δούλων του Κυρίου.
Αναρωτιέται αν αυτοί θα είναι οι ηγέτες που αιματοκυλίζουν την ανθρωπότητα για το πετρέλαιο, τα δολάρια και τις αγορές ή αν θα είναι οι πεινασμένοι,οι καταπιεσμένοι και αναξιοπαθούντες αυτού του κόσμου.
Αναρωτιέται αν Αυτός ο Χριστός Μεσσίας που γνωρίζει ο ίδιος και οι χριστιανοί ως Σωτήρα θα θέσει εκ δεξιών του τους δολοφόνους, τους αμαρτωλούς και τους εγκληματίες.
Αν θα είναι ο Σωτήρας των πολιτικών γιγάντων του κόσμου τούτου που καταδικάζουν σε θάνατο από πείνα 10 000 000 ανθρώπους ετησίως διατηρώντας υψηλό το κόστος όλων των υλικών.
Ο Νασράλα, αναλαμβάνει την ευθύνη σαν θρησκευτικοπολιτικός ηγέτης της υπεράσπισης της Συρίας κατά μιας διεθνούς συνομωσίας. Κάθε μέρα, μαχητές του πεθαίνουν αφήνοντας την τελευταία τους πνοή σε μια ξένη γη. Αυτός ο πόλεμος είναι πολύ σκληρός ακόμα και για τους μπαρουτοκαπνισμένους χεζμπολάδες.
Ο Νασράλα ζώντας αυτόν τον πόλεμο και γνωρίζοντας και τις πολιτικές του διαστάσεις πολύ καλύτερα από τον καθένα, φθάνει στο σημείο να μιλάει εσχατολογικά αφυπνίζοντας τις συνειδήσεις των «εν ύπνω» χριστιανών. Καταδεικνύει την ισχυρή αυτοαντίφαση των «χριστιανικών ηγεσιών» της Δύσης που κατακρεουργούν την ανθρωπότητα υφαρπάζοντας τον πλούτο επιβάλλοντας εγκληματικές τακτικές.
Αντιπαραθέτει το βίο, το ήθος και τις αξίες του Ιησού Χριστού.Η ένταση του πόνου,η βαναυσότητα των βασανιστηρίων,η υπερσυσώρευση του θανάτου, προκαλούν το χριστολογικό ξέσπασμα ακόμα και αυτού του φανατικού και ακραίου μουσουλμάνου ηγέτη.
Μέμφεται τους « άκαρδους γίγαντες» του κόσμου. Δεν απευθύνεται στους επίγειους δικαιοκρίτες στα κέντρα λήψης μεροληπτικών και προειλημμένων αποφάσεων,στις σκοτεινές υπέρ-δυνάμεις,στους άρχοντες του κόσμου τούτου για να εισακουσθεί.Αδιαφορεί για την προκατειλημμένη καιροσκοπική κρίση τους.Απευθύνεται στον Σωτήρα Ιησού που επανειλημμένα αποκαλεί Μεσσία, στον γιο της Μαρίας όπως τον αποκαλεί.Σ΄αυτόν που ξέρει από αίμα και πόνο.
Η κινηματογραφική έκδοση της μορφής του Σωτήρα Μεσσία του Κόσμου εναλλάσεται με την αγωνιώδη έκκληση του ηγέτη της Χεζμπολά για δικαιοσύνη, υπενθυμίζοντας καταληκτικά στο Ισραήλ ότι ο Μεσσίας ήρθε στη γη και θα επανέλθει για να κρίνει τον κόσμο. Επαναλαμβάνει βασανιστικά: «Τίνος Σωτήρας θα είναι;»
Το μαγνητοσκοπημένο υλικό,επαναφέρει αυθόρμητα το συνειρμό :Στους εσχάτους καιρούς, οι πρώτοι έσχατοι, και οι έσχατοι πρώτοι.
Ο τρομοκράτης; o ληστής; την ώρα του προσωπικού του μαρτυρίου ομολογεί το Χριστό εκεί στο μετέωρο της ανατολής καταμεσής της αντάρας την ίδια ώρα που οι χρισμένοι « απόστολοι » ένας ένας τον αρνούνται από τον φόβο του μαρτυρίου, της κατάδοσης, της αναγνώρισης ότι είναι δικοί του.
Ως και η καρδιά των σκληροπυρηνικών ακραίων μουσουλμάνων κραυγάζει «ναι έρχου ταχύ Kύριε Ιησού » επαναλαμβάνοντας επιτακτικά τα της Αποκάλυψης καταληκτικά λόγια του Ιωάννη ως συναίνεση συγκατάθεση της απόλυτης αναγκαιότητας της επίσπευσης του ερχομού Του.
Ένας πόλεμος δεν έχει μόνο διασπαστική διαλυτική δύναμη. Προφανώς δεν υπάρχει τέλειος πόλεμος όπως δεν υπάρχει και τέλειο έγκλημα.
Ένωσε τα ετερόκλητα,συνέκλιναν τα διεστώτα.Μουσουλμάνοι με χριστιανούς,ακροαριστεροί γκεβαριστές με ακροδεξιούς,αναρχοαυτόνομοι με συντηρητικούς.Ανέδειξε ένα ευρύ ενοποιητικό φάσμα αντιπαγκοσμηποιητικών τάσεων,αντιφρονούντων της νέας τάξης,αγανακτισμένων και μη, αρχαιολληνιστές με χριστιανούς, στρατός με πολίτες,μαρξιστές με εθνικιστές, πολιτικοποιημένους και μη,αφρικανούς με ευρωπαίους,άραβες με κινέζους, ρώσους με αμερίκανους σε επίπεδο βάσης,ανθρωπιστές με ρατσιστές, διανοουμένους και μη,φανατικούς και μη.
Σουννίτες,αλεβίτες,σιήτες,χριστιανοί ορθόδοξοι,καθολικοί,αμερικανοί προτεστάντες,άθεοι σχηματίζουν μια ατέλειωτη ανθρώπινη αλυσίδα ενάντια στην επιβαλόμενη βαρβαρότητα.
Η ανθρωπότητα συσπειρώνει τις εφεδρείες της σε ένα κοινό μέτωπο αντίστασης κατά των μονοπωλίων της φαλκιδευμένης ενημέρωσης,κατά των μεγάλων στρατιωτικών συνασπισμών.Είναι το συλλογικό ένστικτο αυτοσυντήρησης που υπαγορεύει αυτήν την τάση ;Οι διαφορές παραμένουν διακριτές αλλά δεν προτάσσονται.Δεν πρόκειται για ένα συνοθύλευμα τάσεων ούτε για ένα ακόμη πολυτασικό κίνημα.
Είναι ένα κίνημα χωρίς ηγέτες χωρίς μπροσούρες και μανιφέστα χωρίς καπηλευτές της αγωνίας και του αίματος.Είναι η έσχατη γραμμή άμυνας ως κατάλυση των διαχωριστικών γραμμών αυτοπεριχαράκωσης που μόνο αίμα και πόνο προκαλούν.
Την ώρα της πραγματικής μάχης συντρίβονται τα κοσμοείδωλα…….
Η Συρία κατάφερε το ακατόρθωτο να συστρατεύσει και να ενώσει τόσες αντίροπες δυνάμεις σε όλον τον κόσμο.Είναι αδύνατο να διασπαστεί.Είναι αδύνατο να πέσει.
Αυτό το ενωτικό κίνημα ήδη πέτυχε να συμβάλει σε μια πρώτη μεγάλη νίκη που κανένας φυσικά δεν του απέδωσε. Πέτυχε να μπλοκάρει,ν΄ανακόψει την εκστρατεία των δυτικών κατά ενός ακόμη κυρίαρχου κράτους.
Για τον Adorno μετά το Άουσβιτς δεν μπορεί να υπάρξει ποίηση. Κατ΄αντιστοιχία μετά την Συρία δεν μπορούμε να είμαστε ποιά οι ίδιοι.
Το βίντεο με την επίκληση του Νασράλ στον Μεσσία Χριστό
defencenet
Από το apocalypsejohn
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου