Ο Τουταγχαμόν ήταν Αιγύπτιος Φαραώ της 18ης δυναστείας που βασίλευσε περίπου από το 1332 μέχρι το 1323 π.Χ. σύμφωνα με την συμβατική χρονολόγηση. Γεννήθηκε το 1341 π.Χ., και πέθανε σε ηλικία 18 ετών. Τα αίτια του θανάτου του δεν είναι ξεκάθαρα.
Μία κρανιοεγκεφαλική κάκωση, που εντοπίστηκε κατά την εξέταση της μούμιας με Ακτίνες Χ, μαρτυρά ότι ο θάνατός του ήταν βίαιος, αλλά κανείς δεν μπορεί να πει με
βεβαιότητα αν επρόκειτο για δολοφονική επίθεση ή ατύχημα ή ακόμα και αρρώστια.
Ο τάφος του ανακαλύφθηκε στις 4 Νοεμβρίου του 1922 από τον Βρετανό αρχαιολόγο Χάουαρντ Κάρτερ και η σαρκοφάγος ανοίχτηκε στις 16 Φεβρουαρίου του 1923.
Ήταν ο μοναδικός ασύλητος βασιλικός τάφος στην κοιλάδα των βασιλέων, κάτι που πιθανόν αποδίδεται στο μικρό μέγεθος του τάφου, που αρχικά προοριζόταν για τον βεζίρη του. Επιπλέον, αυτό φανερώνει και την απουσία υστεροφημίας του Φαραώ, καθώς το όνομά του ήταν άγνωστο, ακόμα και 100 χρόνια μετά το θάνατό του κατά την 19η δυναστεία.
Η ανακάλυψη του τάφου έλαβε σημαντική κάλυψη και ανανέωσε το ενδιαφέρον για την Αρχαία Αίγυπτο και αποτέλεσε μείζον θέμα της επικαιρότητας του 1922, καθώς πολλές εφημερίδες ασχολήθηκαν με το θέμα της ανακάλυψης του τάφου. Κάτι τέτοιο όμως λειτούργησε και αρνητικά, αφού ενισχύθηκε η φήμη της λεγόμενης «κατάρας του Τουταγχαμόν»
Στον τάφο του βρέθηκαν επίσης δύο νεογέννητα μωρά (κορίτσια), το ένα πέθανε στη γέννα ενώ το άλλο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Οι επιστήμονες του ιταλικού ινστιτούτου «Institute for Mummies and the Iceman» στο Μπολτσάνο της Ιταλίας δηλώνουν ότι ο πρόωρος θάνατος του νεαρού Αιγυπτίου αυτοκράτορος στα τέλη της εφηβείας του προέρχεται πιθανότατα από κληρονομική ασθένεια.
Ο Hutan Ashrafian, λέκτορας χειρουργικής στο Imperial College του Λονδίνου, τόνισε ως σημαντικό ότι πολλά μέλη της οικογενείας του Τουταγχαμόν υπέφεραν από ασθένειες που οφείλονται σε ορμονικές ανισορροπίες και υποστήριξε ότι, ενώ οι πρόγονοι του Τουταγχαμόν φαίνεται πως έζησαν μέχρι την ώριμη ηλικία, οι άμεσοι απόγονοί του, πέθαναν νωρίς.
Ο Τουταγχαμόν είχε γυναικείους γοφούς, πεταχτά οδόντια και θα πρέπει να περιπατούσε στηριζόμενος σε βακτηρία ενώ σύμφωνα με την «εικονική αυτοψία» που τού έγινε, στα δάκτυλα των ποδιών του φάνηκε απόκλιση και έτσι χρησιμοποιούσε βακτηρία γιατί κούτσαινε. Ένα ακόμη στοιχείο του ότι ο Τουταγχαμόν είχε προβλήματα κινητικότητας είναι άλλωστε και αι 130 βακτηρίες που ευρέθηκαν θαμμένα στον τάφο του.
Από το olympia
-->
Μία κρανιοεγκεφαλική κάκωση, που εντοπίστηκε κατά την εξέταση της μούμιας με Ακτίνες Χ, μαρτυρά ότι ο θάνατός του ήταν βίαιος, αλλά κανείς δεν μπορεί να πει με
βεβαιότητα αν επρόκειτο για δολοφονική επίθεση ή ατύχημα ή ακόμα και αρρώστια.
Ο τάφος του ανακαλύφθηκε στις 4 Νοεμβρίου του 1922 από τον Βρετανό αρχαιολόγο Χάουαρντ Κάρτερ και η σαρκοφάγος ανοίχτηκε στις 16 Φεβρουαρίου του 1923.
Ήταν ο μοναδικός ασύλητος βασιλικός τάφος στην κοιλάδα των βασιλέων, κάτι που πιθανόν αποδίδεται στο μικρό μέγεθος του τάφου, που αρχικά προοριζόταν για τον βεζίρη του. Επιπλέον, αυτό φανερώνει και την απουσία υστεροφημίας του Φαραώ, καθώς το όνομά του ήταν άγνωστο, ακόμα και 100 χρόνια μετά το θάνατό του κατά την 19η δυναστεία.
Η ανακάλυψη του τάφου έλαβε σημαντική κάλυψη και ανανέωσε το ενδιαφέρον για την Αρχαία Αίγυπτο και αποτέλεσε μείζον θέμα της επικαιρότητας του 1922, καθώς πολλές εφημερίδες ασχολήθηκαν με το θέμα της ανακάλυψης του τάφου. Κάτι τέτοιο όμως λειτούργησε και αρνητικά, αφού ενισχύθηκε η φήμη της λεγόμενης «κατάρας του Τουταγχαμόν»
Στον τάφο του βρέθηκαν επίσης δύο νεογέννητα μωρά (κορίτσια), το ένα πέθανε στη γέννα ενώ το άλλο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Οι επιστήμονες του ιταλικού ινστιτούτου «Institute for Mummies and the Iceman» στο Μπολτσάνο της Ιταλίας δηλώνουν ότι ο πρόωρος θάνατος του νεαρού Αιγυπτίου αυτοκράτορος στα τέλη της εφηβείας του προέρχεται πιθανότατα από κληρονομική ασθένεια.
Ο Hutan Ashrafian, λέκτορας χειρουργικής στο Imperial College του Λονδίνου, τόνισε ως σημαντικό ότι πολλά μέλη της οικογενείας του Τουταγχαμόν υπέφεραν από ασθένειες που οφείλονται σε ορμονικές ανισορροπίες και υποστήριξε ότι, ενώ οι πρόγονοι του Τουταγχαμόν φαίνεται πως έζησαν μέχρι την ώριμη ηλικία, οι άμεσοι απόγονοί του, πέθαναν νωρίς.
Ο Τουταγχαμόν είχε γυναικείους γοφούς, πεταχτά οδόντια και θα πρέπει να περιπατούσε στηριζόμενος σε βακτηρία ενώ σύμφωνα με την «εικονική αυτοψία» που τού έγινε, στα δάκτυλα των ποδιών του φάνηκε απόκλιση και έτσι χρησιμοποιούσε βακτηρία γιατί κούτσαινε. Ένα ακόμη στοιχείο του ότι ο Τουταγχαμόν είχε προβλήματα κινητικότητας είναι άλλωστε και αι 130 βακτηρίες που ευρέθηκαν θαμμένα στον τάφο του.
Από το olympia
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου