ένεκα ξυλουργός και καλός είχε μεροκάματα καλά...
κατόρθωσε και πήρε ένα οικοπεδάκι φυσικά εκτός σχεδίου παραθαλάσσιο
στη Λούτσα αλλά την θαλάσσα την έβλεπες με τα κυάλια.
Γραμμάτιο κάθε μήνα και με προοπτική για
φώς ...νερό...τηλέφωνο
όπως έλεγαν τότε οι διαφημίσεις.
Ήρθαν όλα αυτά αλλά με μικρή καθυστέρηση....50 ετών.
Αποφάσισε λοιπόν η οικογένεια να πάει για...διακοπές ...μας είχε καλέσει ο θείος.
Θα αφήναμε τις ανέσεις της αυλής πίσω από την Ομόνοια και θα γινόμαστε
τουρίστες.
Και αρχίζει η περιπέτεια....
Με τα μπαγάζια μπήκαμε στο λεωφορείο σπρωχτοί....
Ο οδηγός να φωνάζει και ο εισπράχτορας να έχει γίνει και αυτός σαρδέλα
και να προσπαθεί να κόψει εισιτήρια....
"Πόσο είναι ο μικρός;"
"Ούτε πέντε καλέ...." για να γλυτώσει η μάνα το εισιτήριο....
"Μα αυτός είναι έτοιμος να πάει φαντάρος...."
"Έχει ανάπτυξη το παιδί..."
Τι να κάνουν ....φτώχεια και των γονέων....
Και φτάσαμε επιτέλους και κατεβήκαμε και μας περίμενε ο θείος....
Μας σύστησε κουράγιο και ξεκινήσαμε για το "εξοχικό"....
Μετά από καμμιά ώρα φτάσαμε .....ερείπια....σερνόμαστε....
Ο θείος όλο καμάρι μας έβαλε στην παράγκα....
"Όλοι οι καλοί χωράνε..."
Ήταν και ο παππούς εκεί και τα ξαδέλφια και η θεία....
Θα μου πείς και το δωμάτιο της αυλής δεν ήταν μεγαλύτερο
αλλά μέναμε λιγότεροι.
Το βράδυ ο παππούς σηκωνότανε προς νερού του στην ορεινή τουαλέτα
και άκουγες....
" Σιγά πατέρα πρόσεξε πού πατάς...."
"Παππού με πάτησες...."
Και το πρωϊ το γέλιο για τα χθεσινά άφθονο....
Ξεκινούσαμε για μπάνιο.....καλά πήγαινες ξεκούραστος....πώς γύριζες....
σέρνοντας....
Και όμως όταν γυρίζαμε από τις "διακοπές" στην γειτονιά είμαστε
δαχτυλοδειχτούμενοι.
Από το Πίσω στα παλιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου