Αν ένας από τους μεγαλύτερους φόβους σας ως καταναλωτής ήταν ότι μπορεί κατά λάθος να φάτε κάποιο έντομο ή ότι κάτι μπορεί να έχει πάει στραβά στη συσκευασία ενός τροφίμου και να βρεθείτε αντιμέτωποι με ένα σκαθάρι, τα άσχημα νέα είναι ότι εδώ και χρόνια ίσως καταναλώνετε έντομα και απλώς δεν το γνωρίζετε.
Πώς; Σύμφωνα με τα όσα έρχονται στο φως, μία ευρέως διαδεδομένη χρωστική -και συγκεκριμένα η καρμίνη, γνωστή και ως κοχενίλλη- είναι μεν φυσική, αλλά παράγεται από
πολτοποιημένα έντομα..! Πρόκειται για έντομα που εντοπίζονται συνήθως σε κακτοειδή φυτά της Λατινικής Αμερικής, ενώ στο Περού εδρεύει μία μεγάλη βιομηχανία επεξεργασίας τους. Και τώρα ας δούμε πού μπαίνει αυτή η χρωστική: σε γιαούρτια, παγωτά, πίτες από φρούτα, αναψυκτικά, cupcakes, ντόνατς. Επίσης, χρησιμοποιείται ευρέως στη βιομηχανία καλλυντικών καθώς αποτελεί πρώτη ύλη της σύνθεσης πολλών κραγιόν.
Γιατί, όμως, είναι τόσο διαδεδομένη; Η καρμίνη εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ευρέως επειδή είναι ένα σταθερό, ασφαλές και πρόσθετο με διάρκεια, του οποίου το χρώμα επηρεάζεται ελάχιστα από τη θερμότητα ή το φως. Όσοι υποστηρίζουν τη χρήση του επισημαίνουν ότι είναι ένα φυσικό προϊόν που ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά από τους Μάγια και θεωρείται από τις πλέον υγιεινές εναλλακτικές λύσεις, σε ό,τι αφορά τις χρωστικές τροφίμων, ειδικά όταν η άλλη επιλογή που έχουν αυτές οι βιομηχανίες είναι η χρήση παραγώγων του πετρελαίου. Πού το πρόβλημα, λοιπόν, αν εξαιρέσει κανείς την αηδία που προκαλείται στον καταναλωτή, όταν μαθαίνει από τι ακριβώς προέρχεται το κόκκινο χρώμα ενός προϊόντος που καταναλώνει; Στο ότι ακόμη και οι υποστηρικτές αυτής της χρωστικής, συμφωνούν ότι πρέπει να γίνεται σαφές στις συσκευασίες των εκάστοτε προϊόντων η χρήση της εν λόγω χρωστικής. Κάντε κι εσείς το πείραμα και αναζητήστε στα συστατικά ενός προϊόντος τη λέξη "καρμίνη". Σπάνια, αναγράφεται.
Αντιθέτως, ο καταναλωτής θα βρει τον χαρακτηρισμό E120, Η Amy Butler Greenfield, συγγραφέας του βιβλίου "A Perfect Red" (μτφρ: "Ένα τέλειο κόκκινο"), στο οποίο ουσιαστικά καταγράφει την ιστορία της καρμίνης, εξηγεί ότι ενώ πρέπει πάντα να επισημαίνεται στα συστατικά περί τίνος ακριβώς πρόκειται, ωστόσο, δεν παύει να είναι ένα φυσικό προϊόν που έχει αντέξει στον χρόνο. «Η καρμίνη είναι μια απίστευτα σταθερή και αξιόπιστη φυσική χρωστική ουσία για τα τρόφιμα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία μιας ευρείας γκάμας χρωμάτων - ροζ, πορτοκαλί, μοβ, καθώς και κόκκινου.
Λίγοι άνθρωποι έχουν σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις στην καρμίνη, αλλά συνολικά έχει ένα μεγάλο, μακροχρόνιο ιστορικό ασφαλούς χρήσης», εξηγεί η ίδια. Στις μέρες μας, το Περού ηγείται στην παραγωγή καρμίνης και σύμφωνα με την Πρεσβεία του Περού στο Ηνωμένο Βασίλειο, η χώρα έχει μερίδιο 95% στη διεθνή αγορά, κάτι που σημαίνει ότι προσφέρει εργασία σε 32.600 ανθρώπους. Όσο για τα έντομα; Αυτά είναι περίπου και είναι κυρίως τα θηλυκά που συλλέγονται από τους κάκτους. Το κόκκινο χρώμα τους το οφείλουν στο καρμινικό οξύ, που αποτελεί σχεδόν το ένα τέταρτο του βάρους τους.
-->
Πώς; Σύμφωνα με τα όσα έρχονται στο φως, μία ευρέως διαδεδομένη χρωστική -και συγκεκριμένα η καρμίνη, γνωστή και ως κοχενίλλη- είναι μεν φυσική, αλλά παράγεται από
πολτοποιημένα έντομα..! Πρόκειται για έντομα που εντοπίζονται συνήθως σε κακτοειδή φυτά της Λατινικής Αμερικής, ενώ στο Περού εδρεύει μία μεγάλη βιομηχανία επεξεργασίας τους. Και τώρα ας δούμε πού μπαίνει αυτή η χρωστική: σε γιαούρτια, παγωτά, πίτες από φρούτα, αναψυκτικά, cupcakes, ντόνατς. Επίσης, χρησιμοποιείται ευρέως στη βιομηχανία καλλυντικών καθώς αποτελεί πρώτη ύλη της σύνθεσης πολλών κραγιόν.
Γιατί, όμως, είναι τόσο διαδεδομένη; Η καρμίνη εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ευρέως επειδή είναι ένα σταθερό, ασφαλές και πρόσθετο με διάρκεια, του οποίου το χρώμα επηρεάζεται ελάχιστα από τη θερμότητα ή το φως. Όσοι υποστηρίζουν τη χρήση του επισημαίνουν ότι είναι ένα φυσικό προϊόν που ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά από τους Μάγια και θεωρείται από τις πλέον υγιεινές εναλλακτικές λύσεις, σε ό,τι αφορά τις χρωστικές τροφίμων, ειδικά όταν η άλλη επιλογή που έχουν αυτές οι βιομηχανίες είναι η χρήση παραγώγων του πετρελαίου. Πού το πρόβλημα, λοιπόν, αν εξαιρέσει κανείς την αηδία που προκαλείται στον καταναλωτή, όταν μαθαίνει από τι ακριβώς προέρχεται το κόκκινο χρώμα ενός προϊόντος που καταναλώνει; Στο ότι ακόμη και οι υποστηρικτές αυτής της χρωστικής, συμφωνούν ότι πρέπει να γίνεται σαφές στις συσκευασίες των εκάστοτε προϊόντων η χρήση της εν λόγω χρωστικής. Κάντε κι εσείς το πείραμα και αναζητήστε στα συστατικά ενός προϊόντος τη λέξη "καρμίνη". Σπάνια, αναγράφεται.
Αντιθέτως, ο καταναλωτής θα βρει τον χαρακτηρισμό E120, Η Amy Butler Greenfield, συγγραφέας του βιβλίου "A Perfect Red" (μτφρ: "Ένα τέλειο κόκκινο"), στο οποίο ουσιαστικά καταγράφει την ιστορία της καρμίνης, εξηγεί ότι ενώ πρέπει πάντα να επισημαίνεται στα συστατικά περί τίνος ακριβώς πρόκειται, ωστόσο, δεν παύει να είναι ένα φυσικό προϊόν που έχει αντέξει στον χρόνο. «Η καρμίνη είναι μια απίστευτα σταθερή και αξιόπιστη φυσική χρωστική ουσία για τα τρόφιμα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία μιας ευρείας γκάμας χρωμάτων - ροζ, πορτοκαλί, μοβ, καθώς και κόκκινου.
Λίγοι άνθρωποι έχουν σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις στην καρμίνη, αλλά συνολικά έχει ένα μεγάλο, μακροχρόνιο ιστορικό ασφαλούς χρήσης», εξηγεί η ίδια. Στις μέρες μας, το Περού ηγείται στην παραγωγή καρμίνης και σύμφωνα με την Πρεσβεία του Περού στο Ηνωμένο Βασίλειο, η χώρα έχει μερίδιο 95% στη διεθνή αγορά, κάτι που σημαίνει ότι προσφέρει εργασία σε 32.600 ανθρώπους. Όσο για τα έντομα; Αυτά είναι περίπου και είναι κυρίως τα θηλυκά που συλλέγονται από τους κάκτους. Το κόκκινο χρώμα τους το οφείλουν στο καρμινικό οξύ, που αποτελεί σχεδόν το ένα τέταρτο του βάρους τους.
Μετά τη συγκομιδή τα έντομα αποξηραίνονται και συνθλίβονται προκειμένου να απομείνει μόνο το χρώμα τους. Για την ιστορία, πέρσι το Περού έκανε εξαγωγή περίπου τους 647 τόνους καρμίνης, συνολικής αξίας 46.4 εκ. δολαρίων.
Από το ksipnistere
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου