Ποιο το άγνωστο θαύμα του Αγίου Παντελεήμονα;
Παρακάτω θα διαβάσετε άλλο ένα τρανταχτό παράδειγμα της ζωντανής πίστης μας και της έντονης παρουσίας των Αγίων στη ζωή μας.
Ο καρδιολόγος κ. Βασίλειος Καρογιάννης μας εξομολογείται μια συγκλονιστική εμπειρία και ένα μεγάλο θαύμα του μεγάλου Ιατρού Αγίου μας Αγίου Παντελεήμονα.
Σας αναφέρω με ακρίβεια ένα από τα πολλά ιατρικά θαύματα που πολλοί
συνάδελφοι έχουν βιώσει στην ιατρική τους καριέρα χωρίς πάντα να τα ανακοινώνουν δημοσία. Ήταν καλοκαίρι του 2000 ή 2001 δεν θυμάμαι ακριβώς το έτος και εφημέρευα ως ειδικευόμενος καρδιολόγος στο Νοσοκομείο Σωτήρια. Πάντα έπαιρνα το γερμανικό επονομαζόμενο ωράριο 3-6πμ .
Όπως όλες οι εφημερίες ήταν παρότι καλοκαίρι αρκετά εξαντλητική. Μετά τις 5 όμως το πρωί ουδείς ασθενής προσήλθε στα επείγοντα. Είχε ξημερώσει 27 Ιουλίου και στις 6 άρχιζε η θερινή μου άδεια. Στις 5.55 πμ άρχιζα κατάκοπος άλλα και χαρούμενος που θα άρχιζα διακοπές να ετοιμάζω τα πράγματα μου και να κλείσω το βιβλίο της εφημερίας για να φύγω.
Τότε ήρθε περιστατικό με φορείο του ΕΚΑΒ. Ήταν μία γυναίκα όπως μου είπε ο οδηγός του ΕΚΑΒ καθαρίστρια από το γειτονικό Νοσοκομείο Γεννήματα, η οποία πονούσε στο στήθος και ζήτησε να μεταφερθεί στο δικό μας νοσοκομείο που εφημέρευε για να εξετασθεί από καρδιολόγο.
Είπε στον οδηγό του ΕΚΑΒ να τη βάλει μέσα στο εφημέριο και θυμάμαι ότι με καθησύχασε λέγοντας μου΄γιατρέ μην ανησυχείς δεν έχει τίποτα είναι 45 ετών μάλλον νευροφυτικά. Μπαίνοντας το φορείο στο γραφείο η νοσηλεύτρια μου φώναξε, γιατρέ γρήγορα . Έπαθε ανακοπή!
Τρέχοντας άρχισα ανάνηψη/απινίδωση, μάλαξις, κλπ. Επί μακρό διάστημα άλλα το ΗΚΦ της ασθενούς ήταν ισοηλεκτρική γραμμή δηλαδή ευθεία γραμμή χωρίς η γυναίκα να έχει καρδιακή, πνευμονική και εγκεφαλική λειτουργία ουσιαστικά ήταν νεκρή και οι νοσηλεύτριες ετοίμαζαν τη μεταφορά της στον νεκροθάλαμο .
Βαθιά στεναχωρημένος για το νεαρό της νεκρής γυναίκας και σκεπτόμενος αστραπιαία τη γιορτή του άγιου Παντελεήμονος που ξημέρωνε άρπαξα τον απινιδωτή και παρακάλεσα από μέσα μου Άγιε Παντελεήμονα είσαι γιατρός βοήθησε σήμερα στη γιορτή σου αυτή τη νέα γυναίκα.
Αμέσως έκανα ίσως ιατρικά άσκοπα την απινίδωση ενώ η νεκρή ήταν συνδεδεμένη στο μόνιτορ χωρίς σημεία ζωής και όμως αυτόματα άρχισε στο μόνιτορ να εμφανίζεται ΗΚΓ και μάλιστα με εικόνα προσθίου εμφράγματος.
Αμέσως το ΕΚΑΒ την πήρε και την μετέφερε στη μονάδα εμφραγμάτων. Σημειώνω ότι η γυναίκα σε όλη τη διάρκεια της συνάντησης μας ουδέποτε με είδε διότι η ήταν σε ανακοπή η σε κώμα. Έφυγα κατάκοπος για το σπίτι μου και το περιστατικό το έσβησα από τη μνήμη μου σε όλη τη διάρκεια τω ν θερινών διακοπών. Επέστρεψα στις 14 Αυγούστου στις 8πμ για δουλεία και όταν χαιρέτησα τις νοσηλεύτριες της πρωινής βάρδιας ξαφνικά θυμήθηκα το περιστατικό.
Ρώτησα αν η ασθενής της συγκεκριμένης εφημερίας της οποίας ακόμη και σήμερα δεν γνωρίζω το ονοματεπώνυμο της αν ζει, νοσηλεύεται ακόμη ή πήρε εξιτήριο και μου απάντησαν: σήμερα φεύγει είναι στο δωμάτιο τάδε. Χωρίς να φορέσω μπλούζα έτρεξα στο δωμάτιο που μου υπέδειξαν. Χωρίς να μιλήσω είδα μία γυναίκα που έτρωγε καθιστή στο κρεββάτι της το πρωινό της. Μόλις με είδε άστραψε το βλέμμα της και μου είπε σας ευχαριστώ μου σώσατε τη ζωή.
Τότε τις είπα όχι εγώ άλλος σε έσωσε. Με δάκρυα στα μάτια μου έδειξε μία εικόνα στο κομοδίνο της.
-->
Παρακάτω θα διαβάσετε άλλο ένα τρανταχτό παράδειγμα της ζωντανής πίστης μας και της έντονης παρουσίας των Αγίων στη ζωή μας.
Ο καρδιολόγος κ. Βασίλειος Καρογιάννης μας εξομολογείται μια συγκλονιστική εμπειρία και ένα μεγάλο θαύμα του μεγάλου Ιατρού Αγίου μας Αγίου Παντελεήμονα.
Σας αναφέρω με ακρίβεια ένα από τα πολλά ιατρικά θαύματα που πολλοί
συνάδελφοι έχουν βιώσει στην ιατρική τους καριέρα χωρίς πάντα να τα ανακοινώνουν δημοσία. Ήταν καλοκαίρι του 2000 ή 2001 δεν θυμάμαι ακριβώς το έτος και εφημέρευα ως ειδικευόμενος καρδιολόγος στο Νοσοκομείο Σωτήρια. Πάντα έπαιρνα το γερμανικό επονομαζόμενο ωράριο 3-6πμ .
Όπως όλες οι εφημερίες ήταν παρότι καλοκαίρι αρκετά εξαντλητική. Μετά τις 5 όμως το πρωί ουδείς ασθενής προσήλθε στα επείγοντα. Είχε ξημερώσει 27 Ιουλίου και στις 6 άρχιζε η θερινή μου άδεια. Στις 5.55 πμ άρχιζα κατάκοπος άλλα και χαρούμενος που θα άρχιζα διακοπές να ετοιμάζω τα πράγματα μου και να κλείσω το βιβλίο της εφημερίας για να φύγω.
Τότε ήρθε περιστατικό με φορείο του ΕΚΑΒ. Ήταν μία γυναίκα όπως μου είπε ο οδηγός του ΕΚΑΒ καθαρίστρια από το γειτονικό Νοσοκομείο Γεννήματα, η οποία πονούσε στο στήθος και ζήτησε να μεταφερθεί στο δικό μας νοσοκομείο που εφημέρευε για να εξετασθεί από καρδιολόγο.
Είπε στον οδηγό του ΕΚΑΒ να τη βάλει μέσα στο εφημέριο και θυμάμαι ότι με καθησύχασε λέγοντας μου΄γιατρέ μην ανησυχείς δεν έχει τίποτα είναι 45 ετών μάλλον νευροφυτικά. Μπαίνοντας το φορείο στο γραφείο η νοσηλεύτρια μου φώναξε, γιατρέ γρήγορα . Έπαθε ανακοπή!
Τρέχοντας άρχισα ανάνηψη/απινίδωση, μάλαξις, κλπ. Επί μακρό διάστημα άλλα το ΗΚΦ της ασθενούς ήταν ισοηλεκτρική γραμμή δηλαδή ευθεία γραμμή χωρίς η γυναίκα να έχει καρδιακή, πνευμονική και εγκεφαλική λειτουργία ουσιαστικά ήταν νεκρή και οι νοσηλεύτριες ετοίμαζαν τη μεταφορά της στον νεκροθάλαμο .
Βαθιά στεναχωρημένος για το νεαρό της νεκρής γυναίκας και σκεπτόμενος αστραπιαία τη γιορτή του άγιου Παντελεήμονος που ξημέρωνε άρπαξα τον απινιδωτή και παρακάλεσα από μέσα μου Άγιε Παντελεήμονα είσαι γιατρός βοήθησε σήμερα στη γιορτή σου αυτή τη νέα γυναίκα.
Αμέσως έκανα ίσως ιατρικά άσκοπα την απινίδωση ενώ η νεκρή ήταν συνδεδεμένη στο μόνιτορ χωρίς σημεία ζωής και όμως αυτόματα άρχισε στο μόνιτορ να εμφανίζεται ΗΚΓ και μάλιστα με εικόνα προσθίου εμφράγματος.
Αμέσως το ΕΚΑΒ την πήρε και την μετέφερε στη μονάδα εμφραγμάτων. Σημειώνω ότι η γυναίκα σε όλη τη διάρκεια της συνάντησης μας ουδέποτε με είδε διότι η ήταν σε ανακοπή η σε κώμα. Έφυγα κατάκοπος για το σπίτι μου και το περιστατικό το έσβησα από τη μνήμη μου σε όλη τη διάρκεια τω ν θερινών διακοπών. Επέστρεψα στις 14 Αυγούστου στις 8πμ για δουλεία και όταν χαιρέτησα τις νοσηλεύτριες της πρωινής βάρδιας ξαφνικά θυμήθηκα το περιστατικό.
Ρώτησα αν η ασθενής της συγκεκριμένης εφημερίας της οποίας ακόμη και σήμερα δεν γνωρίζω το ονοματεπώνυμο της αν ζει, νοσηλεύεται ακόμη ή πήρε εξιτήριο και μου απάντησαν: σήμερα φεύγει είναι στο δωμάτιο τάδε. Χωρίς να φορέσω μπλούζα έτρεξα στο δωμάτιο που μου υπέδειξαν. Χωρίς να μιλήσω είδα μία γυναίκα που έτρωγε καθιστή στο κρεββάτι της το πρωινό της. Μόλις με είδε άστραψε το βλέμμα της και μου είπε σας ευχαριστώ μου σώσατε τη ζωή.
Τότε τις είπα όχι εγώ άλλος σε έσωσε. Με δάκρυα στα μάτια μου έδειξε μία εικόνα στο κομοδίνο της.
Ήταν ο άγιος Παντελεήμων. Συγκινημένος και ταραγμένος έφυγα από το δωμάτιο χωρίς να πω άλλη λέξη. Ακόμη και σήμερα δεν γνωρίζω το όνομα αυτής της γυναίκας. Αυτά σε απόδειξη της ζωντανής παρουσίας της πίστης μας του Θεού και των άγιων μας .
Με τιμή,
Βασίλειος Καρογιάννης, καρδιολόγος
Αθήνα.
Από το tro-ma-ktiko
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου