Εν Αθήναις...τα γλυκά των Χριστουγέννων

Λόφοι από κουραμπιέδες και μελομακάρονα παλιά στην Σοφοκλέους
στην Ευριπίδου αλλά το έθιμο δεν ήθελε τα έτοιμα και φυσικά
οι κυρίες της αυλής ούτε να ακούσουν για κάτι τέτοιο.
Σιγά το αγνό βούτυρο που βάζουν....το νοθευμένο μέλι...
το λιγοστό καρύδι στα μελομακάρονα και άλλα
τέτοια άκουγες.
Η συνταγή της Σμυρνιάς γειτόνισας φυσικά επικρατούσε
και οι μικροί με το διχτάκι και το άδειο βάζο
ποδαράτο για το μπακάλικο της Πατησίων κοντά στην Πλατεία
Αμερικής για αγνό βούτυρο.
Γνωστός αυτός ο μπακάλης για την ποιότητα και φυσικά περίμενες
υπομονετικά να έρθει η σειρά σου.
Ζύγιζε το άδειο βάζο και το γέμιζε στην συνέχεια έδινε
συμβουλές... να προσέχεις στον δρόμο μην το σπάσεις.
Ξανά οι μικροί βοηθοί για τον φούρνο να φέρουν άδεια
λαμαρίνα .
Τις γεμάτες τις πήγαιναν οι γυναίκες για να δώσουν και εντολές
στον φούρναρη για το ψήσιμο.

Η συνέχεια πίσω στο σπίτι τα ψημένα για μέλωμα στα μεν και άχνη ζάχαρη στα δε
αφού πρώτα τα ...μπούχιζαν (κατάβρεχαν) με ροδόνερο.
Πώς να ξεχάσω την γιαγιά της αυλής σε αυτό το σημείο που από τότε προτιμώ
μόνο τα μελομακάρονα.
Η γιαγιά λοιπόν ρούφαγε το ροδόνερο και έκανε ψεκασμό κουνώντας το κεφάλι
δεξιά αριστερά για να πιάνει όλα τα σημεία.

-->
Το θεωρούσαν φυσιολογικό οι μεγαλύτεροι λόγω απεριορίστου σεβασμού
στην μητέρα της σπιτονοικοκυράς που είχε ...την διοίκηση της αυλής για ευνόητους λόγους.
Από το Πίσω στα παλιά