Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Εδώ και λίγο καιρό παρακολουθούμε μια σειρά θερμών επεισοδίων με την Τουρκία που στο τέλος δείχνουν ότι η κατάσταση έχει αλλάξει δραματικά μετά την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα στις 7 Δεκεμβρίου. Η επίσκεψη αυτή θεωρείται ορόσημο για την έναρξη ενός κρεσέντο εκρηκτικών τουρκικών προκλήσεων σε όλο το μήκος και το πλάτος της ελληνοτουρκικής μεθορίου αλλά και στην περιφέρεια της
Κυπριακής Δημοκρατίας.
Όσοι παρατηρητές των τουρκικών πραγμάτων είχαν προειδοποιήσει ότι το ταξίδι αυτό θα έπρεπε να αναβληθεί και να βρεθεί μια καλύτερη συγκυρία για την πραγματοποίηση του, δεν εισακούστηκαν και οι αεροβατούντες των ελληνοτουρκικών επέμεναν. Το ταξίδι αυτό έγινε και για πρώτη φορά η Τουρκία μας πέταξε κατάμουτρα μέσα στο προεδρικό μέγαρο τις προκλητικές της διεκδικήσεις.
Στις 17 Ιανουαρίου είχαμε το πρώτο πολύ σοβαρό επεισόδιο στα Ίμια όπου η ελληνική φρεγάτα Νικηφόρος ουσιαστικά ξύστηκε με τουρκική ακταιωρό της ακτοφυλακής.
Στη συνέχεια είχαμε την κίνηση του Έλληνα υπουργού ΥΕΘΑ στις 28 Ιανουαρίου να ρίξει ένα στεφάνι στα Ίμια προς τιμή των πεσόντων το 1996. Οι Τούρκοι που γνώριζαν τις κινήσεις του Έλληνα υπουργού, είχαν προετοιμαστεί κατάλληλα και είχαν στείλει τα πολεμικά τους να τον εμποδίσουν να πλησιάσει. Σύμφωνα με τις τουρκικές φωτογραφίες, (;) ο Έλληνας ΥΕΘΑ δεν κατάφερε να πλησιάσει τα Ίμια, δημιουργώντας έτσι ένα επικίνδυνο προηγούμενο γκριζαρίσματος στην περιοχή.
Στις 15 Φεβρουαρίου είχαμε το πολύ θερμό επεισόδιο με τον εμβολισμό του ελληνικού πλοίου Γαύδος από τα τουρκικά πλοία που το περίμεναν και το είχαν περικυκλώσει στην περιοχή των Ιμίων.
Και φτάνουμε στην πρώτη Μαρτίου όταν δυο Έλληνες στρατιωτικοί συνελήφθηκαν εν ψυχρώ από τουρκική περίπολο και κρατούνται στις φυλακές της Αδριανούπολης.
Η κατάσταση έχει ξεφύγει και δείχνει πως υπάρχει μια συνεχή πρόκληση με μεγάλη ένταση που δεν προοιωνίζει τίποτα το καλό.
Όσοι προσπαθούν να αγνοούν την πραγματικότητα και να προσπαθούν να πείσουν πως όταν μας… φτύνουν βρέχει, το μόνο που καταφέρνουν είναι να προκαλούν το επόμενο επεισόδιο καθώς η άλλη πλευρά σφυγμομετρεί την αδυναμία ουσιαστικής αντίδρασης της ελληνικής πλευράς.
Η Τουρκία και ο Ερντογάν διοχετεύουν τα εσωτερικά τους με πολεμικές επιχειρήσεις και την ίδια περίοδο στην Άγκυρα έχει κυριαρχήσει μια μεγάλο-οθωμανική υστερία που παίζει σε πολλά ταμπλό.
Το σημαντικό όμως εδώ είναι να επισημάνουμε ότι οι μεγάλοι παίκτες, ΗΠΑ και Ρωσία, προσπαθούν να χαϊδέψουν το τουρκικό «τέρας» προσδοκώντας να το στρέψουν ο ένας κατά του άλλου. Αυτό όμως δίνει έδαφος στην αύξηση της τουρκικής προκλητικότητας και προδιαγράφει την επόμενη θερμή κρίση, ας ελπίσουμε όχι αιματηρή.
Το ερώτημα που μπαίνει τώρα είναι πως, που και πότε θα είναι το επόμενο επεισόδιο και ποια θα είναι η κατάληψη του. Εκείνο που πρέπει να έχουμε υπόψη είναι ότι η Τουρκία συνηθίζει να χτυπά από εκεί που δεν το περιμένει ο αντίπαλος επενδύοντας στον αιφνιδιασμό ενώ δεν θέλει να φανεί ότι είναι ο πρώτος επιτιθέμενος.
Σε κάθε περίπτωση επιβάλλεται στο εσωτερικό παύση των ηλιθίων πολιτικών κοκορομαχιών και εθνική συσπείρωση που θα δείχνει αποφασιστικότητα υπεράσπισης της εθνικής ακεραιότητας. Μονό αν πιστέψουμε στον εαυτό μας θα μπορέσουμε να σωθούμε και να προκαλέσουμε την διεθνή υποστήριξη.
-->
Εδώ και λίγο καιρό παρακολουθούμε μια σειρά θερμών επεισοδίων με την Τουρκία που στο τέλος δείχνουν ότι η κατάσταση έχει αλλάξει δραματικά μετά την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα στις 7 Δεκεμβρίου. Η επίσκεψη αυτή θεωρείται ορόσημο για την έναρξη ενός κρεσέντο εκρηκτικών τουρκικών προκλήσεων σε όλο το μήκος και το πλάτος της ελληνοτουρκικής μεθορίου αλλά και στην περιφέρεια της
Κυπριακής Δημοκρατίας.
Όσοι παρατηρητές των τουρκικών πραγμάτων είχαν προειδοποιήσει ότι το ταξίδι αυτό θα έπρεπε να αναβληθεί και να βρεθεί μια καλύτερη συγκυρία για την πραγματοποίηση του, δεν εισακούστηκαν και οι αεροβατούντες των ελληνοτουρκικών επέμεναν. Το ταξίδι αυτό έγινε και για πρώτη φορά η Τουρκία μας πέταξε κατάμουτρα μέσα στο προεδρικό μέγαρο τις προκλητικές της διεκδικήσεις.
Στις 17 Ιανουαρίου είχαμε το πρώτο πολύ σοβαρό επεισόδιο στα Ίμια όπου η ελληνική φρεγάτα Νικηφόρος ουσιαστικά ξύστηκε με τουρκική ακταιωρό της ακτοφυλακής.
Στη συνέχεια είχαμε την κίνηση του Έλληνα υπουργού ΥΕΘΑ στις 28 Ιανουαρίου να ρίξει ένα στεφάνι στα Ίμια προς τιμή των πεσόντων το 1996. Οι Τούρκοι που γνώριζαν τις κινήσεις του Έλληνα υπουργού, είχαν προετοιμαστεί κατάλληλα και είχαν στείλει τα πολεμικά τους να τον εμποδίσουν να πλησιάσει. Σύμφωνα με τις τουρκικές φωτογραφίες, (;) ο Έλληνας ΥΕΘΑ δεν κατάφερε να πλησιάσει τα Ίμια, δημιουργώντας έτσι ένα επικίνδυνο προηγούμενο γκριζαρίσματος στην περιοχή.
Στις 15 Φεβρουαρίου είχαμε το πολύ θερμό επεισόδιο με τον εμβολισμό του ελληνικού πλοίου Γαύδος από τα τουρκικά πλοία που το περίμεναν και το είχαν περικυκλώσει στην περιοχή των Ιμίων.
Και φτάνουμε στην πρώτη Μαρτίου όταν δυο Έλληνες στρατιωτικοί συνελήφθηκαν εν ψυχρώ από τουρκική περίπολο και κρατούνται στις φυλακές της Αδριανούπολης.
Η κατάσταση έχει ξεφύγει και δείχνει πως υπάρχει μια συνεχή πρόκληση με μεγάλη ένταση που δεν προοιωνίζει τίποτα το καλό.
Όσοι προσπαθούν να αγνοούν την πραγματικότητα και να προσπαθούν να πείσουν πως όταν μας… φτύνουν βρέχει, το μόνο που καταφέρνουν είναι να προκαλούν το επόμενο επεισόδιο καθώς η άλλη πλευρά σφυγμομετρεί την αδυναμία ουσιαστικής αντίδρασης της ελληνικής πλευράς.
Η Τουρκία και ο Ερντογάν διοχετεύουν τα εσωτερικά τους με πολεμικές επιχειρήσεις και την ίδια περίοδο στην Άγκυρα έχει κυριαρχήσει μια μεγάλο-οθωμανική υστερία που παίζει σε πολλά ταμπλό.
Το σημαντικό όμως εδώ είναι να επισημάνουμε ότι οι μεγάλοι παίκτες, ΗΠΑ και Ρωσία, προσπαθούν να χαϊδέψουν το τουρκικό «τέρας» προσδοκώντας να το στρέψουν ο ένας κατά του άλλου. Αυτό όμως δίνει έδαφος στην αύξηση της τουρκικής προκλητικότητας και προδιαγράφει την επόμενη θερμή κρίση, ας ελπίσουμε όχι αιματηρή.
Το ερώτημα που μπαίνει τώρα είναι πως, που και πότε θα είναι το επόμενο επεισόδιο και ποια θα είναι η κατάληψη του. Εκείνο που πρέπει να έχουμε υπόψη είναι ότι η Τουρκία συνηθίζει να χτυπά από εκεί που δεν το περιμένει ο αντίπαλος επενδύοντας στον αιφνιδιασμό ενώ δεν θέλει να φανεί ότι είναι ο πρώτος επιτιθέμενος.
Σε κάθε περίπτωση επιβάλλεται στο εσωτερικό παύση των ηλιθίων πολιτικών κοκορομαχιών και εθνική συσπείρωση που θα δείχνει αποφασιστικότητα υπεράσπισης της εθνικής ακεραιότητας. Μονό αν πιστέψουμε στον εαυτό μας θα μπορέσουμε να σωθούμε και να προκαλέσουμε την διεθνή υποστήριξη.
Οι Έλληνες έχουμε πολλές φορές ανατρέψει τον ρού της ιστορίας, τόσο με ειρηνικά όσο και με τα πολεμικά επιτεύγματά.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
nikosxeiladakis.gr
Από το katohika
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου