Σάκης Τότλης
Ο Γαληνός
Ο Γαληνός ήταν ο πρώτος ιατροφιλόσοφος που ανακάλυψε ότι ο εγκέφαλος ήταν το απόλυτο κέντρο της ανθρώπινης συμπεριφοράς όταν παρατήρησε ότι ο εγκέφαλος βρισκόταν σε ένα πολύ σημαντικό σημείο στο ανθρώπινο σώμα ( ψηλά και μπροστά, είχε εποπτική θέση δηλαδή για την άνετη, συνεχή και αδιάλειπτη επιτήρηση του περιβάλλοντος) και ήταν πολύ καλά προστατευμένος από τη φύση, με το οστεώδες κρανίο, κι επομένως φαινόταν από τη φύση του ως κάτι πολύ σημαντικό.
Ο ίδιος ο Γαληνός αποκάλυψε με εκτεταμένες
ανατομικές τομές οι οποίες πιστοποίησαν ότι ο εγκέφαλος ήταν συνδεδεμένος με πυκνές νευρικές ίνες με όλα τα όργανα ανίχνευσης της πραγματικότητας (μάτια, αυτιά, μύτη, γλώσσα κτλ) τα οποία όλα βρίσκονταν μέσα στο κρανίο και κοντά στον εγκέφαλο και μεταβίβαζαν χαρακτηριστικές αισθητήριες πληροφορίες γρήγορα και άμεσα από την περιβάλλουσα πραγματικότητα (έξω) σε αυτόν τον εγκέφαλο (μέσα).
Ψυχή και εγκέφαλος
Έτσι οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που σημείωσαν ότι το απόλυτο κέντρο της ανθρώπινης συμπεριφοράς ήταν ο εγκέφαλος, επειδή εκεί βρίσκονταν από τη φύση τους τα κέντρα εντοπισμού και διαχείρισης της πραγματικότητας.
Από τότε η διαχείριση της πραγματικότητας μετατοπίστηκε στον φυσικό εγκέφαλο επειδή αυτός ήταν το σπίτι για όλα τα αντιληπτικά και διαχειριστικά όργανα και από τότε το επίκεντρο της διαχειριστικής δραστηριότητας έγινε ο εγκέφαλος και όχι η μεταφυσική ψυχή, που ως μεταφυσική επίγνωση δεν είχε πλέον να πει πολλά για να μην πω ότι δεν είχε να υποβάλει καμία λογική πρόταση απολύτως.
Συχνότητες που βλέπουν τα μάτια
Και μάλιστα από τότε έγινε σταδιακά κατανοητό στην επιστημονική κοινότητα ότι τα μάτια είχαν (με τα κωνία και τα ραβδία) μια μοναδική αντιληπτική ικανότητα να ξεχωρίζουν και να μπορούν να διαγνώσουν άμεσα και αυτόματα συχνότητες στο φάσμα του φωτός ως διαφορετικά χρώματα.
Για παράδειγμα το κίτρινο χρώμα είναι αντίστοιχο με μία συγκεκριμένη οπτική συχνότητα (600 nm) που μπορούν να καταλάβουν άμεσα και υποχρεωτικά τα μάτια μας που είναι χαρακτηριστική κι εντελώς διαφορετική από αυτήν που αντιστοιχεί στο κόκκινο χρώμα (700 nm).
Ο εγκέφαλος δεν μπορεί ποτέ να μπερδέψει τις δύο συχνότητες και να μπερδέψει ας πούμε τα κίτρινα λεμόνια με τις κόκκινες φράουλες τα οποία βλέπει αυτόματα, άμεσα , αδιάλειπτα και υποχρεωτικά ως κάτι χρωματικά συγκεκριμένο και εντελώς διαφορετικό.
Δηλαδή, ο εγκέφαλος γνωρίζει πρακτικά ότι τα ώριμα λεμόνια πρέπει υποχρεωτικά να έχουν στιλπνό κίτρινο «λεμονί» χρώμα και οι ώριμες φράουλες πρέπει και έχουν υποχρεωτικά το γνωστό και τυπικό βαθύ «φραουλί» κόκκινο χρώμα.
Αυτή η άμεση επίγνωση κυριολεκτικά καθορίζει πάντα όλα τα πράγματα γύρω μας άμεσα και αυτόματα και αδιάλειπτα.
Συνείδηση
Φυσικά αυτή είναι μια άμεση και σταθερή επίγνωση για τον εγκέφαλο η οποία δεν έχει τίποτα να κάνει με την συνειδητή μας επίγνωση, γιατί οι συχνότητες δεν αφήνουν ποτέ κανένα χωροχρονικό σημάδι που να είναι συνειδητό από οποιοδήποτε αντιληπτικό μας όργανο και η συνειδησιακή μας επίγνωση βασίζεται πάντα, αναπόφευκτα, αυτόματα και υποχρεωτικά σε οποιοδήποτε αντιληπτικό σημάδι μπορεί να αντιληφθεί κάποιο οποιοδήποτε αντιληπτικό όργανο.
Έτσι για την αντίληψή μας τα κίτρινα λεμόνια είναι κίτρινα με μια άμεση και αδιευκρίνιστη ιδιότητα που δεν έχει τίποτα να κάνει με τη συνειδητή μας επίγνωση, που ποτέ δεν γνωρίζει γιατί και πως ακριβώς τα ώριμα λεμόνια πρέπει να είναι κίτρινα και κόκκινες οι ώριμες φράουλες και πως ακριβώς δημιουργούνται για τον εγκέφαλό μας τα χρώματα.
ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ
Η συνείδησή μα γνωρίζει πολύ καλά από χρώματα φυσικά, αλλά μη αντιλαμβανόμενη ποτέ απ’ ευθείας κάποια συχνότητα, αλλά βλέποντας πάντα μόνο κάποια έγχρωμα αντικείμενα και όταν αποτυγχάνει ή αποφεύγει να δει κάποτε με ενάργεια κάποιο έγχρωμο αντικείμενο στη διάρκεια κάποιου αρχικού συμβάντος, τότε αυτό επιστρέφει και επανεμφανίζεται στο προσεχές όνειρο συμβολικά μεταμορφωμένο πάντα και οπωσδήποτε σε κάποιο ονειρικό συμβολικό κάτι άλλο, εξαιτίας του απαραίτητου και υποχρεωτικού ονειρικού συμβολισμού.
Έτσι στα όνειρα βλέπουμε πάντα κάποιο αντικείμενο χωρίς να συνειδητοποιούμε ή να γνωρίζουμε ποτέ ότι πρόκειται για μια συμβολική παράσταση ενός πραγματικού αρχικού αντικειμένου (το οποίο εμείς αποτύχαμε ή αποφύγαμε να δούμε με συνειδητή ενάργεια), κι έτσι η συνείδησή μας ξεγελιέται κυριολεκτικά με τα συμβολικά όνειρα.
Το ξεγέλασμα της συνείδησης
Π.χ. Αν εμείς αποτύχουμε ή αποφύγουμε να δούμε στην πραγματικότητα ένα κόκκινο μήλο ανάμεσα σε δύο πράσινα, τότε στο επόμενο όνειρο είναι πολύ πιθανό να μας εμφανιστεί ένα κόκκινο ροδάκινο ανάμεσα σε δύο πράσινα και τότε θα μας είναι αδύνατο να φανταστούμε καν ότι βλέπουμε τρία συμβολικά ροδάκινα στη θέση κάποιων πραγματικών αρχικών μήλων που εμείς αποτύχαμε ή αποφύγαμε να δούμε.
Έτσι η συνείδησή μας ξεγελιέται καθοριστικά επειδή είναι αδύνατο να μαντέψει ότι βλέπει τρία συμβολικά φρούτα στη θέση αυτών των πραγματικών αρχικών φρούτων, τα οποία αυτή δεν μπόρεσε ή απέφυγε να δει στην πραγματικότητα.
-->
Ο Γαληνός
Ο ίδιος ο Γαληνός αποκάλυψε με εκτεταμένες
ανατομικές τομές οι οποίες πιστοποίησαν ότι ο εγκέφαλος ήταν συνδεδεμένος με πυκνές νευρικές ίνες με όλα τα όργανα ανίχνευσης της πραγματικότητας (μάτια, αυτιά, μύτη, γλώσσα κτλ) τα οποία όλα βρίσκονταν μέσα στο κρανίο και κοντά στον εγκέφαλο και μεταβίβαζαν χαρακτηριστικές αισθητήριες πληροφορίες γρήγορα και άμεσα από την περιβάλλουσα πραγματικότητα (έξω) σε αυτόν τον εγκέφαλο (μέσα).
Ψυχή και εγκέφαλος
Έτσι οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που σημείωσαν ότι το απόλυτο κέντρο της ανθρώπινης συμπεριφοράς ήταν ο εγκέφαλος, επειδή εκεί βρίσκονταν από τη φύση τους τα κέντρα εντοπισμού και διαχείρισης της πραγματικότητας.
Από τότε η διαχείριση της πραγματικότητας μετατοπίστηκε στον φυσικό εγκέφαλο επειδή αυτός ήταν το σπίτι για όλα τα αντιληπτικά και διαχειριστικά όργανα και από τότε το επίκεντρο της διαχειριστικής δραστηριότητας έγινε ο εγκέφαλος και όχι η μεταφυσική ψυχή, που ως μεταφυσική επίγνωση δεν είχε πλέον να πει πολλά για να μην πω ότι δεν είχε να υποβάλει καμία λογική πρόταση απολύτως.
Συχνότητες που βλέπουν τα μάτια
Και μάλιστα από τότε έγινε σταδιακά κατανοητό στην επιστημονική κοινότητα ότι τα μάτια είχαν (με τα κωνία και τα ραβδία) μια μοναδική αντιληπτική ικανότητα να ξεχωρίζουν και να μπορούν να διαγνώσουν άμεσα και αυτόματα συχνότητες στο φάσμα του φωτός ως διαφορετικά χρώματα.
Για παράδειγμα το κίτρινο χρώμα είναι αντίστοιχο με μία συγκεκριμένη οπτική συχνότητα (600 nm) που μπορούν να καταλάβουν άμεσα και υποχρεωτικά τα μάτια μας που είναι χαρακτηριστική κι εντελώς διαφορετική από αυτήν που αντιστοιχεί στο κόκκινο χρώμα (700 nm).
Ο εγκέφαλος δεν μπορεί ποτέ να μπερδέψει τις δύο συχνότητες και να μπερδέψει ας πούμε τα κίτρινα λεμόνια με τις κόκκινες φράουλες τα οποία βλέπει αυτόματα, άμεσα , αδιάλειπτα και υποχρεωτικά ως κάτι χρωματικά συγκεκριμένο και εντελώς διαφορετικό.
Δηλαδή, ο εγκέφαλος γνωρίζει πρακτικά ότι τα ώριμα λεμόνια πρέπει υποχρεωτικά να έχουν στιλπνό κίτρινο «λεμονί» χρώμα και οι ώριμες φράουλες πρέπει και έχουν υποχρεωτικά το γνωστό και τυπικό βαθύ «φραουλί» κόκκινο χρώμα.
Αυτή η άμεση επίγνωση κυριολεκτικά καθορίζει πάντα όλα τα πράγματα γύρω μας άμεσα και αυτόματα και αδιάλειπτα.
Συνείδηση
Φυσικά αυτή είναι μια άμεση και σταθερή επίγνωση για τον εγκέφαλο η οποία δεν έχει τίποτα να κάνει με την συνειδητή μας επίγνωση, γιατί οι συχνότητες δεν αφήνουν ποτέ κανένα χωροχρονικό σημάδι που να είναι συνειδητό από οποιοδήποτε αντιληπτικό μας όργανο και η συνειδησιακή μας επίγνωση βασίζεται πάντα, αναπόφευκτα, αυτόματα και υποχρεωτικά σε οποιοδήποτε αντιληπτικό σημάδι μπορεί να αντιληφθεί κάποιο οποιοδήποτε αντιληπτικό όργανο.
Έτσι για την αντίληψή μας τα κίτρινα λεμόνια είναι κίτρινα με μια άμεση και αδιευκρίνιστη ιδιότητα που δεν έχει τίποτα να κάνει με τη συνειδητή μας επίγνωση, που ποτέ δεν γνωρίζει γιατί και πως ακριβώς τα ώριμα λεμόνια πρέπει να είναι κίτρινα και κόκκινες οι ώριμες φράουλες και πως ακριβώς δημιουργούνται για τον εγκέφαλό μας τα χρώματα.
ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ
Η συνείδησή μα γνωρίζει πολύ καλά από χρώματα φυσικά, αλλά μη αντιλαμβανόμενη ποτέ απ’ ευθείας κάποια συχνότητα, αλλά βλέποντας πάντα μόνο κάποια έγχρωμα αντικείμενα και όταν αποτυγχάνει ή αποφεύγει να δει κάποτε με ενάργεια κάποιο έγχρωμο αντικείμενο στη διάρκεια κάποιου αρχικού συμβάντος, τότε αυτό επιστρέφει και επανεμφανίζεται στο προσεχές όνειρο συμβολικά μεταμορφωμένο πάντα και οπωσδήποτε σε κάποιο ονειρικό συμβολικό κάτι άλλο, εξαιτίας του απαραίτητου και υποχρεωτικού ονειρικού συμβολισμού.
Έτσι στα όνειρα βλέπουμε πάντα κάποιο αντικείμενο χωρίς να συνειδητοποιούμε ή να γνωρίζουμε ποτέ ότι πρόκειται για μια συμβολική παράσταση ενός πραγματικού αρχικού αντικειμένου (το οποίο εμείς αποτύχαμε ή αποφύγαμε να δούμε με συνειδητή ενάργεια), κι έτσι η συνείδησή μας ξεγελιέται κυριολεκτικά με τα συμβολικά όνειρα.
Το ξεγέλασμα της συνείδησης
Π.χ. Αν εμείς αποτύχουμε ή αποφύγουμε να δούμε στην πραγματικότητα ένα κόκκινο μήλο ανάμεσα σε δύο πράσινα, τότε στο επόμενο όνειρο είναι πολύ πιθανό να μας εμφανιστεί ένα κόκκινο ροδάκινο ανάμεσα σε δύο πράσινα και τότε θα μας είναι αδύνατο να φανταστούμε καν ότι βλέπουμε τρία συμβολικά ροδάκινα στη θέση κάποιων πραγματικών αρχικών μήλων που εμείς αποτύχαμε ή αποφύγαμε να δούμε.
Έτσι η συνείδησή μας ξεγελιέται καθοριστικά επειδή είναι αδύνατο να μαντέψει ότι βλέπει τρία συμβολικά φρούτα στη θέση αυτών των πραγματικών αρχικών φρούτων, τα οποία αυτή δεν μπόρεσε ή απέφυγε να δει στην πραγματικότητα.
Στην ουσία βλέπει τις συμβολικές παραστάσεις κάποιων ονειρικών συμβολικών φρούτων (ροδάκινα), ακριβώς επειδή απέτυχε ή απέφυγε να δει αυτά τα πραγματικά αρχικά φρούτα (μήλα) με την ενάργεια και τη σαφήνεια της εγρήγορσης στην πραγματικότητα.
Από το 24grammata
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου