Για πάστα στου ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ και βόλτα στα ΦΙΛΟΠΑΠΠΟΥ

Τα ραντεβουδάκια κλεινόντουσαν εκτός γειτονιάς εκείνα τα χρόνια....
Να σε έβλεπε η απέναντι να περπατάς με την κόρη του γείτονα θα έβγαζε
έκτακτο παράρτημα.
Τα χειρότερα θα ήταν για την κοπέλα.
Και η Αθήνα ένα μεγάλο χωριό ήταν ...
αυστηρών ηθών.
Τάξη και ηθική...που έλεγε ο Αυλωνίτης.
Μερικούς δρόμους παρακάτω λοιπόν η συνάντηση και η βόλτα άρχιζε με προορισμό το Σύνταγμα για πάστα στου ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ .....αμυγδάλου....σοκολατίνα
με φόντο την Βουλή που ποιός της έδινε σημασία τότε.
Αρχίζανε τα σχέδια....οι υποσχέσεις.....
Ο λογαριασμός ελαφρώς τσιμπημένος από την ΕΒΓΑ της γειτονιάς
αλλά ατμόσφαιρα πλήρωνες.
Έβλεπες αναγνωρίσημα πρόσωπα της εποχής....ένοιωθες κάπως
έστω και με μέχρι να φας την πάστα.
Δεν καθόσουνα με τις ώρες γιατί υπήρχε κόσμος που περίμενε και το γκαρσόνι
περνούσε δίπλα σου και ξερόβηχε με νόημα.
Κόντευε να σουρουπώσει και έπρεπε η κοπέλα να γυρίσει στην βάση της
προκειμένου να αποφύγει τα χειρότερα.
Η τιμή  πάνω απ΄όλα....
Η επόμενη συνάντηση θα ήταν την επόμενη Κυριακή με τον ίδιο προορισμό
και την ίδια παραγγελία.
Θα περνούσε αρκετός καιρός για βόλτα στου ΦΙΛΟΠΑΠΠΟΥ .....
Εκεί διαφορετικά τα πράγματα....
Δεντράκια και θάμνοι on coupe από ζευγάρια....και κάθε ένα σαν να ήταν
μόνο του...

-->
Φυσικά επί το έργον οι ματάκηδες και οι τσαντάκηδες να έρπονται
σαν λοκατζήδες ο καθένας για δικό του λόγο.
Η αστυνομία τα βράδυα συμπλήρωνε το κάδρο....γνώριζε τους "λοκατζήδες"
με τα μικρά τους ονόματα.
Από το pisostapalia

loading...