Σκηνή 1η
Η γραμματέας του Τζον Χάουαρντ μπήκε σοκαρισμένη στο γραφείο του, αφού πρώτα χτύπησε την πόρτα μια φορά. Τα δάκρυα είχαν αρχίσει να τρέχουν στα μάγουλά της και η φωνή της έβγαινε σπασμένη.
«Πυροβόλησαν τον πρόεδρο Κένεντι στο Ντάλας» είπε στον προϊστάμενό της, ο οποίος την
κοιτούσε ανέκφραστος και αμίλητος, εκείνη την ημέρα του Νοεμβρίου, που ο ήλιος έλαμπε στο Μαϊάμι.
κοιτούσε ανέκφραστος και αμίλητος, εκείνη την ημέρα του Νοεμβρίου, που ο ήλιος έλαμπε στο Μαϊάμι.
Η απάντησή του «είναι λυπηρό αυτό που συνέβη» μάλλον δεν ήταν η αναμενόμενη, για την ημέρα που σημάδεψε και εξακολουθεί να στοιχειώνει την Αμερική.
Μόλις η νεαρή κοπέλα βγήκε από το γραφείο, ο Χάουαρντ πληκτρολόγησε έναν απευθείας αριθμό που δεν ήταν καταχωρημένος στον τηλεφωνικό κατάλογο και μίλησε απευθείας με τα κεντρικά της CIA στο Λάνγκλει, λέγοντας πρώτα το πραγματικό του όνομα: «Ιωαννίδης εδώ. Ενημερώστε με άμεσα για τα τεκταινόμενα στο Ντάλας».
Το ημερολόγιο έγραφε 22 Νοεμβρίου 1963…
Σκηνή 2η
Το 1978 ο νεαρός τότε σπουδαστής της Νομικής Νταν Χάρντγουεϊ περίμενε υπομονετικά τον σύνδεσμο της CIA με την Επιτροπή που ερευνούσε την δολοφονία JFK να του φέρει αποχαρακτηρισμένους φακέλους και έγγραφα της Υπηρεσίας, που αφορούσαν την πολύκροτη δολοφονία του 35ου προέδρου των ΗΠΑ.
Ο κύριος με τα γυαλιά που εμφανίστηκε τον κοίταξε με ένα βλέμμα σαν να τον ζύγιζε και του έδωσε ένα λεπτό φάκελο, που περιείχε ελάχιστες σελίδες, αλλά δεν έφυγε.
Όταν Χάρντγουεϊ τον κοίταξε ξανά, ο ευγενικός κύριος του είπε με φωνή που δεν δεχόταν αμφισβήτηση: «Αυτό είναι το μόνο που θα πάρεις».
Φεύγοντας, ο νεαρός φοιτητής δεν ξέχασε το όνομα που αναγραφόταν στην κάρτα του συνδέσμου της CIA με την Επιτροπή.
Ήταν ο George Joannides.
Ο αόρατος πράκτορας
Για όσους ερευνητές ασχολούνται με το θολό κόσμο των μυστικών υπηρεσιών -ειδικά της CIA- ο Τζορτζ Ιωαννίδης παραμένει ακόμη και σήμερα είκοσι έξι χρόνια μετά το θάνατό του, ένας «αόρατος» πράκτορας, για τον οποίο ελάχιστα έχουν γίνει γνωστά.
Το γιατί σύμφωνα με τον έγκριτο δημοσιογράφο Τζέφερσον Μόρλεϊ, είναι εύκολο να εξηγηθεί. Ο Ιωαννίδης φέρεται να σχετίζεται άμεσα σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει γνωστά με την δολοφονία του Τζον Φιτζέραλντ Κέννεντι, η οποία μέχρι σήμερα εξακολουθεί να γεννάει δεκάδες θεωρίες συνωμοσίας.
Οι φάκελοι του στα κεντρικά της Υπηρεσίας, παραμένουν απόρρητοι, παρότι έγιναν δεκάδες αιτήματα τα περασμένα χρόνια για να αποχαρακτηριστούν.
Φαίνεται όμως ότι ήρθε επιτέλους το πλήρωμα του χρόνου για να γίνει γνωστό αν τελικά η CIA είχε σημαίνοντα ρόλο στην δολοφονία του 35ου προέδρου των ΗΠΑ.
Κάτι που αν ισχύει θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου για την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών της Αμερικής, η οποία θα πρέπει στις αρχές του νέου έτους να αποχαρακτηρίσει χίλιους εκατό φακέλους του Ιωαννίδη που σχετίζονται με την δολοφονία του Κένεντι.
Για πάρα πολλούς ανθρώπους που έχουν παθιαστεί με την υπόθεση εκεί κρύβεται το μεγάλο μυστικό, του ποιος η ποιοι ήθελαν να πεθάνει ο νεαρός πρόεδρος εκείνο το μεσημέρι του Νοέμβρη στο Ντάλας.
Ο Γιώργος Ιωαννίδης ήξερε σίγουρα πάρα πολλά, αλλά προτίμησε να πάρει τα όποια μυστικά μαζί του, όταν έσβησε σε ένα χειρουργικό κρεβάτι σε νοσοκομείο του Χιούστον, κατά τη διάρκεια μιας εγχείρηση στην καρδιά του στις 4 Μαρτίου του 1990.
Όπως είπε αργότερα ένας «συνάδελφός» του «μπορεί ο Τζορτζ να προδόθηκε από την καρδιά του, αλλά ο ίδιος δεν πρόδωσε ποτέ…».
Παιδί του Καραμεσίνη
Στις αρχές της δεκαετίας του ’60, αν κάποιος έπεφτε πάνω στον Τζορτζ Ιωαννίδη, αντίκριζε έναν μάλλον συνηθισμένο νέο άνδρα, με μυωπικά γυαλιά και look που παρέπεμπε σε δικηγόρο. Αν τον γνώριζε μάλιστα θα διαπίστωνε ότι όντως ήταν δικηγόρος.
Μόνο που αυτή ήταν η μισή αλήθεια για τον Έλληνα γιο ενός ζεύγους μεταναστών, που έφυγαν από την Αθήνα το 1923, όταν αυτός ήταν ακόμη μωρό, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη στην Αμερική.
Την βρήκαν απασχολούμενοι σε ελληνικές εφημερίδες και ο Γιώργος μεγάλωσε χωρίς να του λείψει τίποτε και σπούδασε νομικά στο Saint John’s University.
Τότε ήταν που γνώρισε και την γυναίκα της ζωής του Βιολέτα Μικρούτσικου, αλλά και έναν άλλο Έλληνα, τον Τζορτζ Κάλαρη ο οποίος ήταν ήδη αρραβωνιασμένος με την αδερφή της, Ισμήνη.
Ο τελευταίος είχε περάσει ήδη την πόρτα της CIA και αυτός ήταν που διέκρινε στον Ιωαννίδη, ικανότητες που παρέπεμπαν σε πράκτορα.
Όταν του πρότεινε να ενταχθεί στην CIA τον είχε ήδη προτείνει στον μέντορά του, τον διαβόητο Τομ Καραμεσίνη, ο οποίος είπε ναι και ο Ιωαννίδης βυθίστηκε για πάντα στον κόσμο των κατασκόπων.
Αποτέλεσε μέλος της περίφημης ελληνικής φατρίας της CIA στα χρόνια του ψυχρού πολέμου, έμελλε όμως να εμπλακεί για τα καλά στην πιο «σκοτεινή» δολοφονία Αμερικανού προέδρου.
Η γνωριμία με τον Όσβαλντ
Αυτοί που ψάχνουν ακόμη την εμπλοκή του Ιωαννίδη στην δολοφονία Κένεντι, περιμένουν με ανυπομονησία το άνοιγμα των χιλίων εκατό φακέλλων του, που η CIA αρνιόταν επίμονα να αποχαρακτηρίσει όλα αυτά τα χρόνια.
Μετά την δολοφονία του Κέννεντι έγιναν τέσσερις σχολαστικές έρευνες κατά τις οποίες ο πρώην διευθυντής της Ρίτσαρντ Χελμς απέκρυψε εντελώς τον ρόλο του Ιωαννίδη στο Μαϊάμι το 1963 πριν και μετά την δολοφονία.
Εκεί όπου διοικούσε ως αρχηγός του τμήματος Ψυχολογικού Πολέμου της CIA στην πόλη, εικοσιτέσσερις πράκτορες έχοντας ένα ετήσιο μπάτζετ 2.400.000 δολαρίων.
Η αποστολή του ήταν να ελέγχει και να στηρίζει μέσω των κονδυλίων της Υπηρεσίας την δραστηριότητα των Κουβανικών ομάδων στο Μαϊάμι, που μάχονταν το καθεστώς του Φιντέλ Κάστρο.
Η πιο δραστήρια από αυτές και η πιο επικίνδυνη ήταν το DRE (Directorio Revolucionario Estudantil) η οποία είχε ήδη αποπειραθεί να δολοφονήσει τον Κάστρο μια φορά.
Μεθοδικός, αυστηρός και με ένα έμφυτο χάρισμα να πείθει τον συνομιλητή του ο Έλληνας πράκτορας, κατάφερε να πείσει τους ηγέτες του DRE να επικεντρωθούν περισσότερο στην προπαγάνδα και λιγότερο στις απόπειρες.
Τα 25.000 δολάρια που τους έδινε κάθε μήνα ήταν ένας καλός λόγος για να το κάνουν, αφού επιθυμούσαν διακαώς να στρατολογήσουν νέα μέλη παντού στην Αμερική.
Ένας τέτοιος υποψήφιος εμφανίστηκε στα γραφεία του DRE στη Νέα Ορλεάνη τον Αύγουστο του 1963. Ηταν ένας χλωμός, κατά τι ταλαιπωρημένος νέος που συστήθηκε ως Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ αλλά δεν έπεισε κανέναν ότι θέλει να παλέψει ενάντια στον Κάστρο και έτσι τον έδιωξαν.
Λίγες ημέρες αργότερα μέλη του DRE τον εντόπισαν να μοιράζει φυλλάδια υπέρ του Κάστρο στην πόλη και ενεπλάκησαν μαζί του, όταν τον αναγνώρισαν.
Οι σχέσεις του Όσβαλντ με το DRE -οι πληροφορίες από όλες τις πόλεις που δραστηριοποιούνταν κατέληγαν στο Μαϊάμι- ήρθαν εις γνώση του Ιωαννίδη, ο οποίος συνομιλούσε τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα με ηγετικά στελέχη.
Αυτό που δεν έγινε γνωστό είναι κατά πόσο ο Ιωαννίδης γνώρισε επί προσωπικού τον Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ και αν συνέβη αυτό τι διημείφθη μεταξύ τους.
Ο κατάσκοπος που γύρισε από το κρύο
Λίγους μήνες μετά την δολοφονία του JFΚ ο Γιώργος Ιωαννίδης μετατίθεται από το Μαϊάμι στην Αθήνα, για να συνεχίσει τη δράση του στο κλιμάκιο της CIA που έδρευε στον τελευταίο όροφο της Αμερικάνικης πρεσβείας στην Αθήνα.
Ακολούθησαν οι Φιλιππίνες, την ώρα που ο διευθυντής της CIA Ντικ Χελμς τον κάλυψε απόλυτα στις έρευνες που ξεκίνησαν από διάφορες επιτροπές, αφήνοντας το όνομά του, όπως και το γεγονός της σχέσης του Όσβαλντ με το DRE την οποία γνώριζε πολύ καλά ο Ιωαννίδης στο σκοτάδι.
Ό Έλληνας πράκτορας θα επιστρέψει στις ΗΠΑ το 1974 και ένα χρόνο αργότερα θα συνταξιοδοτηθεί από την CIA και θα ξεκινήσει μια καινούρια καριέρα στην Ουάσιγκτον όπου εγκαταστάθηκε μαζί με τη Βιολέτα και τα τρία παιδιά τους.
Θα συνεργαστεί ακόμη και με την κυβέρνηση Καραμανλή πάνω σε θέματα μετανάστευσης δουλεύοντας στην ελληνική πρεσβεία, αγνοώντας ότι το κέλευσμα της μοίρας θα τον έφερνε πάλι πίσω στην CIA.
Τον Ιανουάριο του 1978, ένα ψήφισμα του Κογκρέσου οδήγησε στην σύσταση μιας νέας επιτροπής που θα διερευνούσε νέα στοιχεία για την δολοφονία του Κένεντι, ανάμεσα σε αυτά και την σχέση του Όσβαλντ με το DRE καθώς και την δράση της οργάνωσης στο Μαϊάμι.
Σύνδεσμος της CIA με την επιτροπή για τα συγκεκριμένα στοιχεία ανέλαβε ο Γιώργος Ιωαννίδης, ο οποίος δεν βοήθησε καθόλου τους ερευνητές, βάζοντας συνεχώς εμπόδια στον δρόμο τους.
Εννοείται ότι παρόλο που ήταν αυτός που τα ήξερε όλα επέλεξε να μην το πει καν, αφήνοντας για πάντα κρυφό τον ρόλο του και ένα μεγάλο μέρος της αλήθειας για το αν υπήρχε εμπλοκή της CIA στην δολοφονία.
Όταν πολλά χρόνια μετά τον θάνατό του έγινε γνωστός εν μέρει μόνο ο ρόλος του πολύς κόσμος ήταν θυμωμένος με τον Έλληνα κατάσκοπο που γύρισε μόνο για λίγο από το κρύο για να προστατέψει τα ένοχα μυστικά του.
Από το makeleio
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου