γράφτηκε στη Σχολή Θεάτρου του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών. Στα έξοδα του βοήθησε η πρόσληψή του ως υπάλληλος στο υπουργείο Δικαιοσύνης, ενώ παράλληλα έκανε και τον... υποβολέα.
Ο Χρήστος Ευθυμίου αρχικά δυσανασχετούσε με τους κωμικούς ρόλους που του έδιναν στη Σχολή, θέλοντας να παίξει τραγωδία. Μια μέρα, μετά από διαμαρτυρία του σχετικά με αυτό, ένας από τους διευθυντές της Σχολής, ο Θ. Συνοδινός, τον αρπάζει και τον πάει μπροστά σε έναν καθρέφτη.
"Κοίτα" του λέει... "Τι να δώ?" απαντάει ο Ευθυμίου.
"Ώστε πιστεύεις ότι κάνεις εσύ για Οιδίπους ή για Σαίξπηρ? Κοίτα τη φάτσα σου και πες μου..."
Το 1929, μετά από τετραετή φοίτηση, πήρε το δίπλωμα με βαθμό άριστα.
Αμέσως προσλαμβάνεται στον θίασο της Κυβέλης στο θέατρο "Διονύσια" (πλ. Συντάγματος).
Ο πρώτος του ρόλος ως επαγγελματία ηθοποιού, ήταν ο ρόλος ενός υπηρέτη στο έργο "Δεσποινίδα δικηγόρος" δίπλα στον Θ. Αρώνη και την Ρίτα Μυράτ. Η συνεργασία αυτή κράτησε για ένα καλοκαίρι.
Κατόπιν προσλαμβάνεται στον θίασο Αργυρόπουλου και περιοδεύει για ενάμιση χρόνο σε Αίγυπτο, Τουρκία και Κύπρο ως συμπρωταγωνιστής.
Με την ίδρυση του Εθνικού Θεάτρου, το 1931, ο Ευθυμίου καλείται να ενταχθεί στο δυναμικό του. Εκεί παρέμεινε ως το 1955.
Επίσης, συμμετείχε σε κινηματογραφικές ταινίες κυρίως τη δεκαετία του '50. Η πρώτη του επαφή με το πανί είχε γίνει ήδη τη δεκαετία του '30, με τη ταινία "Δεσποινίς Δικηγόρος" (1933) σε σκηνοθεσία Πέλου Κατσέλη. Χαρακτηριστικοί είναι οι ρόλοι του στις ταινίες "Γυναικάς" (1957) και "Ένας Βλάκας και Μισός" (1959).
Τέλος, σημαντική ήταν η παρουσία του σε καθημερινές ραδιοφωνικές εκπομπές.
Ο Χρήστος Ευθυμίου πέθανε στην Αθήνα στις 4 Μαΐου 1971.
loading...
ΠΗΓΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ
Από το pisostapalia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου