Έχουμε κρίση από τον Δεκέμβριο του 2009.
Κλείνουμε 6 χρόνια και πάμε για το έβδομο.
Και τί κάνουμε; Πώς είναι δυνατόν να κάνουμε όλα εκείνα που αντί να μας πάνε μπροστά, να κάνουμε τα άλλα που μας πάνε πίσω;
Η κρίση ξεκάθαρα ξεκίνησε από την αδυναμία του Ελληνικού Κράτους να ξοδέψει όσα πλήρωναν σε φόρους οι φορολογούμενοι. Το αποτέλεσμα ήταν
ο δανεισμός για να καλυφθούν τα ελλείμματα. Κατόπιν όταν ήταν αδύνατον να ανακυκλώσουμε το χρέος μας διότι πείσαμε όλο τον πλανήτη ότι δεν είμαστε αξιόχρεοι, περάσαμε σε αύξηση της φορολόγησης, πέραν από την φοροδοτική ικανότητα των Ελλήνων.
Φανφάρες και ψέμματα περί φοροδιαφεύγοντων ελλήνων μικρομεσαίων οδήγησαν στον αδίστακτο διωγμό τους από την πολιτεία, υποκριτικά, προφασιστικά, λες και δεν έχουν όλες οι ελεύθερες οικονομίες φοροδιαφυγή γύρω από το 20%, και μόνο οι απολυταρχικές μηδενική.
Όλα αυτά ήταν προφάσεις και υποκρισία της ελληνικής κοινωνίας, για να δικαιολογήσει ότι δεν ήταν ότι το κράτος ξόδευε παραπάνω από όσα μπορούσε να πληρώσει η οικονομία, αλλά πως δήθεν η οικονομία έκλεβε τους φόρους της.
Ακόμα κυνηγάμε να πιάσουμε τη φοροδιαφυγή, και δεν την πιάνουμε διότι αν θέλουμε να έχουμε ελεύθερη οικονομία, είναι αδύνατον να ρίξεις την φοροδιαφυγή κάτω από το 18%. Η Γερμανία έχει 20% και οι ΗΠΑ έχουν 19% φοροδιαφυγή, όμως εμείς με 24% υποτιθέμενη φοροδιαφυγή, υπολογίζουμε πόσα χάνουμε από φόρους με σημείο αναφοράς τη μηδενική φοροδιαφυγή!
Γελοίοι! Πόσο γελοίοι αλήθεια;
Μια κυβέρνηση που κλέβει τον Πέτρο για να πληρώσει τον Παύλο, μπορεί πάντοτε να υπολογίζει στην αμέριστη υποστήριξη του Παύλου!
Και αυτό ακριβώς κάνει: υπόσχονται στους Παύλους πως θα συνθλίψουν τους Πέτρους, θα τους ξεζουμίσουν, και θα αυξήσουν τους μισθούς των Παύλων…!
Η ελληνική οικονομία βρίσκεται στην 130η θέση της κλίμακας οικονομικής ελευθερίας του Heritage Foundation. Είμαστε μια θέση πάνω από το Μπαγκλαντές και μια κάτω από το Σουρινάμ. Πρώτα θα επενδύσει κάποιος στο Σουρινάμ και μετά θα έρθει στην Ελλάδα.
Οι δικαιολογίες για τα μνημόνια είναι ακριβώς αυτό. Δικαιολογίες.
Σαν ένα σπιτικό που ξοδεύει παραπάνω από όσα βγάζει, και αντί να διώξει τον δεύτερο κηπουρό, τον τρίτο σωφέρ, και την τέταρτη καμαριέρα, υποχρεώνει τους εργαζόμενους του σπιτικού να πιάσουν δουλειά στο πεζοδρόμιο!
Η επιχειρηματικότητα έχει ποινικοποιηθεί, αντί να ποινικοποιηθεί η αργομισθία, αντί να διώκεται η ταλαιπωρία του φορολογούμενου πολίτη, αντί να τιμωρείται η διαφθορά, αντί να καταδιώκεται η τεμπελία!
Ο δρόμος μπροστά στενεύει όλοένα, ειδικά μετά τα capital controls που τσάκισαν την παραγωγική οικονομία, για να μην πάρει ο κοσμάκης τα χρήματά του από τις τράπεζες και δεν έχουν να δώσουν στο κράτος να πληρώνει προκαταβολικά στις 26 κάθε μήνα τους μισθούς του επόμενου μήνα, σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που σχεδόν δεν δουλεύουν, και σε συνταξιούχους ηλικίας μικρότερης από την πλειονότητα όσως ακόμη έχουν δουλειά.
Η Ελλάδα παράγει ανέργους και μετανάστες επιστήμονες.
Εξάγει ικανούς ανθρώπους και εισάγει βοδινό κρέας και μπύρα!
Τί κάνουμε τόσα χρόνια;
Κάνουμε λάθος!!!
Λάθος δρόμο!
Η οικονομία συνεχίζει να συρρικνώνεται, τώρα που οι πρώην-αντιμνημονιακοί εφαρμόζουν ένα Μνημόνιο που έκοψαν στα μέτρα τους, και που περιέχει φόρους 93% και διαρθρωτικά μέτρα 7%.
Η δωδέκατη φορά αριστερά (το ΠΑΣΟΚ του ’81 ήταν η πρώτη) μας πάει πρόσω ολοταχώς για τη σύγκρουση με το κράσπεδο, που θα τερματίσει την πτώση που ξεκίνησε πριν 6 χρόνια.
Έγραφα πριν ακριβώς ένα χρόνο, αστειευόμενος:
“Θα έρθει εκείνη η ώρα η απελθούσα, που...
...θα έχουμε χρηματιστήριο, αλλά θα'ναι σαν να μην έχουμε....
...θα έχουμε πτυχία, αλλά θα'ναι σαν να μην έχουμε...
...θα έχουμε μισθούς, αλλά θα'ναι σαν να μην έχουμε...
...θα έχουμε σπίτια, αλλά θα είναι σαν να μην έχουμε...
...θα έχουμε τραπεζικούς λογαριασμούς, αλλά θα είναι σαν να μην έχουμε...
...θα έχουμε ευρώ, αλλά θα είναι σαν να μην έχουμε...
...θα έχουμε ΠΑΣΟΚ αλλά θα είναι σαν να μην έχουμε...
...γενικά ό,τι θα έχουμε, θα είναι σαν να μην έχουμε...”
Δεν ξανακάνω αστείο.
Ακολουθήστε τον Άγη Βερούτη στο τουίτερ: @Agissilaos
agissilaos@gmail.com
Liberal
Από το infognomonpolitics
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου