Καταλύτης των όποιων εξελίξεων μια νέα διεθνή οικονομική κρίση-Η Ελλάδα που πέρασε από την τρομερή οικονομική κρίση του 2009-10, το πρώτο πράγμα που έκανε μετά την κόψιμο των δώρων-μισθών, ήταν η αύξηση των ορίων ηλικίας δύο φορές( η δεύτερη το 2016 νόμος Κατρούγκαλου)
ΟΟργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (Ο.Ο.Σ.Α.) σε ειδική έκθεση του ανακοινώνει ότι τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης “θα αυξηθούν κατά τέσσερα χρόνια για όσους νέους εισέρχονται τώρα στην αγορά εργασίας”, σε πολλές χώρες.
Η έκθεση του οργανισμού με τίτλο “Pensions at a glance 2023”, συνδέει τα όρια ηλικίας με το προσδόκιμο ζωής.
Η έκθεση-πρόβλεψη αφορά όσους εισήλθαν το 2022 στην αγορά εργασίας, αλλά δεν αναφέρει ονομαστικά καμία χώρα, απλά καταγράφει την τάση που θα επικρατήσει τα επόμενα χρόνια.
Το εάν αυξηθεί τα επόμενα χρόνια στη χώρα μας το όριο συνταξιοδότησης είναι ένα θέμα που αντιμετωπιστεί τα επόμενα 5 χρόνια, σύμφωνα και με παλαιότερη δήλωση του υπουργού Εργασίας Άδωνι Γεωργιάδη, μόνο που όλοι γνωρίζουμε ότι οι πολιτικές δηλώσεις αλλάζουν και μετασκευάζονται πάντα ανάλογα με τις ανάγκες της περιόδου.
Προς το παρόν, η κυβέρνηση αποκλείει το ενδεχόμενο νέας αύξησης του γενικού ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, αφού η χώρα μας βρίσκεται σήμερα στην κορυφή των χωρών της ΕΕ όσον αφορά το γενικό όριο ηλικίας συνταξιοδότησης αλλά και τη μέση πραγματική ηλικία αποχώρησης από τον ενεργό εργασιακό βίο.
Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του ΟΟΣΑ, έως το 2050 προβλέπεται πως θα διπλασιαστεί ο αριθμός των συνταξιούχων που αντιστοιχούν σε κάθε 100 εργαζομένους. Έτσι, ενώ το 1990 η αναλογία ήταν 22,9 άτομα άνω των 65 ετών ανά 100 εργαζομένους, το 2020 η αναλογία βρέθηκε στο 37,8 και το 2050 θα φτάσει στο δυσοίωνο 75.
Σύμφωνα με κύκλους του υπουργείου Εργασίας, δεδομένου ότι τα συστήματα κυρίων συντάξεων, σε όλες σχεδόν τις χώρες, είναι διανεμητικά (οι εισφορές των εργαζομένων πληρώνουν τις συντάξεις των συνταξιούχων, χωρίς αναπροσαρμογή των ορίων συνταξιοδότησης), ένας ταχύτατα μειούμενος αριθμός εργαζομένων θα έπρεπε να κληθεί να καταβάλλει τις συντάξεις ενός όλο και μεγαλύτερου αριθμού συνταξιούχων. Αυτός είναι και ο λόγος που όλο και περισσότερες χώρες συνδέουν το προσδόκιμο της επιβίωσης με το ηλικιακό όριο συνταξιοδότησης.
Όλα αυτά είναι γνωστά και ειπωμένα, όμως το πιο πιθανό είναι ότι κατά 5ετία, κάθε κράτος της ΕΕ, να εξετάζει το θέμα των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, ανάλογα με την ποσοστό εργαζομένων ασφαλισμένων, τα αποθεματικά των ταμείων και κυρίως το ευρωπαϊκό και παγκόσμιο οικονομικό γίγνεσθαι.
Αν λέμε για παράδειγμα, έχουμε τα επόμενα παγκόσμια οικονομική κρίση, ( λόγω υπερχρέωσης των ΗΠΑ, αρνητικής ανάπτυξης στην ΕΕ), πολλές χώρες θα ανεβάσουν τα όρια ηλικίας σχεδόν αυτόματα, για να γλιτώσουν πολλά δις ευρώ.
Η Ελλάδα που πέρασε από την τρομερή οικονομική κρίση του 2009-10, το πρώτο πράγμα που έκανε μετά την κόψιμο των δώρων-μισθών, ήταν η αύξηση των ορίων ηλικίας δύο φορές( η δεύτερη το 2016 νόμος Κατρούγκαλου).
Δυστυχώς όμως, η τάση στα επιτελεία των οικονομικών γερακιών στην Ευρώπη, είναι μετά το 2050 να αντιγραφεί το αμερικανικό μοντέλο με την αγορά ομολόγων εταιρειών ως συνταξιοδοτικά πακέτα για τους εργαζόμενους, αποσυμφορίζοντας το κράτος από αυτήν την υποχρέωση, και αν ( όπως έχει γίνει στις ΗΠΑ), πέσει έξω η μεγάλη εταιρεία, τότε το κόστος να πέφτει στους ώμους των ασφαλισμένων, διότι τις εταιρείες προστατεύει παντού ο πτωχευτικός νόμος.
Από το pentapostagma
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου