Το πρόσωπο μυστήριο και υποτιθέμενος εγγονός του διάσημου αρχαιολόγου, σ' ένα άρθρο που έγραψε για το συγκρότημα εφημερίδων Χήρστ το 1912, υποστήριξε πως ο παππούς του είχε επίσης ενδιαφερθεί για την Ατλαντίδα, λίγο πριν πεθάνει το 1890, είχε αφήσει ένα
σφραγισμένο φάκελο που έπρεπε ν' ανοιχτεί από κάποιο μέλος της οικογένειας και που θα αφιέρωνε τη ζωή του στις έρευνες που Μάλιστα, ο Πωλ Σλήμαν διατεινόταν πως μια ώρα πριν πεθάνει, ο παππούς του είχε προσθέσει ένα ασφράγιστο υστερόγραφο με την εντολή:
"Σπάσε το αγγείο με την κεφαλή της κουκουβάγιας. Εξέτασε το περιεχόμενο του.
Περιέχει την Ατλαντίδα"
Ο Πωλ έγραψε οτι δεν άνοιξε το φάκελλο, που είχε κατατεθεί σε μια γαλλική τράπεζα, παρά μόνο το 1906.
'Οταν τελικά τον άνοιξε έμαθε πώς ο παππούς του, στις ανασκαφές της Τροίας, είχε βρει ένα μπρούτζινο βάζο που περιείχε πήλινες πινακίδες, μεταλλικά αντικείμενα, νομίσματα και απολιθωμένα οστά, με μια "φοινικική" επιγραφή πάνω στο βάζο που έλεγε:
"Από τον βασιλιά Κρόνο της Ατλαντίδας"
Σύμφωνα με τον Πωλ Σλήμαν, ο παππούς του είχε εξετάσει ένα αγγείο από το Τιχουανάκο και είχε βρει μέσα του πήλινα θραύσματα με την ίδια χημική σύνθεση καθώς και μεταλλικά αντικείμενα με το ίδιο ακριβώς κράμα από πλατίνα, αλουμίνιο και χαλκό. πείστηκε έτσι ότι τα διαφορετικά αυτά αντικείμενα συνδέονταν με κάποιο κοινό δεσμό προέλευσης: την Ατλαντίδα.
Και, σύμφωνα πάντα με τον Πωλ Σλήμαν, συνέχισε τις παραγωγικές του έρευνες, βρίσκοντας πολλά χειρόγραφα σε πάπυρο στην Αγία Πετρούπολη σχετικά με την αιγυπτιακή προιστορία καθώς κι ένα χειρόγραφο που αναφερόταν σε μια αναζήτηση της Ατλαντίδας από τους Αιγυπτίους.
Τις έρευνες αυτές τις έκανε μυστικά μέχρι το θάνατο του (πράγμα που δεν μοιάζει καθόλου με την τακτική του Ερρίκου Σλήμαν).
Ο νεότερος Σλήμαν έγραψε πως έκανε τις έρευνες του πριν γυρίσει στο Παρίσι και πριν σπάσει το βάζω με την κεφαλή της κουκουβάγιας.
Μέσα στο αγγείο βρήκε ένα τετράγωνο δίσκο από λευκό μέταλλο, πολύ μεγαλύτερο απ'το λαιμό του βάζου, "στην μια πλευρά του οποίου ήταν χαραγμένα παράξενα σχέδια και εικόνες που δεν έμοιαζαν με τίποτα απ' όσα είχα δει ως τότε, ούτε ιερογλυφικά ούτε γράμματα".
Στην άλλη πλευρά υπήρχε μια αρχαία φοινικική επιγραφή:
"...ήρθαμε απ' το ναό με τους διαφανείς τοίχους" το γράμμα....
Ανάμεσα στα διάφορα κομμάτια της συλλογής του παππού του, ο Πωλ ισχυριζόταν πως βρήκε ένα δαχτυλίδι απ' το άγνωστο εκείνο κράμα, ένα αγαλματίδιο ελέφαντας σκαλισμένο σε απολιθωμένο κόκκαλο, καθώς κι ένα χάρτη που είχε χρησιμοποιήσει ένας Αιγύπτιος θαλασσοπόρος που αναζητούσε την Ατλαντίδα. (Μήπως το είχε δανειστεί απ΄το μουσείο της Αγίας Πετρούπολης στη διάρκεια των ερευνών του;)
Συνεχίζοντας τις έρευνες του στην Αίγυπτο και στην Αφρική, ο Πωλ Σλήμαν βρήκε κι άλλα αντικείμενα απ'το μυστηριώδες εκείνο μέταλλο που τον έκανε να δηλώσει πως είχε πέντε κρίκους στην αλυσίδα των ερευνών του:
"Τα νομίσματα της μυστικής συλλογής του παππού μου, το νόμισμα από το βάζο της Ατλαντίδας, τα νομίσματα από την αιγυπτιακή σαρκοφάγο, το νόμισμα απ' το βάζο της Κεντρικής Αμερικής και το (μεταλλικό) παιδικό κεφάλι της Ακτής του Μαρόκου."
Ένας ουδέτερος παρατηρητής θα μπορούσε να ταυτίσει την επιθυμία του Πωλ Σλήμαν να βρίσκει μυστηριώδη νομίσματα με την λογικότερη επιθυμία ν' αποκτήσει σύγχρονα χρήματα, προ πάντων που πρώτα πούλησε την ιστορία του στο δημοσιογραφικό συγκρότημα και εκ των υστέρων κανένα από τα ευρήματα του δεν παρουσιάστηκε για αν εξεταστεί.
Η τελική του δήλωση σχετικά με τις ανακαλύψεις του είναι:
"Αλλά αν έλεγα όλα όσα ξέρω, θα έπαυε να υπάρχει μυστήριο"
Σίγουρα πρόκειται για μια από τις πιο αινιγματικές δηλώσεις στην ιστορία της επιστημονικής έρευνας.
Βιβιογραφία
Το Μυστήριο της Ατλαντίδας, Τσαρλς Μπέρλιτζ Εκδόσεις Ωρόρα σελ.184-186
aorata-gegonota
Από το conspiracyfeeds
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου