Εν Αθήναις....το χαμάμ

Διάβαζα για τα σύγχρονα χαμάμ του Κέντρου της Αθήνας ...
Τα λένε spa και το λουρί της μάνας ...κομψά...
25 ευρά το άτομο 40 το ζευγάρι....
Γέλασα με όλα αυτά και θυμήθηκα τον παππού τον Μικρασιάτη....
Κατατρεγμένος ...νικημένος σαν λοχίας από τους Τσέτες...
γλύτωσε την ζωή του απλά αυτός και δύο

αδέρφια του τα άλλα τα σφάξανε Κύριε Φίλη.
Πού τον θυμήθηκα;
Ο παππούς λοιπόν μας μιλούσε για το χαμάμ
της Κοκκινιάς.
Και βέβαια χαμάμ στην Κοκκινιά...
Κτίστηκε από αρμένιο αρχιτέκτονα για την καθαριότητα των προσφύγων μικρασιατών, ποντίων, αρμενίων.

Είχε πολλούς πρόσφυγες στη ζεστή
ανθρώπινη συνοικία με μικρά σπιτάκια το ένα δίπλα
στο άλλο.
Περπατώντας στους δρόμους της οι μυρουδιές
από τις κουζίνες χαρακτηριστικές.
"Έλα να σε κεράσω ένα κιοφτέ...τώρα τον έβγαλα..."
Έτσι απλά...
Χαμάμ ...ήταν συνήθεια και δεν την είχαν ξεχάσει.
Εκτός από την φροντίδα του σώματος ήταν και ψυχική αναζωογόνηση
  έλεγαν.
Το χαμάμ το πρωϊ μέχρι το απόγευμα δεχότανε γυναίκες και μετά μέχρι
το βράδυ άντρες.
Η τιμή ήταν προσιτή άλλοστε πρόσφυγες κυρίως ήταν οι πελάτες...
Υπήρχε ο λουτράρης για τους άντρες και η λουτράρισα για τις γυναίκες.

-->
Τα διηγότανε αυτά ο παππούς και εμείς γελούσαμε δεν μπορούσαμε
να φανταστούμε για μπανιάρισμα κάτι άλλο εκτός από την σκάφη
και το πράσινο σαπούνι το πλατσούρισμα το ζέσταμα του νερού  στην γκαζιέρα.
Από το Πίσω στα παλιά