Tης Όλγας Παρθενέα-Γεωργάτσου
Στους εξωτερικούς και εσωτερικούς της χώρους του πραγματοποιήθηκαν -εκτός από τα πιο
κοσμικά πάρτυ της Αθήνας του ’50 και του ’60- και τα γυρίσματα μερικών από τις πιο γνωστές παλιές ελληνικές ταινίες. Οι παραγωγές της Finos Film «Το Λεβεντόπαιδο», «Δικτάτωρ Καλεί Θανάση», και «Μια Ιταλίδα Από Την Κυψέλη» είναι μερικές από αυτές.
κοσμικά πάρτυ της Αθήνας του ’50 και του ’60- και τα γυρίσματα μερικών από τις πιο γνωστές παλιές ελληνικές ταινίες. Οι παραγωγές της Finos Film «Το Λεβεντόπαιδο», «Δικτάτωρ Καλεί Θανάση», και «Μια Ιταλίδα Από Την Κυψέλη» είναι μερικές από αυτές.
Εκείνη, όμως, που ανέδειξε πλήρως την ομορφιά της βίλας ήταν κατά κοινή ομολογία η τεράστια εισπρακτική επιτυχία των Βουγιουκλάκη – Παπαμιχαήλ «Η Αρχόντισσα και ο Αλήτης», που κυκλοφόρησε το 1968 σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου.
Μερικές από τις σκηνές εντός και εκτός της βίλας, συγκεντρώσαμε στο παρακάτω βίντεο:
Πλέον, το μόνο που αντικρίζει κανείς ανεβαίνοντας στο λόφο που χτίστηκε η βίλα, είναι ό,τι απέμεινε από την καταστροφή που προκάλεσαν οι «επισκέπτες» της, οι οποίοι δεν αρκέστηκαν στο να κλέψουν ό,τι θεωρούσαν πολύτιμο, μα φρόντισαν να καταστρέψουν με κάθε δυνατό τρόπο το τεράστιας χρηματικής και πολιτιστικής αξίας σπίτι.
Πότε και πώς χτίστηκε η διασημότερη βίλα της Παλλήνης
Η βίλα χτίστηκε το 1935 σε ένα τεράστιο κτήμα 80 στρεμμάτων στην είσοδο της Παλλήνης, από τον διάσημο αρχιτέκτονα, Κωνσταντίνο Σακελλάριο. Σήμα κατατεθέν της είναι ο πύργος που προϋπήρχε στο λόφο και συνδέεται με αυτή μέσω καμάρας αλλά και η αξεπέραστη θέα του, αφού από εκεί μπορεί να δει κανείς ολόκληρη την Αθήνα.
70 δωμάτια -άλλα μεγάλα και άλλα μικρότερα-, ξύλινες σκάλες, πανάκριβα έπιπλα και μάρμαρα Πεντέλης μεγάλης αξίας είναι μόλις μερικά από αυτά που θαύμαζε κανείς στη βίλα Λεβίδη. Με τεράστιο υπόγειο, δεύτερο όροφο -ο οποίος σήμερα έχει γκρεμιστεί- και ταβάνια με επένδυση από άχυρο, το κατασκεύασμα αυτό δικαίως θεωρείται ένα από τα «θαύματα» της εποχής εκείνης. Στο χώρο βρίσκονται ακόμα τα δύο γκαράζ αλλά και το τεραστίων διαστάσεων σπίτι του σκύλου που τραβά τα βλέμματα κάθε επισκέπτη.
Δημήτριος Λεβίδης: Από αυλάρχης, ιδιοκτήτης της βίλας
Υπό συνθήκες που κανείς δε μπορεί να γνωρίζει με βεβαιότητα, παραχωρείται με συμβόλαια το 1936 από τον τέως Βασιλιά στον αυλάρχη του στα ανάκτορα Τατοΐου, Δημήτρη Λεβίδη, ο οποίος εγκαθίσταται εκεί μαζί με την οικογένειά του. Οι σχέσεις του, άλλωστε, με το βασιλιά, -ως απόστρατος αντισυνταγματάρχης και πρόεδρος της ελληνικής βουλής- υπήρξαν άριστες.
Ούτε η σύζυγός του, όμως, ανήκε στους μικροαστούς. Η Τούλα Μπότση, αδερφή του εκδότη των εφημερίδων «Ακρόπολις» και «Απογευματινή», Νάσου Μπότση (με τον οποίο η Αλίκη Βουγιουκλάκη είχε συνάψει δεσμό στο παρελθόν), ήταν γνωστή κοσμική Αθηναία, έχοντας μάλιστα κερδίσει και τον τίτλο της Σταρ Ελλάς.
Μερικά χρόνια αργότερα, το 1948 εγκαθίσταται στο κτήμα, σε ξεχωριστό, όμως, κτίσμα και ο υπενωμοτάρχης της τότε χωροφυλακής, Θεόδωρος Κάργας, ως υπεύθυνος της ασφαλείας, που όμως ασχολήθηκε εκτενώς με τους εξωτερικούς της χώρους, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στον καλλωπισμό των κήπων. Οι απόγονοί του βρίσκονται ακόμα εκεί…
Κάμερες, σκηνοθέτες και λατρεμένοι ηθοποιοί στη Βίλα Λεβίδη
Ο Δημήτρης Λεβίδης πεθαίνει το 1963, με τα οικονομικά προβλήματα να «πνίγουν» τη βίλα και τη σύζυγό του. Τότε ήταν που ο χώρος ξεκίνησε να μισθώνεται σε εταιρίες παραγωγής κινηματογραφικών ταινιών ως στούντιο γυρισμάτων, προκειμένου να καλυφθούν τα βασικά έξοδα της οικογενείας.
Η παρακμή έχει ξεκινήσει και μοιάζει να φτάνει στο ζενίθ της το 1990, όταν η σύζυγος Λεβίδη πεθαίνει. Κληρονόμος της δεν ήταν άλλος από τον γιο της, Γιώργο Λεβίδη, ο οποίος δεν είναι διατεθειμένος να επωμιστεί τις ευθύνες μιας τέτοιας περιουσίας και προχωρά το 1991 στην πώλησή της σε Έλληνες επιχειρηματίες. Σήμερα, ζει μακριά από την Αθήνα. Μέρος της έκτασης έμεινε στην οικογένεια Κάργα, ενώ κάποια στρέμματα πήρε στην κατοχή του το μετοχικό ταμείο Πολεμικής Αεροπορίας.
Εγκατάλειψη, βανδαλισμοί και σατανιστικές τελετές
Μέχρι σήμερα, τη βίλα επισκέπτονται καθημερινά άνθρωποι που θέλουν να «ταξιδέψουν» πίσω στο χρόνο, να δουν από κοντά το διάσημο αυτό σπίτι, να το φωτογραφίσουν και να το εξερευνήσουν. Αυτή είναι η μία πλευρά. Γιατί δυστυχώς, υπάρχει και μια άλλη κατηγορία ανθρώπων που παρά την καταστροφή της βίλας μοιάζουν να ψάχνουν συνεχώς κάτι ακόμα για να κλέψουν, σημαδέψουν ή καταστρέψουν ολοσχερώς.
Ανεβαίνοντας κανείς στο λόφο Λεβίδη, πιθανότατα θα συναντήσει κάποιον από τους πυροφύλακες που προστατεύουν την γεμάτη πεύκα περιοχή από ενδεχόμενη πυρκαγιά. Ο κ. Κώστας Σκουφίδης είναι ένας από αυτούς. Μας καλωσόρισε, μας οδήγησε μέχρι τη βίλα και μας ξενάγησε μέσα τα δωμάτιά της, εξηγώντας μας καθ’ όλη τη διάρκεια το πώς αυτή κατέληξε να ρημάζει χωρίς κανείς να ενδιαφέρεται για την αναστήλωσή της.
«Έρχεται συνέχεια κόσμος εδώ. Φεύγοντας, αφήνουν και τα σκουπίδια τους (λέει μαζεύοντας από τους εξωτερικούς χώρους άδεια πακέτα από τσιγάρα και καφέδες). Τα πήραν όλα, δεν υπάρχει τίποτα πια εδώ. Ξερίζωσαν από τους τοίχους μέχρι και τα ηλεκτρικά καλώδια, να τα πουλήσουν για παλιοσίδερα. Σήκωσαν τις λεκάνες και πήραν ό,τι υπήρχε. Έρχονται περίεργοι τύποι. Να φανταστείτε εγώ δεν ανεβαίνω μέχρι τη βίλα όταν πέφτει το σκοτάδι», παραδέχεται.
«Έχει καταστραφεί το σπίτι. Έσπασαν τα πάντα, ζωγράφισαν τους τοίχους. Μέχρι που το κάψανε κιόλας, ένα βράδυ πριν πουληθεί στους νέους ιδιοκτήτες. Έτσι γκρεμίστηκε ο δεύτερος όροφος. Μέσα θα δείτε και τρύπες στους τοίχους, ποιος ξέρει τι έψαχναν…», συνεχίζει, εξηγώντας μας πως δεν είναι λίγοι εκείνοι που επισκέφτηκαν τη βίλα αναζητώντας κρυμμένους θησαυρούς.
Τα λεγόμενα του επιβεβαιώνονται, αφού αν κατέβει κανείς στο κατασκότεινο υπόγειο και ανάψει φακό, θα δει πως μόνο «αθώες» δεν ήταν οι συναντήσεις εκεί…
Γιατί το κράτος δεν «εκμεταλλεύεται» τη βίλα;
Όπως η Νομαρχία Ανατολικής Αττικής υποστηρίζει, ο λόφος Λεβίδη αποτελεί ιδιωτική δασική έκταση γι’ αυτό και εντός των ορίων της δεν είναι δυνατό να κτιστεί τίποτα καινούργιο, παρά μόνο να αναστηλωθούν τα ήδη υπάρχοντα κτίσματα.
Βέβαια, υπάρχουν τέτοιες ανακρίβειες σχετικά με το ποιος δικαιούται τι στα όρια του κτήματος, που δύσκολα μπορεί να αποσαφηνιστεί ποιος από τους ιδιοκτήτες μπορεί να ξεκινήσει τις διαδικασίες.
Πολλοί ενδιαφέρθηκαν να την αγοράσουν κατά το παρελθόν, με μεγαλύτερη προσφορά αυτή του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου, ο οποίος προσέφερε 8 εκατομμύρια ευρώ για να αγοράσει το κτήμα και να στεγάσει εκεί το ίδρυμα Άννα - Μαρία, καθώς –σύμφωνα πάντα με όσα λέγονται στην περιοχή- εκεί είχε περάσει μεγάλο μέρος των παιδικών του χρόνων.
Αυτό που μένει σήμερα, είναι η εικόνα ενός πάλαι ποτέ έργου τέχνης που εγκαταλείφθηκε, καταληστεύτηκε και καταστράφηκε σε τέτοιο βαθμό, που δύσκολα αναγνωρίζεται αν συγκριθεί με τα πλάνα των ελληνικών ταινιών που γυρίστηκαν εκεί.
Οι φωτογραφίες που τραβήξαμε εκεί, σίγουρα δεν τιμούν κανέναν μας…
Υ.Γ. Πέτρο, χωρίς εσένα, τίποτα. Κ. Σκουφίδη, σας ευχαριστούμε πολύ για όλα.
Από το pisostapalia
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου