Τόπος: Ασπρόκαμπος Κορινθίας
Πάνω στο όρος Γαβριά, σε ένα κάθετα κομμένο βράχο, υπάρχει μία άσπρη κηλίδα, μεγάλων διαστάσεων. Η κηλίδα αυτή είναι ορατή από ολόκληρο το χωριό.
Λέγεται ότι, οποιαδήποτε εποχή του έτους, όταν πέφτουν
οι ακτίνες του ήλιου στην λευκή βούλα του βουνού, η ώρα είναι η δωδεκάτη μεσημβρινή!
οι ακτίνες του ήλιου στην λευκή βούλα του βουνού, η ώρα είναι η δωδεκάτη μεσημβρινή!
Κανείς δεν ξέρει πότε και ποιοι δημιούργησαν την λευκή βούλα που καταγράφεται σε κείμενα εκατοντάδων ετών. Μερικοί λένε ότι πρόκειται απλώς για …λειχήνες και άλλοι ότι πρόκειται για ένα ηλιακό ρολόι τεραστίων διαστάσεων!
Ακριβώς κάτω από την λευκή κηλίδα, υπάρχει ένας αινιγματικός πυραμιδοειδής βράχος που οι ντόπιοι αποκαλούν «κοτρώνα». Επάνω του είναι χαραγμένη μία επιγραφή, σε μία γλώσσα που κανείς δεν έχει μεταφράσει μέχρι τώρα. Λέγεται ότι βρίσκεται εκεί πριν ακόμη υπάρξει ο οικισμός και στους ντόπιους κυκλοφορεί μία ιστορία ότι κάποτε κάποιοι «καθηγητές» είχαν προσπαθήσει να μεταφράσουν την εγχάρακτη γραφή αλλά χωρίς επιτυχία…
Ένα ηλιακό ρολόι; Μία επιγραφή σε άγνωστη γλώσσα; Στο ίδιο μέρος. Κοντά στην αρχαία Τιτάνη, την πρώτη πόλη των Τιτάνων…
Όλα χαμένα μέσα στο πέρασμα του χρόνου... Αν ήμασταν οπαδοί του Νταίνικεν, μπορεί να μυρίζαμε την απροσδιόριστη παρουσία αρχαίων εξωγήινων στην περιοχή.
Αν ήμασταν συνωμοσιολόγοι θα διαισθανόμασταν έναν αρχαίο πολιτισμό, τους κώδικες ξεχασμένων και καλά κρυμμένων γνώσεων.
Αλλά είμαστε απλοί περιηγητές. Και απλώς καταγράφουμε αυτά που βλέπουμε και ακούμε. Για να έχουμε κάποτε, τις δικές ιστορίες να διηγούμαστε…
ΠΗΓΗ http://www.authorway.com/
Από το kastamonitis
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου