Εν Αθήναις....η σάκα...η σχολική ποδιά

Το πολυτιμότερο αξεσουάρ του μαθητή εκείνα τα χρόνια ήταν η καινούργια σχολική τσάντα η σάκα με την έναρξη της σχολικής χρονιάς  μαζί με την κασετίνα με τα μολύβια.
Άπιαστο όνειρο για τα περισσότερα παιδιά της γειτονιάς...
Αυτή που υπήρχε ...
Αν ήταν ξηλωμένη την έραβαν ...αν είχε χαλάσει το
κούμπωμα χρησιμοποιούσαν
τα λουριά.
Ανοίγοντάς την υπήρχαν τα ονόματα που την είχαν κρατήσει.
Είχε αντοχή...
Ακόμα και στην αλάνα είχε ρόλο...
Στο δίτερμα οι σάκες έκαναν χρέη γκολπόστ...
Οι συνέπειες γυρίζοντας στο σπίτι γνωστές .
Λίγο πρίν αρχίσουν τα σχολεία αυτοί που ήταν σε καλύτερη οικονομική κατάσταση
στην γειτονιά ή τα παιδιά τους περνούσαν στο γυμνάσιο...μεγάλη υπόθεση
εκείνα τα χρόνια... φρόντιζαν να δίνουν τις σχολικές τσάντες και τις μαθητικές
ποδιές σε οικογένειες που είχαν μικρότερα παιδιά και φτωχά βαλάντια.
Να μην ξεχάσω και την επιβράβευση...
"Έτσι και φέρεις με άριστα το ενδεικτικό θα έχεις καινούργια σάκα
για την επόμενη χρονιά..."

Το μεγάλο δράμα ήταν η σχολική ποδιά για τα αγόρια στο δημοτικό.

Και εκείνος ο άσπρος γιακάς με το κουμπί που θύμιζε λεμαριά.

Σχολώντας έφευγαν τρέχοντας και την έβγαζαν στον δρόμο.

Εκεί που άρχιζαν τα προβλήματα ήταν όταν τα παιδιά της γειτονιάς

πήγαιναν στο Γυμνάσιο.

Σοβάρευε η κατάσταση...

Μια παλιά τσάντα από το δημοτικό δημιουργούσε ψυχολογικά προβλήματα.

Πολλά τα σχόλια ....

Είχε βρεθεί η λύση...

-->
Το χαρτοπωλείο πουλούσε ειδικά  λουριά λαστιχένια χρωματιστά
που έδεναν τα βιβλία και τα κρατούσαν αναμάσχαλα.
Από το pisostapalia