Στην ιστορία του κινηματογράφου, αλλά και της λογοτεχνίας, πολλές ταινίες και βιβλία προσπάθησαν να αποδώσουν τα χαρακτηριστικά ενός ψυχοπαθή ανθρώπου. Μία από τις πιο γνωστές απόπειρες από το pop culture είναι η Σιωπή των Αμνών, με πρωταγωνιστή τον Άντονι Χόπκινς, της οποίας το σενάριο έχει βασιστεί
στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τόμας Χάρις.
Εκεί, είδαμε τον Χόπκινς ως έναν ιδιαίτερα ευφυή άνθρωπο, ο οποίος ήταν παράλληλα, ψυχοπαθής με κανιβαλιστικές τάσεις. Παρομοίως, οι περισσότερες διάσημες ταινίες έχουν στηρίξει τις απεικονίσεις ψυχοπαθών εγκληματιών σε ένα ιδιόμορφο πάντρεμα εξυπνάδας, γοητείας και διαστροφής.
Την ίδια εικόνα φαίνεται να έχει και το ευρύ κοινό. Νέα έρευνα, ωστόσο, έχει άλλη άποψη για τους αληθινά ψυχοπαθείς ανθρώπους.
Πρόκειται για δουλειά τριών ερευνητών από τα Πανεπιστήμια του Κέιμπριτζ και του Σαιντ Λούις και το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο Sam Houston, η οποία προ-δημοσιεύθηκε στο bioRχiv, με τίτλο "Για τη σχέση μεταξύ της ψυχοπάθειας και της γενικής ευφυΐας: μία μετά-αναλυτική ανασκόπηση".
Η ερευνητική ομάδα, στα πλαίσια της μελέτης της και προκειμένου να καταλήξει σε συμπεράσματα, ανέλυσε εξονυχιστικά τα αποτελέσματα 187 προηγουμένως δημοσιευμένων ερευνών οι οποίες εξέτασαν τη σχέση της ευφυΐας με την ψυχοπάθεια και συμπέρανε ότι οι ψυχοπαθείς φαίνεται να έχουν νοημοσύνη κάτω του μετρίου.
Ειδικότερα, οι ερευνητές όχι μόνο δεν βρήκαν στοιχεία τα οποία να δείχνουν πως οι ψυχοπαθείς είναι πιο έξυπνοι από τους ανθρώπους που δεν έχουν ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά, αλλά και ότι, στην πραγματικότητα και γενικότερα, τείνουν να πετυχαίνουν σημαντικά χαμηλότερα σκορ από τον μέσο όρο σε διάφορα τεστ αξιολόγησης της ευφυΐας.
“Νομίζω πως τα αποτελέσματα θα εκπλήξουν πολλούς ανθρώπους”, δήλωσε στο New Scientist, ο Brian Boutwell, εκ των συγγραφέων της νέας ανασκόπησης, ο οποίος σημείωσε ότι ένιωσε την ανάγκη να πραγματοποιήσει αυτήν την έρευνα με τους συναδέλφους του, επειδή δεν τον έπειθε το προφίλ του ιδιοφυούς ψυχοπαθή.
"Οι ψυχοπαθείς είναι παρορμητικοί, έχουν προβλήματα με τον νόμο και συχνά, τραυματίζονται", είπε ο Boutwell. "Δεν σημαίνει ότι όλοι οι ψυχοπαθείς θα έχουν προβλήματα με τον νόμο ή θα βλάψουν κάποιον, αλλά οι πιθανότητες να το κάνουν είναι πιο υψηλές. Αυτή η παρατήρηση με οδήγησε στη σκέψη ότι δεν πρέπει να είναι και πολύ έξυπνοι".
Γιατί, ωστόσο, πολλοί πιστεύουν στην εικόνα του έως και γοητευτικά έξυπνου ψυχοπαθή; Πιθανότατα, επειδή είναι επηρεασμένοι από έργα του κινηματογράφου και της λογοτεχνίας, όπως τα προαναφερθέντα.
Μάλιστα, το φαινόμενο το κοινό να μπερδεύει τις τάσεις χειραγώγησης των ψυχοπαθών με ενδείξεις υψηλής ευφυΐας είναι τόσο διαδεδομένο, ώστε αρκετοί ψυχολόγοι να έχουν επινοήσει έναν εμπνευσμένο από το σινεμά όρο για να το περιγράψουν: "Ο μύθος του Χάνιμπαλ Λέκτερ" (του χαρακτήρα που υποδύθηκε επιτυχώς ο Σερ Χόπκινς).
Ο Matt DeLisi, ερευνητής στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Άιοβα ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, δήλωσε ότι ελπίζει αυτή η δουλειά να βάλει ένα τέλος στον μύθο, γιατί μέσα από τη δική του εμπειρία και τις συνεντεύξεις τους με χιλιάδες εγκληματίες, διαπίστωσε πως οι ψυχοπαθείς δεν είναι ιδιαίτερα ευφυείς, ακόμα κι αν κάποιοι εξ αυτών ταιριάζουν στο προφίλ του Χάνιμπαλ.
“Αναζητούν να εξιτάρουν τα συναισθήματά τους, δεν τους αρέσει να κάθονται και να διαβάζουν βιβλία. Κάνουν κατάχρηση ουσιών”, λέει ο DeLisi για τους κλασικούς ψυχοπαθείς και εξηγεί πως ο τρόπος ομιλίας τους είναι δυσνόητος και άναρθρος, συνηθίζουν να βρίζουν πολύ, ενώ το ύφος ομιλίας τους είναι επιθετικό και τείνουν να διακόπτουν τους άλλους.
Από την πλευρά του, ο Boutwell λέει ότι μέσω αυτής της μετά-ανάλυσης ελπίζει να φωτιστεί περισσότερο η ψυχοπάθεια. “Αν κατανοήσουμε καλύτερα την ψυχοπάθεια, θα είμαστε σε θέση να αναπτύξουμε καλύτερες θεραπείες και μεθόδους αποκατάστασης”, σχολίασε.
"Αν αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο ο κόσμος αντιλαμβάνεται την ψυχοπάθεια, θα μπορούσε να επηρεαστεί επίσης ο τρόπος με τον οποίο οι ψυχοπαθείς αντιμετωπίζονται από την ποινική δικαιοσύνη", πρόσθεσε.
Από το pathfinder
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου