Τα τελευταία μαλλιαρά μαμούθ ζούσαν στο νησί Wrangel εκατοντάδες χρόνια μετά τις μνημειακές κατασκευές στην Γκίζα. Τα γιγάντια πλάσματα του προϊστορικού κόσμου, όπως οι δεινόσαυροι και τα μαμούθ, συνεχίζουν να ιντριγκάρουν τη φαντασία μας σήμερα και μας κάνουν να αναρωτιόμαστε για το πώς ήταν ο κόσμος μας όταν αυτά τα πλάσματα περιπλανιόταν στη γη.
Ωστόσο, σε αντίθεση με τις αντιλήψεις των περισσότερων ανθρώπων, μερικά από αυτά δεν ήταν
τόσο αρχαία όσο νομίζουμε. Αν και κανένας άνθρωπος δεν είδε ποτέ έναν ζωντανό δεινόσαυρο κατά τη διάρκεια της ζωής του, τα μαλλιαρά μαμούθ, για παράδειγμα, όντως περιφέρονταν στη γη όταν οι Αιγύπτιοι Φαραώ ήταν απασχολημένοι με την κατασκευή των πυραμίδων της Γκίζας, και για κάποιο χρονικό διάστημα μετά.
Τα μαλλιαρά μαμούθ, οι πρόγονοι των ασιατικών ελεφάντων, εξελίχθηκαν στην εποχή του Πλειστοκαίνου και είναι από εκείνα τα ζώα που έχουν μελετηθεί πιο πολύ τους προϊστορικούς χρόνους.
Οι ανακαλύψεις οστών τους στη Σιβηρία και την Αλάσκα, καθώς και η απεικόνισή τους στην αρχαία ζωγραφική των σπηλαίων επέτρεψαν στους επιστήμονες να μελετήσουν διεξοδικά την εμφάνιση και τη συμπεριφορά τους.
Αυτά τα μαμούθ ήταν περίπου στο μέγεθος των σημερινών ελεφάντων της Αφρικής και ήταν προσαρμοσμένα για να ζουν σε συνθήκες της Εποχής των Παγετώνων.
Είχαν δύο στρώματα γούνας, μικρά αυτιά και ουρές, ήταν φυτοφάγα ζώα και οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν το κρέας τους, τα οστά και τους χαυλιόδοντες.
Τα μαμούθ εξαφανίστηκαν στο τέλος της εποχής του Πλειστόκαινου αλλά οι τελευταίοι εναπομείναντες πληθυσμοί έζησαν αρκετούς αιώνες μετά από τις κατασκευές στην Γκίζα .
Η πλήρης εξαφάνισή τους οφείλεται στην υπερθέρμανση και στο λιώσιμο των πάγων αλλά και στην κατοίκηση των περιοχών τους από κυνηγούς που τα εξολόθρευσαν (Homo sapiens).
Μια άλλη ομάδα επιστημόνων, ωστόσο, πιστεύει ότι τα ζώα αυτά εξαφανίστηκαν ως αποτέλεσμα ενός κομήτη ή αστεροειδή που χτύπησε τη γη.
Ακόμα και μετά την εξαφάνισή τους από το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, μερικά από αυτά ζούσαν σε ένα παγωμένο και απομονωμένο νησί του Αρκτικού Ωκεανού -τώρα μέρος της ρωσικής επικράτειας-, το νησί Wrangel, μέχρι περίπου πριν από 4.000 χρόνια, πολεμώντας για την επιβίωση.
-->
Ωστόσο, σε αντίθεση με τις αντιλήψεις των περισσότερων ανθρώπων, μερικά από αυτά δεν ήταν
τόσο αρχαία όσο νομίζουμε. Αν και κανένας άνθρωπος δεν είδε ποτέ έναν ζωντανό δεινόσαυρο κατά τη διάρκεια της ζωής του, τα μαλλιαρά μαμούθ, για παράδειγμα, όντως περιφέρονταν στη γη όταν οι Αιγύπτιοι Φαραώ ήταν απασχολημένοι με την κατασκευή των πυραμίδων της Γκίζας, και για κάποιο χρονικό διάστημα μετά.
Τα μαλλιαρά μαμούθ, οι πρόγονοι των ασιατικών ελεφάντων, εξελίχθηκαν στην εποχή του Πλειστοκαίνου και είναι από εκείνα τα ζώα που έχουν μελετηθεί πιο πολύ τους προϊστορικούς χρόνους.
Οι ανακαλύψεις οστών τους στη Σιβηρία και την Αλάσκα, καθώς και η απεικόνισή τους στην αρχαία ζωγραφική των σπηλαίων επέτρεψαν στους επιστήμονες να μελετήσουν διεξοδικά την εμφάνιση και τη συμπεριφορά τους.
Αυτά τα μαμούθ ήταν περίπου στο μέγεθος των σημερινών ελεφάντων της Αφρικής και ήταν προσαρμοσμένα για να ζουν σε συνθήκες της Εποχής των Παγετώνων.
Είχαν δύο στρώματα γούνας, μικρά αυτιά και ουρές, ήταν φυτοφάγα ζώα και οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν το κρέας τους, τα οστά και τους χαυλιόδοντες.
Τα μαμούθ εξαφανίστηκαν στο τέλος της εποχής του Πλειστόκαινου αλλά οι τελευταίοι εναπομείναντες πληθυσμοί έζησαν αρκετούς αιώνες μετά από τις κατασκευές στην Γκίζα .
Η πλήρης εξαφάνισή τους οφείλεται στην υπερθέρμανση και στο λιώσιμο των πάγων αλλά και στην κατοίκηση των περιοχών τους από κυνηγούς που τα εξολόθρευσαν (Homo sapiens).
Μια άλλη ομάδα επιστημόνων, ωστόσο, πιστεύει ότι τα ζώα αυτά εξαφανίστηκαν ως αποτέλεσμα ενός κομήτη ή αστεροειδή που χτύπησε τη γη.
Ακόμα και μετά την εξαφάνισή τους από το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, μερικά από αυτά ζούσαν σε ένα παγωμένο και απομονωμένο νησί του Αρκτικού Ωκεανού -τώρα μέρος της ρωσικής επικράτειας-, το νησί Wrangel, μέχρι περίπου πριν από 4.000 χρόνια, πολεμώντας για την επιβίωση.
Συμπερασματικά λοιπόν παρόλο που τα περισσότερα μαμούθ πέθαναν πριν από 10.000 χρόνια, ένας μικρός πληθυσμός τους ζούσε μέχρι το 1650 π.Χ.
Την περίοδο εκείνη η Αίγυπτος ήταν ήδη αυτοκρατορία και οι φημισμένες πυραμίδες της Γκίζας, ηλικίας ήδη 1.000 ετών.
Πηγή: perierga.gr
Από το amfipolinews
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου