Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Δημοκρατία”
Ανήκω σε εκείνους οι οποίοι δεν υπερτιμούν τον ιδεολογικό αντίπαλο αλλά δεν τον υποτιμούν κιόλας. Είμαι του δόγματος «καλύτερα να ανησυχείς πριν, παρά να τρέχεις μετά». Υπό αυτήν την έννοια παρατηρώ τη νέα επιθετική φάση στην οποία «πέρασε» η στρατηγική Τσίπρα απέναντι στην «Κεντροαριστερά» του ΠΑΣΟΚ (εξεφράσθη με τη διαρροή για το σχέδιο κατάτμησης των μεγάλων περιφερειών) και θεωρώ ότι
βρισκόμαστε σταδιακά μπροστά σε νέα δεδομένα.
Η αιδήμων σιωπή με την οποία «υποδέχθηκε» η Χαριλάου Τρικούπη την πρόταση για τις περιφέρειες δείχνει αμηχανίες. Μεγάλες αμηχανίες. Για την οικονομία της συζήτησης -προτού σας μεταφέρω μερικές πληροφορίες- σπεύδω να παρατηρήσω το εξής: Μολονότι η κατάτμηση των εκλογικών περιφερειών δεν συνδέεται με το εκλογικό σύστημα (το μπόνους ισχύει), εντούτοις η απόπειρα ψήφισης νόμου για νέα εκλογική διαίρεση συνιστά πολιτικό unfair πρώτου μεγέθους. Αυτά αλλάζουν έναν χρόνο μετά τις εκλογές. Οχι έναν χρόνο πριν από τις εκλογές.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ψήφισε τον εκλογικό νόμο Κούβελα τον Σεπτέμβριο του 1990 και δεν τον άλλαξε ποτέ, ενώ ήξερε ότι χάνει. Ο Κώστας Καραμανλής άλλαξε τον εκλογικό νόμο τον Οκτώβριο του 2007. Στο μέτρο που ο κ. Τσίπρας αποπειράται να αλλάξει τους κανόνες έναν χρόνο πριν από τις κάλπες προκειμένου να οργανώσει την ήττα του καλύτερα ελέγχεται για πολιτική ατιμία. Αν το όνειρό του είναι να γίνει ΠΑΣΟΚ στη θέση του ΠΑΣΟΚ, ας μην άγχεται. Το πέτυχε ήδη.
Κάτι τέτοια έκανε και ο Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας πριν από εκλογές! Από κει και πέρα όμως η αντιπολίτευση πρέπει να δει τον ορίζοντα. Προ εβδομάδος η Χαριλάου Τρικούπη έσπευσε με βραδινή ανακοίνωσή της να υπερασπιστεί το τεκμήριο της αθωότητας επιχειρηματία ο οποίος διώκεται για αδικήματα κακουργηματικού χαρακτήρα, πριν καν ο επιχειρηματίας εκδώσει ανακοίνωση υπέρ του εαυτού του!
Ακολούθησε το αιφνίδιο αίτημα Γεννηματά για εκλογές. Για τον Τσίπρα ο κύβος ερρίφθη εκείνη τη βραδιά. Αποφάσισε να επιτεθεί στη Γεννηματά με το σχέδιο για τη Β’ Αθηνών, με την απλή αναλογική στους δήμους κ.λπ. Αποφάσισε να την προσπεράσει και να προχωρήσει -μην παρεξηγηθώ- σε «επιθετική εξαγορά». Να της πάρει κορυφαία στελέχη.
Εως τώρα η κυρία Γεννηματά ισορροπούσε σε δύο βάρκες. Υιοθετώντας όμως τη γραμμή του επιχειρηματία διάλεξε στρατόπεδο. Ραγκούσης, Κρεμαστινός, ο κύκλος διανοουμένων του Σημίτη κοιτάζουν πλέον προς Κουμουνδούρου. Κάποιοι άλλοι βουλευτές του κλίματος Βενιζέλου κοιτούν προς Ν.Δ., το Ποτάμι δεν πειθαρχεί και η κυρία Γεννηματά βρίσκεται στη μέση μετεωριζόμενη παριστάνοντας την αρχηγό. Θα έχει μάλιστα ενδιαφέρον να δούμε τι θα ψηφίσει αν έρθει στο Κοινοβούλιο κύρωση για συμφωνία με τα Σκόπια – μικρή πιθανότης, αλλά υπαρκτή.
Αυτήν τη στιγμή λοιπόν η κυβέρνηση, εκμεταλλευόμενη τα λάθη Γεννηματά, επιτίθεται στο ποσοστό του ΠΑΣΟΚ και διεκδικεί μέρος αυτού. Στην πραγματικότητα οργανώνει την ήττα της ώστε να μη μετατραπεί σε συντριβή. Το ενδιαφέρον μάλιστα είναι ότι κορυφαία ευρωπαϊκά think tanks, όπως το Ινστιτούτο Brugel, συμφωνούν με την εκτίμηση ότι δεν υπάρχει εκλογική κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ – αν και θα το θέλαμε.
-->
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Δημοκρατία”
Ανήκω σε εκείνους οι οποίοι δεν υπερτιμούν τον ιδεολογικό αντίπαλο αλλά δεν τον υποτιμούν κιόλας. Είμαι του δόγματος «καλύτερα να ανησυχείς πριν, παρά να τρέχεις μετά». Υπό αυτήν την έννοια παρατηρώ τη νέα επιθετική φάση στην οποία «πέρασε» η στρατηγική Τσίπρα απέναντι στην «Κεντροαριστερά» του ΠΑΣΟΚ (εξεφράσθη με τη διαρροή για το σχέδιο κατάτμησης των μεγάλων περιφερειών) και θεωρώ ότι
βρισκόμαστε σταδιακά μπροστά σε νέα δεδομένα.
Η αιδήμων σιωπή με την οποία «υποδέχθηκε» η Χαριλάου Τρικούπη την πρόταση για τις περιφέρειες δείχνει αμηχανίες. Μεγάλες αμηχανίες. Για την οικονομία της συζήτησης -προτού σας μεταφέρω μερικές πληροφορίες- σπεύδω να παρατηρήσω το εξής: Μολονότι η κατάτμηση των εκλογικών περιφερειών δεν συνδέεται με το εκλογικό σύστημα (το μπόνους ισχύει), εντούτοις η απόπειρα ψήφισης νόμου για νέα εκλογική διαίρεση συνιστά πολιτικό unfair πρώτου μεγέθους. Αυτά αλλάζουν έναν χρόνο μετά τις εκλογές. Οχι έναν χρόνο πριν από τις εκλογές.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ψήφισε τον εκλογικό νόμο Κούβελα τον Σεπτέμβριο του 1990 και δεν τον άλλαξε ποτέ, ενώ ήξερε ότι χάνει. Ο Κώστας Καραμανλής άλλαξε τον εκλογικό νόμο τον Οκτώβριο του 2007. Στο μέτρο που ο κ. Τσίπρας αποπειράται να αλλάξει τους κανόνες έναν χρόνο πριν από τις κάλπες προκειμένου να οργανώσει την ήττα του καλύτερα ελέγχεται για πολιτική ατιμία. Αν το όνειρό του είναι να γίνει ΠΑΣΟΚ στη θέση του ΠΑΣΟΚ, ας μην άγχεται. Το πέτυχε ήδη.
Κάτι τέτοια έκανε και ο Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας πριν από εκλογές! Από κει και πέρα όμως η αντιπολίτευση πρέπει να δει τον ορίζοντα. Προ εβδομάδος η Χαριλάου Τρικούπη έσπευσε με βραδινή ανακοίνωσή της να υπερασπιστεί το τεκμήριο της αθωότητας επιχειρηματία ο οποίος διώκεται για αδικήματα κακουργηματικού χαρακτήρα, πριν καν ο επιχειρηματίας εκδώσει ανακοίνωση υπέρ του εαυτού του!
Ακολούθησε το αιφνίδιο αίτημα Γεννηματά για εκλογές. Για τον Τσίπρα ο κύβος ερρίφθη εκείνη τη βραδιά. Αποφάσισε να επιτεθεί στη Γεννηματά με το σχέδιο για τη Β’ Αθηνών, με την απλή αναλογική στους δήμους κ.λπ. Αποφάσισε να την προσπεράσει και να προχωρήσει -μην παρεξηγηθώ- σε «επιθετική εξαγορά». Να της πάρει κορυφαία στελέχη.
Εως τώρα η κυρία Γεννηματά ισορροπούσε σε δύο βάρκες. Υιοθετώντας όμως τη γραμμή του επιχειρηματία διάλεξε στρατόπεδο. Ραγκούσης, Κρεμαστινός, ο κύκλος διανοουμένων του Σημίτη κοιτάζουν πλέον προς Κουμουνδούρου. Κάποιοι άλλοι βουλευτές του κλίματος Βενιζέλου κοιτούν προς Ν.Δ., το Ποτάμι δεν πειθαρχεί και η κυρία Γεννηματά βρίσκεται στη μέση μετεωριζόμενη παριστάνοντας την αρχηγό. Θα έχει μάλιστα ενδιαφέρον να δούμε τι θα ψηφίσει αν έρθει στο Κοινοβούλιο κύρωση για συμφωνία με τα Σκόπια – μικρή πιθανότης, αλλά υπαρκτή.
Αυτήν τη στιγμή λοιπόν η κυβέρνηση, εκμεταλλευόμενη τα λάθη Γεννηματά, επιτίθεται στο ποσοστό του ΠΑΣΟΚ και διεκδικεί μέρος αυτού. Στην πραγματικότητα οργανώνει την ήττα της ώστε να μη μετατραπεί σε συντριβή. Το ενδιαφέρον μάλιστα είναι ότι κορυφαία ευρωπαϊκά think tanks, όπως το Ινστιτούτο Brugel, συμφωνούν με την εκτίμηση ότι δεν υπάρχει εκλογική κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ – αν και θα το θέλαμε.
Εν προκειμένω η Κεντροδεξιά ίσως μετανιώσει για την απόπειρά της να φέρει το ΠΑΣΟΚ στη δική της όχθη. Βολικότερη η ουδετερότης. Η δράση φέρνει πάντα αντίδραση.
Από το ysterografa
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου