Εν Αθήναις....Πάσχα Ελλήνων

Και σε ποιά γειτονιά να γυρίσω πίσω τον χρόνο και να θυμηθώ το Πάσχα....
Τα κόκκινα αυγά στην γυάλινη πιατέλα επάνω στο τραπέζι και το κάρτ ποστάλ
με τα απαραίτητα λαγουδάκια με τις ευχές των ξενητεμένων συγγενών και την γνωστή φράση των εορτών
"...λαμβάνετε και δέκα τάλληρα (δολάρια)..."
"Σηκωθείτε έχουμε δουλειές...."

Δεν έπαιρνε δεύτερη κουβέντα η μάνα αλλά και οι άλλες κυρίες της αυλής....
Ο καιρός καλός....το τεράστιο  κοινόχρηστο τραπέζι της αυλής κάτω από την ελιά....
Οι καρέκλες θα έβγαιναν από τις κάμαρες και μικροί στον φούρναρη για λαμαρίνες
για τα αρνιά....
"να πείτε στις μανάδες σας να μην τα αργήσουν..." και γελούσαμε φεύγοντας
κουτσομπολεύοντας για τις πατάτες που θα έκλεβε....
Οι ηλικιωμένες καθάριζαν πατάτες και έδιναν συμβουλές για την προετοιμασία
του κρέατος.
"...Χρόνια Πολλάααα..." απ΄έξω από την αυλόπορτα ο γείτονας...
"...κοπιάστε..." και κόπιαζε για ένα κέρασμα και να φύγει βιαστικός...
Όλη η γειτονιά στο πόδι και στον δρόμο συνωστισμός οι λαμαρίνες...
Δεν ξέρω γιατί αλλά σούβλα δεν θυμάμαι...
Πατάτα άφθονη σε τσουβάλια...την προμηθευόντουσαν από τον πλανόδιο
μανάβη που περνούσε Μεγαλοβδόμαδα με γεμάτο το κάρο και φώναζε...
"...Τριπόλεως για φούρνοοοο και σκόρδααα...."
Η πατάτα φτούραγε για να γεμίσει την λαμαρίνα και φυσικά το στομάχι.
Επι τέλους ερχότανε η ώρα του φαγητού....
Πρώτα το τσούγκρισμα των αυγών...οι ευχές...το πρώτο τσούγκρισμα
των ποτηριών...το πλατάγιασμα της γλώσσας από τον ειδικό "χημικό".

-->
Η ρετσίνα έδινε εξετάσεις και πέρναγε με άριστα και στη συνέχεια
τον λόγο είχαν  οι μασέλες φυσικές και ψεύτικες.
"...άνοιξε το ραδιόφωνο ....δεν ακούμε...."
Και η αυλή γινότανε πίστα και το απόγευμα αποκαμωμένοι άφηναν το Πασχαλινό
τραπέζι.
Αληθώς Ανέστη!
Από το Πίσω στα παλιά

loading...