Του Πέτρου Χασάπη
Επί της ουσίας, τώρα η χώρα μας αρχίζει να εισέρχεται στο μάτι της κρίσης, γιατί ακόμα δεν έχουμε δει τα δόντια της πραγματικής κρίσης. Πιστεύετε άραγε σε καθαρή έξοδο και άλλα τέτοια παραμύθια; Εισερχόμαστε λοιπόν σε νέο επίπεδο κρίσης, η οποία αναμένεται να οδηγήσει στην απώλεια ατομικών περιουσιών και στην εξαθλίωση μεγάλων τμημάτων του ελληνικού λαού αδιακρίτως, καθώς και μιας
εθνικής κρίσης, ως επίλογο των μνημονίων, που ενδέχεται να οδηγήσει σε αναδιάταξη συνόρων και σε πληθυσμιακή αλλοίωση.
Όλη αυτή η κατάσταση έχει καταστήσει πλέον φανερή την αλήθεια και έχει πείσει πλέον τους πάντες ότι στην πραγματικότητα η κρίση είναι πολιτική. Η πολιτική κρίση ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι θα συνέβαινε και φυσικά θα οδηγούσε στην οικονομική και εθνική κρίση, από τη στιγμή που η πολιτική εξουσία, εδώ και δεκαετίες και ιδιαίτερα κατά την μεταπολιτευτική περίοδο της χρεοκοπημένης Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας, είχε αυτονομηθεί και ελεγχόταν, όπως και συνεχίζει δυστυχώς να ελέγχεται, από εξωθεσμικά κέντρα και όχι από τον ίδιο τον λαό, εξυπηρετώντας έτσι και αντίστοιχα οικονομικά και εθνικά συμφέροντα.
Μέσα σ’ αυτή την κατάσταση όλοι οι Έλληνες αναζητούν τον Ηγέτη.
Αυτόν δηλαδή τον άνθρωπο που θα βγει μπροστάρης, θα ορθώσει το ανάστημά του, θα πάρει το λαό μαζί του και θα τον οδηγήσει στο να βάλει φρένο σε μια εθνικά διαλυτική παγκοσμιοποίηση, απαγκιστρώνοντας την πολιτική εξουσία από τα νύχια ξένων και εγχώριων αρπακτικών που, μέσω αυτής, λυμαίνονται τους κόπους και τον ιδρώτα των πολιτών.
Μετά την παταγώδη αποτυχία των κομματικών αρχηγών και τη διάψευση των ελπίδων των οπαδών τους, το καταρρέον εξουσιαστικό πολιτικοοικονομικό σύστημα επιστράτευσε τη λύση της Αριστεράς και παρουσίασε στο λαό ως τελευταία επιλογή τον κ. Τσίπρα, ως τον νέο Ηγέτη. Όμως, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της ευρωπαϊκής και εγχώριας ολιγαρχίας, των καθεστωτικών ΜΜΕ, αλλά και πολλών εξαρτημάτων (πνευματικών, πολιτικών κ.λ.π.) του συστήματος να επιβληθεί ως Ηγέτης – Σωτήρας ο κ. Τσίπρας, η όλη κατάσταση ξεφουσκώνει με ταχύτητα και ο κ. Τσίπρας είναι ήδη απερχόμενος ως αποτυχών, αγωνιζόμενος ο ίδιος με κάθε μέσο να παραμείνει γαντζωμένος στην καρέκλα της δοτής εξουσίας. Η συστημική ελίτ, προσπαθεί να βρει τον επόμενο Ηγέτη από τα φθαρμένα υλικά του ΠΑΣΟΚ ή από τα πολιτικά τζάκια της ΝΔ, αλλά και πάλι η βία της κρίσης θα στραφεί εναντίον τους πολύ γρήγορα. Κι όμως οι Έλληνες δεν παύουν να περιμένουν τον Ηγέτη τους.
Ποιος όμως είναι αυτός ο Ηγέτης;
Για κοιτάξτε όλοι γύρο σας και θα τον δείτε αμέσως. Κοιτάξτε λίγο στον καθρέφτη και θα τον αναγνωρίσετε. Έχετε μωρέ αυτοεκτίμηση ή τη χάσατε εντελώς; Ποιος μπορεί να είναι καλύτερος Ηγέτης για το πρόβλημα του καθενός μας από εμάς τους ίδιους, Ε; Περιμένετε μήπως κανέναν πεφωτισμένο άγνωστο ή γνωστό μέσα από τα ΜΜΕ ή κάποιο φθαρμένο πολιτικό υλικό ή πολιτικό γόνο, να λύσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο καθένας μας;
Ο καθένας μας λοιπόν είναι ο Ηγέτης και έτσι πραγματικά πρέπει να είναι μέσα σε μία γνήσια δημοκρατία και όχι μέσα σε έναν συγκαλυμμένο ολοκληρωτισμό και αλλοτρίωση που ζούμε σήμερα στη χώρα μας.
Εκείνο λοιπόν που πρέπει να κάνουμε είναι να σηκωθούμε από τον καναπέ της ύπνωσης και της αποβλάκωσης και να επιβάλλουμε, εδώ και τώρα, αλλαγή στο εξουσιαστικό σύστημα, ώστε να αναλάβουμε εμείς οι ίδιοι τη άσκηση της πρωτογενούς εξουσίας στη χώρα, να αναλάβουμε εμείς οι ίδιοι τη διαχείριση της ζωής μας και όχι να είμαστε τα πρόβατα που οδηγούμαστε στο σφαγείο.
-->
Επί της ουσίας, τώρα η χώρα μας αρχίζει να εισέρχεται στο μάτι της κρίσης, γιατί ακόμα δεν έχουμε δει τα δόντια της πραγματικής κρίσης. Πιστεύετε άραγε σε καθαρή έξοδο και άλλα τέτοια παραμύθια; Εισερχόμαστε λοιπόν σε νέο επίπεδο κρίσης, η οποία αναμένεται να οδηγήσει στην απώλεια ατομικών περιουσιών και στην εξαθλίωση μεγάλων τμημάτων του ελληνικού λαού αδιακρίτως, καθώς και μιας
εθνικής κρίσης, ως επίλογο των μνημονίων, που ενδέχεται να οδηγήσει σε αναδιάταξη συνόρων και σε πληθυσμιακή αλλοίωση.
Όλη αυτή η κατάσταση έχει καταστήσει πλέον φανερή την αλήθεια και έχει πείσει πλέον τους πάντες ότι στην πραγματικότητα η κρίση είναι πολιτική. Η πολιτική κρίση ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι θα συνέβαινε και φυσικά θα οδηγούσε στην οικονομική και εθνική κρίση, από τη στιγμή που η πολιτική εξουσία, εδώ και δεκαετίες και ιδιαίτερα κατά την μεταπολιτευτική περίοδο της χρεοκοπημένης Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας, είχε αυτονομηθεί και ελεγχόταν, όπως και συνεχίζει δυστυχώς να ελέγχεται, από εξωθεσμικά κέντρα και όχι από τον ίδιο τον λαό, εξυπηρετώντας έτσι και αντίστοιχα οικονομικά και εθνικά συμφέροντα.
Μέσα σ’ αυτή την κατάσταση όλοι οι Έλληνες αναζητούν τον Ηγέτη.
Αυτόν δηλαδή τον άνθρωπο που θα βγει μπροστάρης, θα ορθώσει το ανάστημά του, θα πάρει το λαό μαζί του και θα τον οδηγήσει στο να βάλει φρένο σε μια εθνικά διαλυτική παγκοσμιοποίηση, απαγκιστρώνοντας την πολιτική εξουσία από τα νύχια ξένων και εγχώριων αρπακτικών που, μέσω αυτής, λυμαίνονται τους κόπους και τον ιδρώτα των πολιτών.
Μετά την παταγώδη αποτυχία των κομματικών αρχηγών και τη διάψευση των ελπίδων των οπαδών τους, το καταρρέον εξουσιαστικό πολιτικοοικονομικό σύστημα επιστράτευσε τη λύση της Αριστεράς και παρουσίασε στο λαό ως τελευταία επιλογή τον κ. Τσίπρα, ως τον νέο Ηγέτη. Όμως, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της ευρωπαϊκής και εγχώριας ολιγαρχίας, των καθεστωτικών ΜΜΕ, αλλά και πολλών εξαρτημάτων (πνευματικών, πολιτικών κ.λ.π.) του συστήματος να επιβληθεί ως Ηγέτης – Σωτήρας ο κ. Τσίπρας, η όλη κατάσταση ξεφουσκώνει με ταχύτητα και ο κ. Τσίπρας είναι ήδη απερχόμενος ως αποτυχών, αγωνιζόμενος ο ίδιος με κάθε μέσο να παραμείνει γαντζωμένος στην καρέκλα της δοτής εξουσίας. Η συστημική ελίτ, προσπαθεί να βρει τον επόμενο Ηγέτη από τα φθαρμένα υλικά του ΠΑΣΟΚ ή από τα πολιτικά τζάκια της ΝΔ, αλλά και πάλι η βία της κρίσης θα στραφεί εναντίον τους πολύ γρήγορα. Κι όμως οι Έλληνες δεν παύουν να περιμένουν τον Ηγέτη τους.
Ποιος όμως είναι αυτός ο Ηγέτης;
Για κοιτάξτε όλοι γύρο σας και θα τον δείτε αμέσως. Κοιτάξτε λίγο στον καθρέφτη και θα τον αναγνωρίσετε. Έχετε μωρέ αυτοεκτίμηση ή τη χάσατε εντελώς; Ποιος μπορεί να είναι καλύτερος Ηγέτης για το πρόβλημα του καθενός μας από εμάς τους ίδιους, Ε; Περιμένετε μήπως κανέναν πεφωτισμένο άγνωστο ή γνωστό μέσα από τα ΜΜΕ ή κάποιο φθαρμένο πολιτικό υλικό ή πολιτικό γόνο, να λύσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο καθένας μας;
Ο καθένας μας λοιπόν είναι ο Ηγέτης και έτσι πραγματικά πρέπει να είναι μέσα σε μία γνήσια δημοκρατία και όχι μέσα σε έναν συγκαλυμμένο ολοκληρωτισμό και αλλοτρίωση που ζούμε σήμερα στη χώρα μας.
Εκείνο λοιπόν που πρέπει να κάνουμε είναι να σηκωθούμε από τον καναπέ της ύπνωσης και της αποβλάκωσης και να επιβάλλουμε, εδώ και τώρα, αλλαγή στο εξουσιαστικό σύστημα, ώστε να αναλάβουμε εμείς οι ίδιοι τη άσκηση της πρωτογενούς εξουσίας στη χώρα, να αναλάβουμε εμείς οι ίδιοι τη διαχείριση της ζωής μας και όχι να είμαστε τα πρόβατα που οδηγούμαστε στο σφαγείο.
Στροφή στον άνθρωπο λοιπόν. Στον συγκεκριμένο άνθρωπο που είναι ο καθένας μας και όχι σε μια ανώνυμη ψήφο ή έναν απρόσωπο αριθμό ή ψηφιακό κωδικό.
Εκτός και αν κάποιοι από εσάς θεωρούν τον εαυτό τους υποδεέστερο από τα διάφορα πολιτικά σκύβαλα και εντελώς ανίκανο για κάτι τέτοιο;
http://hassapis-peter.blogspot.co.uk/2018/04/blog-post_978.html
Από το amethystosbooks
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου