Ο μυστηριώδης θάνατος του Στραγγαλιστή της Βοστώνης

Λίγα τετράγωνα μακριά από το Νιουζίμ υπάρχει ένα μουσείο αφιερωμένο στην πιο σκοτεινή πλευρά της ιστορίας των ΗΠΑ. Το Μουσείο Εγκλήματος και Τιμωρίας.
Εκεί βρίσκονται διάσημα εκθέματα όπως, η νεκρική μάσκα του Ντίλιντζερ, το αμάξι του κατά συρροή δολοφόνου Τεντ Μπάντι, η στολή κλόουν του Τζον Γουέιν Γκέισι. Το μουσείο ρίχνει φως στο σύστημα δικαιοσύνης της χώρας.
Ανάμεσα σε αυτά τα υψηλού
προφίλ εκθέματα βρίσκεται ένα αντικείμενο καθημερινής χρήσης που άνηκε σε ένα διαβόητο ιδιοκτήτη. Είναι φτιαγμένο από πράσινο πλαστικό και μέταλλο. Έχει μήκος 10εκ. Ζυγίζει λιγότερο από 500γρ.
Όπως μαρτυρά ο συγγραφέας Γοίντελ Γουάτκινς η ταυτότητα του ιδιοκτήτη του ρίχνει τη σκιά της σε αυτό το συνηθισμένο αντικείμενο. Σχετίζεται με εγκλήματα που παραμένουν ακόμη άλυτα. Σε ποιον ανήκε αυτό το μαχαίρι; Πως συνδέεται με μια διαβόητη υπόθεση δολοφονίας του 20ού αιώνα;

Μασαχουσέτη, 14 Ιουνίου 1962.
Η αστυνομία βρίσκει το άψυχο σώμα της 55χρονης Άννας Σλέσερ στο διαμέρισμά της στη Βοστόνη με μια ζώνη ρόμπας στο λαιμό. Έξι μέρες μετά βρέθηκε άλλη μια στραγγαλισμένη γυναίκα. Και έξι μέρες μετά βρέθηκε άλλη μια στραγγαλισμένη γυναίκα. Η αστυνομία σκέφτηκε ότι είχε να κάνει με κατά συρροή δολοφόνο. Καθώς τα θύματα αυξάνονται ο δολοφόνος γίνεται γνωστός ως ο Στραγγαλιστής της Βοστόνης.
Τους επόμενους 18 μήνες οι δολοφονίες συνεχίζονται και παραμένουν άλυτες. Μετά τον 11ο στραγγαλισμό οι φόνοι ξαφνικά σταματούν. Λες και εξαφανίστηκε ο Στραγγαλιστής. Επί ένα χρόνο η αστυνομία συνεχίζει να ψάχνει υπόπτους, αλλά μάταια.

Τότε, τον Μάρτιο του 1965 η υπόθεση διαλευκάνεται. Ένας ψυχικά ανισόρροπος άντρας που έχει εγκλειστεί από τον Νοέμβριο σε ψυχιατρική κλινική ομολογεί ότι είναι ο διαβόητος Στραγγαλιστής της Βοστόνης. Λέγεται Άλμπερτ Ντεσάλβο (Albert DeSalvo).

Ο Αλμπερτ Ντεσάλβο είναι 33 χρονών. Δηλώνει πως είναι τεχνίτης. Έχει ήδη συλλήψεις όμως για βιαιοπραγία. Ο Ντελσάβο έχει επίσης συλληφθεί για διάρρηξη. Ισχυρίζεται όμως ότι δεν μπήκε στα διαμερίσματα των θυμάτων. Χρησιμοποιούσε μια στολή μάστορα. Χτυπούσε κουδούνια και πόρτες και προσφερόταν να φτιάξει πράγματα.
Επειδή δεν υπήρχαν ίχνη παραβίασης στα διαμερίσματα οι ερευνητές πίστευαν πως ο Στραγγαλιστής κέρδιζε κάπως την εμπιστοσύνη των θυμάτων. Η ομολογία του Ντεσάλβο επιβεβαιώνει αυτή την υποψία. Καθώς ο Ντεσάλβο περιγράφει τα εγκλήματα με κάθε λεπτομέρεια οι αρχές πείθονται ότι έχουν βρει το δράστη. Άρχισε να δίνει πληροφορίες που δεν είχαν αποκαλύψει. Περιέγραψε τι φορούσαν τα θύματα και τους είπε επίσης πώς σκοτώθηκαν.

Η αστυνομία όμως έχει ένα πρόβλημα. Παρά την ομολογία δεν υπήρχαν αποδεικτικά στοιχεία που να συνδέουν τον Ντεσάλβο με τις υποθέσεις. Οι αρχές στέκονται τυχερές. Ο Ντεσάλβο καταδικάζεται για άσχετη υπόθεση σεξουαλικής κακοποίησης.

Το 1967 καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη. Ο στόχος ήταν να κλείσει η υπόθεση του Στραγγαλιστή της Βοστόνης. Αν και τα εγκλήματα παρέμειναν άλυτα οι στραγγαλισμοί είχαν σταματήσει και ο υποτιθέμενος δράστης ήταν φυλακή. Οι αρχές πιστεύουν ότι μπορούν να κλείσουν επιτέλους την υπόθεση.
Έξι χρόνια αργότερα ο Ντελσάβο τηλεφωνεί σε ένα πρώην ψυχίατρο της φυλακής στον δρα Εϊμς Ρόμπι. Του λέει ότι πρέπει να του μιλήσει αμέσως. Θέλει να του πει τι συνέβη πραγματικά με τον Στραγγαλιστή της Βοστόνης. Ο Ντελσάβο φαίνεται αναστατωμένος. Τόσο πολύ που ο ψυχίατρος υπόσχεται να πάει να τον δει την επόμενη μέρα. Όλα όσα ξέρει ο κόσμος για το Στραγγαλιστή ίσως να μην ισχύουν.
Είναι αθώος ο Αλμπερτ Ντεσάλβο για τους φόνους που ομολόγησε; Ο ψυχίατρος Εϊμς Ρόμπι ανυπομονεί να ακούσει τι έχει να πει ο πρώην ασθενής του. Το πρωί όμως οι δεσμοφύλακες αντικρίζουν ένα σοκαριστικό θέαμα στο κελί του Ντεσάλβο.

Ο υποτιθέμενος δολοφόνος είναι νεκρός από μαχαιριές.
Αυτός ο σουγιάς, που εκτίθεται στο Μουσείο Εγκλήματος και Τιμωρίας βρίσκεται αχρησιμοποίητος στο πλευρό του. Προφανώς προσπαθούσε να αμυνθεί αλλά δεν τα κατάφερε. Οι αρχές θεωρούν πως ο Ντεσάλβο έγινε στόχος γιατί συμμετείχε σε κύκλωμα διακίνηση ναρκωτικών.

Κανείς όμως δεν καταδικάζεται για το φόνο. Για πολλούς ο Θάνατος του Στραγγαλιστή είναι ευχάριστο νέο. Άλλοι όμως αναρωτιούνται τι πληροφορίες ήθελε να αποκαλύψει ο Αλμπερτ Ντεσάλβο. Ο δρ Ρόμπι πιστεύει πως ο Ντεσάλβο θα παραδεχόταν πως η ομολογία του το 1965 ήταν ψέμα και πως δεν ήταν ο διαβόητος δολοφόνος.
Γιατί να ομολογήσει όμως αν δεν ήταν ένοχος; Ο δρ Ρόμπι πίστευε πως ο Ντεσάλβο επιζητούσε την προσοχή. Ίσως γι’αυτό να προσπάθησε να πάρει τα εύσημα για τους φόνους του Στραγγαλιστή. Και άλλοι μοιράζονται τις ίδιες αμφιβολίες.
Πολλοί ερευνητές δεν πίστευαν πως ο Στραγγαλιστής ήταν ένα άτομο. Πίστευαν πως ήταν τουλάχιστον δυο άτομα που δούλευαν χώρια. Αν δε διέπραξε τα εγκλήματα ο Ντεσάλβο πως γνώριζε τόσες λεπτομέρεις γι’αυτά;

Παρότι ο Ντεσάλβο γνώριζε πολλά για τις λεπτομέρειες των φόνων πολλές από αυτές είχαν δημοσιευτεί σε εφημερίδες. Επιπλέον, κάποιοι υποστηρίζουν πως η αστυνομία τον καθοδηγούσε κατά την αρχική ανάκριση.
Η απάντηση μπορεί να βρίσκεται στο διάστημα που πέρασε στην ψυχιατρική κλινική υπό την επίβλεψη του δρα Ρόμπι. Ένα από τα πράγματα που παρατήρησε ο δρ Ρόμπι ήταν ότι ο Ντεσάλβο περνούσε πολύ χρόνο με έναν άλλον τρόφιμο τον Τζορτζ Νάσαρ. Έναν καταδικασμένο δολοφόνο που βρισκόταν έξω με αναστολή την περίοδο των στραγγαλισμών.
Κάποιοι πιστεύουν πως ο Νάσαρ διέπραξε κάποιους απ’τους φόνους και είπε τις λεπτομέρειες στον Ντεσάλβο ο οποίος ομολόγησε ότι διέπραξε ο ίδιος τα εγκλήματα. Στα 80 του πλέον, ενώ εκτίει ισόβια για έναν άσχετο φόνο ο Νάσαρ δεν έχει κατηγορηθεί για τους φόνους και αρνείται οποιαδήποτε ανάμειξη.

-->
Το 2013 νέα στοιχεία DNA συνδέουν τον Ντεσάλβο με τον τελευταίο φόνο που έχει αποδοθεί στο Στραγγαλιστή. Οι υπόλοιποι φόνοι όμως παραμένουν άλυτοι. Η πραγματική ταυτότητα του Στραγγαλιστή της Βοστόνης παραμένει άγνωστη.

Και αυτός ο σουγιάς στο Μουσείο Εγκλήματος και Τιμωρίας θυμίζει τις αλήθειες που πήρε μαζί του ο Ντεσελβο στον τάφο.

Αναστάσιος Ντίνος

loading...