Πάντα υπάρχει κάποια οριογραμμή που μόλις την ξεπεράσεις, βρίσκεσαι από το ζενίθ στο ναδίρ. Η πτώση είναι απότομη, χωρίς μεσοδιάστημα, και με ελάχιστες πιθανότητες παλινόρθωσης. Όλοι το γνωρίζουν αυτό, μόνον που η αλαζονεία και η έλλειψη αυτογνωσίας, δεν επιτρέπει κάποιους να δουν την γραμμή, και την τοποθετούν πολύ
μακρύτερα από την πραγματική τους θέση.
Αυτό συμβαίνει τακτικά. Τόσο στους τρόφιμους της νύχτας, που η αποφυγή σύλληψης στα πρώτα εγκλήματα τους κάνει να νιώθουν ανίκητοι, όσο και στους επιχειρηματίες, που πιστεύουν πως τα πρώτα ριψοκίνδυνα ανοίγματα μπορούν να επαναλαμβάνονται συνεχώς με επιτυχία. Όταν όμως πρόκειται για πολιτικούς, τότε η υπέρβαση της οριογραμμής δεν επιφέρει μόνον προσωπικές βλάβες, αλλά υπάρχει ανταπόκριση σ’ έναν ολόκληρο λαό.
Ο Ερντογάν, εκμεταλλευόμενος την γεωστρατηγική θέση της Τουρκίας, το ισχυρότερο όπλο της μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, που προσέδιδε σε όλους τους μετέπειτα κυβερνήτες της να διαπραγματεύονται με τους ισχυρούς, έχοντας δυνατά όπλα στην φαρέτρα τους, υπερέβη το όριό του. Ασφαλώς και η προοπτική ίδρυσης κουρδικού κράτους αποτελεί απειλή για την ακεραιότητα της Τουρκίας, όμως ο Ερντογάν δεν αντιλήφθηκε τους μεταβληθέντες συσχετισμούς δυνάμεων στην περιοχή.
Κατόρθωσε να επιδεινώσει τις σχέσεις της Τουρκίας με όλους τους παραδοσιακούς της συμμάχους στην Δύση, φυσικά κυρίως τις ΗΠΑ και την Ε.Ε. Η υποτιθέμενη συμμαχία με την Ρωσία δεν μπορεί να της παράσχει την απαιτούμενη ασφάλεια, ούτε καν σε προσωπικό επίπεδο του Ερντογάν, επειδή η Ρωσία απέκτησε εμπειρία με την ενσωμάτωση της Κριμαίας, και προφανώς δεν θα διακινδυνεύσει σύγκρουση με την Δύση για τα μάτια του Τούρκου προέδρου.
Ο Τούρκος πρόεδρος γνωρίζει πλέον ότι η ρήξη με τις ΗΠΑ είναι μη αναστρέψιμη επί του παρόντος. Γνωρίζει επίσης, ότι τα πλήγματα που μπορεί να του επιφέρει είναι και προσωπικά, και μάλιστα με νόμιμα μέσα. Συμφώνως προς δημοσίευμα των New York Times, στην συνεχιζόμενη δίκη στις ΗΠΑ του Μεχμέτ Χακάν Ατίλλα, υποδιευθυντή της τουρκικής Λαϊκής Τράπεζας και του Ιρανού υπηκόου τουρκικής καταγωγής επιχειρηματία, Ρεζά Ζαράφ, που συνδέονταν άμεσα με τον ίδιο τον Ερντογάν, για το σκάνδαλο των παράνομων δοσοληψιών της τράπεζας με το Ιράν, δεν αποκλείεται το κατηγορητήριο να περιλάβει και τον ίδιο τον Ερντογάν, θεωρώντας τον σαν συνένοχο αυτής της παράνομης δοσοληψίας.
Η Λαϊκή είχε χρηματοδοτήσει τον Ερντογάν στις πολιτικές του εκστρατείες και η οικογένεια Ερντογάν είχε άμεση σχέση με τις παρανομίες της τράπεζας. Ο Ρεζά Ζαράφ συνελήφθη στις 19 Μαρτίου του 2016 στις ΗΠΑ με βαριές κατηγορίες για την παραβίαση του αμερικανικού εμπάργκο προς το Ιράν, ο Ερντογάν επιχείρησε ανεπιτυχώς να πείσει τον Τραμπ να τον απελευθερώσουν, και τώρα οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες συνεχώς αποκαλύπτουν και νέα στοιχεία που ενοχοποιούν τον σημερινό πρόεδρο της Τουρκίας στο μεγάλο αυτό σκάνδαλο.
Όλα αυτά δείχνουν και την στροφή -για να είμαστε ειλικρινείς, ο τίτλος του αρχικωλοτούμπα στον Ερντογάν πρέπει να αποδοθεί- κι ενώ προχθές υποστήριζε ότι δεν τον ενδιαφέρει η Ευρώπη έβαλε τον αντιπρόεδρο της τουρκικής κυβέρνησης, Μπεκίρ Μποζντάγ, να αλλάξει την υπεροπτική αντιμετώπιση της ΕΕ και τις διακηρύξεις Ερντογάν ότι θα προσανατολίσει τη χώρα του προς την Ευρασιατική Ένωση και το Σύμφωνο Συνεργασίας τη Σαγκάη.
Όπως έγραψε ο Μιχαήλ Βασιλείου, στο Defence Point, κανείς πλέον δεν «τσιμπάει» από τέτοιες δραματικές αναφορές της τουρκικής ηγεσίας και η εξέλιξη της Ιστορίας τους δικαιώνει. Ο Μποζντάγ δήλωσε ότι η χώρα του είναι έτοιμη και αποφασισμένη να συνεχίσει τις προσπάθειες για να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση παρά τις εντάσεις στις σχέσεις της με τις Βρυξέλλες…
«Το στρατηγικό αδιέξοδο της Τουρκίας στο οποίο οδηγήθηκε από την αμετροεπή συμπεριφορά της είναι τεράστιο. Πλέον η Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνει να μην υποχωρεί απέναντι στους τουρκικούς παραλογισμούς, να μην αποδέχεται τη δριμεία καταδίωξη οποιουδήποτε δεν συμμορφώνεται με τις επιθυμίες της ηγεσίας. Εκεί είναι όμως και ο πυρήνας του προβλήματος.
» Η Τουρκία, ή μάλλον για την ακρίβεια η σημερινή τουρκική ηγεσία αδυνατεί να τα κατανοήσει και αυτή είναι η διαφορά του δυτικού κόσμου από όλους τους υπόλοιπους σήμερα. […] Η πολιτική Ερντογάν γυρίζει μπούμερανγκ Αυτό είναι που κάνει το σύστημα ισορροπίας ισχύος πολύ επικίνδυνο.
Διότι οι συνθήκες έχουν αλλάξει, άρα και ενδεχόμενη απόπειρα εφαρμογής του με όρους-αντιγραφή από το παρελθόν, δεν θα εξισορροπούσε τον κόσμο, αλλά θα τον τίναζε στον αέρα, καθώς οι ηγεσίες, άλλη λιγότερο και άλλη περισσότερο, δεν θα μπορούσαν να ελέγξουν τους λαούς τους όπως γινόταν πιο αποτελεσματικά κάποτε.
Μακεδών
Πηγή VoriaΟι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Από το kostasxan
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου