Σε περιδίνηση βρίσκεται πλέον ο Αλέξης Τσίπρας και η ελληνική κυβέρνηση και ουδείς μπορεί να κατανοήσει πως θα κινηθεί το επόμενο διάστημα μέχρι τις 15 Ιουνίου, όπου είναι προγραμματισμένη η κρίσιμη συνεδρίαση του Eurogroup. Αν λάβουμε υπόψη τις οβιδιακές αλλαγές από ώρα σε ώρα του πρωθυπουργού, τότε μπροστά μας έχουμε ένα δυσεπίλυτο παζλ.
Ο Αλέξης Τσίπρας με βάση τα όσα δήλωσε από το υπουργείο Ενέργειας που επισκέφθηκε φάνηκε να βάζει πολύ
νερό στο κρασί του και επί της ουσίας να αποδέχεται το σχέδιο Σόιμπλε για εξωφρενικά πρωτογενή πλεονάσματα μέχρι το 2060. Οι αντιδράσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης τον έκαναν να αλλάξει στάση. Κατ’ αρχάς ήρθε ο Νίκος Παππάς, ο οποίος ζήτησε εθνική συνεννόηση για το χρέος και αργότερα από την Θεσσαλονίκη ο πρωθυπουργός άλλαξε πάλι τροπάριο. Ζήτησε υποχωρήσεις από τους δανειστές, τονίζοντας πως «η Ελλάδα έκανε τις αναγκαίες υποχωρήσεις».
Όσον αφορά την διαπραγματευτική στρατηγική που θα ακολουθήσει από εδώ και πέρα το Μαξίμου και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας υπάρχει πολύ θολούρα. Κι αυτό διότι η πολιτική διαπραγμάτευση την οποία αντέτεινε το ξημέρωμα της Τρίτης το Μαξίμου δεν φαίνεται να έχει αποτελέσματα. Όλοι τον συμπονούν τον κ. Τσίπρα, αλλά τον στέλνουν συστημένο στα δόντια του Σόιμπλε.
Από το Μαξίμου «καίγονται» να υπάρξει αυτό που λένε «καθαρή λύση» προκειμένου να μην χάσουν το τρένο για την ποσοτική χαλάρωση. Πράγμα για το οποίο δεν μπορούν πλέον να είναι βέβαιοι. Αφού το ανησυχητικό για εκείνους είναι ότι χωρίς το QE δεν θα μπορέσουν να δικαιολογήσουν το αφήγημα περί ανάκαμψης και εξόδου της χώρας από την επιτροπεία.
Τα χειρότερα
Πηγές του Μαξίμου ισχυρίζονται ότι μέλημα πλέον του πρωθυπουργού είναι η χώρα να αποφύγει τα χειρότερα. Δηλαδή να υπάρξει κι άλλα ένα μνημόνιο πριν από τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος, κάτι για το οποίο οι αναλυτές των διεθνών οικονομικών οίκων το θεωρούν δεδομένο. Κι αυτό διότι όλοι γνωρίζουν πως το Βερολίνο δεν πρόκειται να κάνει βήμα πίσω πριν από τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου.
Συν τοις άλλοις, η κυβέρνηση αποφεύγει επιμελώς, μετά το Eurogroup της περασμένης Δευτέρας, να επαναλάβει την θέση της πως «χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ και τα μέτρα για το χρέος, δεν ισχύουν ούτε τα μέτρα που ψήφισε η Βουλή κατ’ απαίτηση του ΔΝΤ».
Με άλλα λόγια, το Μαξίμου εμφανίζεται διαλλακτικό τώρα που ξεκινά η σκληρή διαπραγμάτευση. Σύμφωνα με πληροφορίες, η νέα αυτή τακτική της κυβέρνησης έχει δύο στόχους: αφενός, ο Αλέξης Τσίπρας δεν θέλει, με σκληρές δηλώσεις, να πυροδοτήσει την αντίδραση του Βερολίνου, καθώς κάτι τέτοιο θα ήταν αντιπαραγωγικό στις διαπραγματεύσεις. Αφετέρου, η συζήτηση έχει δυσκολέψει αλλά και διευρυνθεί, ο πρωθυπουργός θα επιχειρήσει με πολιτική διαπραγμάτευση σε ανώτατο επίπεδο να διασφαλίσει συμμαχίες τέτοιες, ώστε να πιεστεί… πανταχόθεν η Γερμανία να βάλει νερό στο κρασί της.
Μουδιασμένοι οι βουλευτές
Επιστέγασμα της ρευστής αυτής κατάστασης αποτελεί ο έντονος προβληματισμός και το μούδιασμα των βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος.
-->
Ο Αλέξης Τσίπρας με βάση τα όσα δήλωσε από το υπουργείο Ενέργειας που επισκέφθηκε φάνηκε να βάζει πολύ
νερό στο κρασί του και επί της ουσίας να αποδέχεται το σχέδιο Σόιμπλε για εξωφρενικά πρωτογενή πλεονάσματα μέχρι το 2060. Οι αντιδράσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης τον έκαναν να αλλάξει στάση. Κατ’ αρχάς ήρθε ο Νίκος Παππάς, ο οποίος ζήτησε εθνική συνεννόηση για το χρέος και αργότερα από την Θεσσαλονίκη ο πρωθυπουργός άλλαξε πάλι τροπάριο. Ζήτησε υποχωρήσεις από τους δανειστές, τονίζοντας πως «η Ελλάδα έκανε τις αναγκαίες υποχωρήσεις».
Όσον αφορά την διαπραγματευτική στρατηγική που θα ακολουθήσει από εδώ και πέρα το Μαξίμου και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας υπάρχει πολύ θολούρα. Κι αυτό διότι η πολιτική διαπραγμάτευση την οποία αντέτεινε το ξημέρωμα της Τρίτης το Μαξίμου δεν φαίνεται να έχει αποτελέσματα. Όλοι τον συμπονούν τον κ. Τσίπρα, αλλά τον στέλνουν συστημένο στα δόντια του Σόιμπλε.
Από το Μαξίμου «καίγονται» να υπάρξει αυτό που λένε «καθαρή λύση» προκειμένου να μην χάσουν το τρένο για την ποσοτική χαλάρωση. Πράγμα για το οποίο δεν μπορούν πλέον να είναι βέβαιοι. Αφού το ανησυχητικό για εκείνους είναι ότι χωρίς το QE δεν θα μπορέσουν να δικαιολογήσουν το αφήγημα περί ανάκαμψης και εξόδου της χώρας από την επιτροπεία.
Τα χειρότερα
Πηγές του Μαξίμου ισχυρίζονται ότι μέλημα πλέον του πρωθυπουργού είναι η χώρα να αποφύγει τα χειρότερα. Δηλαδή να υπάρξει κι άλλα ένα μνημόνιο πριν από τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος, κάτι για το οποίο οι αναλυτές των διεθνών οικονομικών οίκων το θεωρούν δεδομένο. Κι αυτό διότι όλοι γνωρίζουν πως το Βερολίνο δεν πρόκειται να κάνει βήμα πίσω πριν από τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου.
Συν τοις άλλοις, η κυβέρνηση αποφεύγει επιμελώς, μετά το Eurogroup της περασμένης Δευτέρας, να επαναλάβει την θέση της πως «χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ και τα μέτρα για το χρέος, δεν ισχύουν ούτε τα μέτρα που ψήφισε η Βουλή κατ’ απαίτηση του ΔΝΤ».
Με άλλα λόγια, το Μαξίμου εμφανίζεται διαλλακτικό τώρα που ξεκινά η σκληρή διαπραγμάτευση. Σύμφωνα με πληροφορίες, η νέα αυτή τακτική της κυβέρνησης έχει δύο στόχους: αφενός, ο Αλέξης Τσίπρας δεν θέλει, με σκληρές δηλώσεις, να πυροδοτήσει την αντίδραση του Βερολίνου, καθώς κάτι τέτοιο θα ήταν αντιπαραγωγικό στις διαπραγματεύσεις. Αφετέρου, η συζήτηση έχει δυσκολέψει αλλά και διευρυνθεί, ο πρωθυπουργός θα επιχειρήσει με πολιτική διαπραγμάτευση σε ανώτατο επίπεδο να διασφαλίσει συμμαχίες τέτοιες, ώστε να πιεστεί… πανταχόθεν η Γερμανία να βάλει νερό στο κρασί της.
Μουδιασμένοι οι βουλευτές
Επιστέγασμα της ρευστής αυτής κατάστασης αποτελεί ο έντονος προβληματισμός και το μούδιασμα των βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος.
Στο ενδεχόμενο δε να προκριθεί λύση που θα παραπέμπει στις καλένδες τα μεσοπρόθεσμα μέτρα και που ενδεχομένως θα απομακρύνει και το QE, ιδρώνουν, μιας και ήταν αυτοί που ψήφισαν άγρια μέτρα λιτότητας με βασικό αφήγημα το «όλα για το χρέος».
Πηγή "Η Άποψη"
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Από το kostasxan
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου