδρείας για τις εκτεταμένες επιχειρήσεις του στο Βιετνάμ, στις οποίες περιλαμβάνονταν και το διαβόητο «Πρόγραμμα Φοίνικας» της CIA, που εξουσιοδότησε μια σειρά από στοχευμένες δολοφονίες (η CIA αρνήθηκε σθεναρά ότι επρόκειτο για δολοφονίες). Μετά το Βιετνάμ, ο Χαντ μετακόμισε στην Αυστραλία και συνεργάστηκε με ένα ντόπιο επιχειρηματία, κάποιον Φρανκ Νάγκαν, ιδρύοντας μια επενδυτική τράπεζα. Παρά το γεγονός ότι η τράπεζα ξεκίνησε με κεφάλαιο 1.000 δολαρίων, σύντομα εξελίχθηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Αυστραλίας, με ετήσιο κύκλο εργασιών μεγαλύτερο από 1 δισ. δολάρια!
Η τράπεζα ήταν γνωστό ότι διατηρούσε στενές σχέσεις με τον αμερικανικό στρατό και τις μυστικές υπηρεσίες, με ναύαρχο εν αποστρατεία των ΗΠΑ να λειτουργεί ως πρόεδρος και τουλάχιστον άλλους τρεις στρατηγούς ε.α. να διατηρούν επιτελικές θέσεις. Νομικός σύμβουλος μάλιστα της τράπεζας Νάγκαν-Χαντ ήταν ο ίδιος ο Γουίλιαμ Κόλμπι, ο πρώην διευθυντής της CIA!
Όπως αποδείχθηκε, η επιχειρηματική επιτυχία της τράπεζας βασιζόταν στο ξέπλυμα χρήματος και τις διασυνδέσεις με το ασιατικό εμπόριο ηρωίνης, όταν δεν πουλούσε όπλα σε αφρικανούς αντάρτες και ιρανούς μαχητές και δεν νομιμοποιούσε τα λεφτά από την υφαρπαγή των δημόσιων ταμείων των Φιλιππίνων από τον δικτάτορα Φέρντιναντ Μάρκος. Ενδεικτικό είναι εδώ το γεγονός ότι οι αμερικανικές ελεγκτικές αρχές δεν βρήκαν ποτέ τίποτα το περίεργο με τα πεπραγμένα της τράπεζας, παρά τις καταφανείς ενδείξεις. Όπως αποδείχτηκε, η τράπεζα ήταν άλλη μια επιχείρηση-βιτρίνα της CIA.
Το πράγμα αποκαλύφθηκε όταν ο Φρανκ Νάγκαν αυτοπυροβολήθηκε στο αμάξι του και έπεσε στα χέρια της αστυνομίας μια λίστα με αυστραλούς πολιτικούς που είχαν σημειωμένα τεράστια ποσά δίπλα από το όνομά τους. Οι ΗΠΑ οργάνωσαν μια στρατιωτική επιχείρηση που λεηλάτησε το σπίτι του Νάγκαν, την ίδια ώρα που ο Χαντ κατέστρεψε όλα τα παραστατικά και τα μητρώα της τράπεζας! Η Νάγκαν-Χαντ κατέρρευσε αμέσως μετά και πολλοί αθώοι έκλαψαν τα λεφτά τους, την ίδια ώρα που η αυστραλιανή κλήτευση στα στρατιωτικά μεγαλοστελέχη της τράπεζας έμεινε μόνο στα χαρτιά, μιας και οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να συνεργαστούν με τις δικαστικές αρχές της συμμαχικής τους χώρας.
Όσο για τον Μάικλ Χαντ, η τύχη του αγνοείται. Τελευταία φορά τον είδαν να επιβιβάζεται μεταμφιεσμένος και με πλαστό διαβατήριο σε πτήση για τα Φίτζι το 1980. Το 1991 εφημερίδα της Αυστραλίας αποκάλυψε ότι ο πρώην τραπεζίτης ζούσε ελεύθερος και ωραίος στην Ουάσιγκτον, αν και η αυστραλιανή κυβέρνηση αρνήθηκε να κάνει το οτιδήποτε…
Οι ύποπτοι θάνατοι του Κόλπου Τσέζαπικ
Πράκτορας της CIA από το 1953, ο Τζον Πέιζλι κράτησε μια σειρά υψηλόβαθμων θέσεων στην Υπηρεσία κατά τη δεκαετία του 1970 και ήταν ο άμεσος σύνδεσμος της CIA με την Ειδική Μονάδα Ερευνών του Λευκού Οίκου, η οποία και συστάθηκε για να διερευνήσει τη διαρροή των απόρρητων ντοκουμέντων του Πενταγώνου, αν και εξελίχθηκε σε βασικό παίκτη του Σκανδάλου Γουοτεργκέιτ.
Ο Πέιζλι μπήκε κάποια στιγμή στο στόχαστρο των συναδέλφων του και πολλοί υποπτεύονταν ότι ήταν πράκτορας των Σοβιετικών. Τον Σεπτέμβριο του 1978, το σκάφος του βρέθηκε στον Κόλπο Τσέζαπικ και η σορός του ανασύρθηκε από τη θάλασσα φέροντας θανάσιμο τραύμα από σφαίρα στο κεφάλι. Η επίσημη αιτία θανάτου ήταν η αυτοκτονία, αν και τα στοιχεία υποδείκνυαν κενά στη βεβιασμένη ιατροδικαστική έρευνα. Στη φωτιά της περίεργης υπόθεσης (δεν βρέθηκε όπλο ποτέ ούτε και κηλίδες αίματος στο σκάφος) έριξε λάδι η σύζυγος του Πέιζλι, η οποία δεν αναγνώρισε τη σορό του και δήλωσε πως το άψυχο σώμα δεν ήταν του άντρα της!
Η υπόθεση ξεχάστηκε, αν και 18 χρόνια αργότερα θα ερχόταν και πάλι στο προσκήνιο με νέα δυναμική. Περιέργως, ο μέντορας του Πέιζλι στη CIA, ο διευθυντής Γουίλιαμ Κόλμπι, έχασε τη ζωή του στον ίδιο κόλπο με παρόμοιο τρόπο: το σκάφος του βρέθηκε ακυβέρνητο και η σορός του ανασύρθηκε από τα νερά λίγα μέρες αργότερα. Η CIA αποφάσισε να απαλλαγεί από τα «τρωκτικά» της ή κάτι άλλο συνέβη;
Ήταν η CIA αυτή που ξετρύπωσε τον Νέλσον Μαντέλα;
Το 1962 η αστυνομία της Νότιας Αφρικής συνέλαβε έναν επαναστατημένο ακτιβιστή, κάποιον Νέλσον Μαντέλα, που ήταν ήδη ένα από τα πλέον προβεβλημένα στελέχη του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου που ζητούσε την κατάργηση του Απαρτχάιντ. Όπως ξέρουμε, ο αντάρτης θα έμενε στη φυλακή για το μεγαλύτερο μέρος των επόμενων τριών δεκαετιών γινόμενος σύμβολο αντίστασης και ειρηνικής πάλης στην πορεία.
Πώς έπεσε όμως ο επικηρυγμένος Μαντέλα στα χέρια των νοτιοαφρικανικών διωκτικών αρχών; Η επικρατούσα άποψη θέλει τη CIA να πληροφορεί την τοπική αστυνομία για τον Μαντέλα, ο οποίος ήταν εξάλλου μεταμφιεσμένος σε σοφέρ όταν τον συνέβαλαν. Οι ΗΠΑ υποστήριζαν εκείνη την εποχή την πολιτική του Απαρτχάιντ, καθώς η λευκή κυβέρνηση φάνταζε ανάχωμα στην επέλαση του κομμουνισμού (το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο διατηρούσε θερμές σχέσεις με το Νοτιοαφρικανικό Κομμουνιστικό Κόμμα).
Το 1990 ήρθαν στο φως της δημοσιότητας μια σειρά από μαρτυρίες που φαίνονται να επιβεβαιώνουν το δημοφιλές σενάριο. Ο επικεφαλής της CIA στην Πρετόρια, Πολ Έκελ, εξομολογήθηκε σε αμερικανό πράκτορα ότι «η Υπηρεσία παρέδωσε τον Μαντέλα στο Τμήμα Ασφαλείας της Νότιας Αφρικής. Τους δώσαμε κάθε λεπτομέρεια, τι θα φορούσε, τι ώρα ακριβώς, πού θα ήταν. Τον έπιασαν εύκολα. Ήταν ένα από τα μεγαλύτερα χτυπήματά μας». Αλλά και συνταξιούχος πια νοτιοαφρικανός πράκτορας των τοπικών μυστικών υπηρεσιών, ο Τζεράρντ Λουντί, δήλωσε δημόσια πως η πληροφορία για τη σύλληψη του Μαντέλα προήλθε από τη CIA «γιατί ήταν συμφέρον της Αμερικής να βγάλουν τον Μαντέλα από τη μέση».
Ο ίδιος ο ηγέτης προτίμησε την υπόθεση να την πάρει το ποτάμι, δηλώνοντας κάποια στιγμή σε σχετική ερώτηση για την εμπλοκή της CIA στη σύλληψή του: «Ας τα ξεχάσουμε αυτά, είτε είναι αλήθεια είτε όχι».
Η υπόθεση γνωρίζει ωστόσο τα τελευταία χρόνια νέα δυναμική, καθώς κίνημα αμερικανών ακτιβιστών έχουν μηνύσει τη CIA αξιώνοντας να δημοσιευτούν τα απόρρητα έγγραφα για τον Μαντέλα…
Από το newsbeast
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου