Η τεχνική σύμφωνα με την οποία εισπνέουμε βαθιά από τη μύτη και εκπνέουμε από το στόμα, την οποία συστήνουν συχνά οι ειδικοί υγείας ως έναν απλό τρόπο καταπολέμησης του άγχους, επηρεάζει πράγματι
την εγκεφαλική δραστηριότητα, όπως διαπίστωσε μία ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Northwestern.
την εγκεφαλική δραστηριότητα, όπως διαπίστωσε μία ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Northwestern.
Ειδικότερα, ένα από τα σημαντικότερα ευρήματα των ειδικών σε σχετική μελέτη, ήταν ότι η εισπνοή από τη μύτη διεγείρει τους νευρώνες στον οσφρητικό φλοιό, στην αμυγδαλή και στον ιππόκαμπο, κατά μήκος του μεταιχμιακού συστήματος, με αποτέλεσμα να είναι πιθανόν να μπορεί ακόμα και να ενισχύσει τη μνήμη.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Neuroscience και σύμφωνα με την παραπάνω διαπίστωση και τα λοιπά ευρήματά της, η ρινική εισπνοή προκαλεί "δραματική διαφορά" στις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τα συναισθήματα (αμυγδαλή) και τη μνήμη (ιππόκαμπος) σε σχέση με την εκπνοή.
Για να καταλήξουν στα ανωτέρω συμπεράσματα, στα πλαίσια της μελέτης τους, οι ερευνητές κάλεσαν 100 νεαρούς ενήλικες να συμμετάσχουν σε πειράματα, στη διάρκεια των οποίων καλούνταν να παρακολουθήσουν μία σειρά από πρόσωπα και αντικείμενα να εμφανίζονται και να χάνονται με ταχείς ρυθμούς στην οθόνη ενός υπολογιστή.
Η ερευνητική ομάδα παρατήρησε ότι όταν οι συμμετέχοντες εισέπνεαν από τις μύτες τους, μπορούσαν να αναγνωρίσουν πιο γρήγορα τα πρόσωπα που ήταν φοβισμένα, σε σχέση με όταν βρίσκονταν στη φάση της εκπνοής. Επιπλέον, οι συμμετέχοντες ήταν πιο πιθανό να θυμούνται αντικείμενα, αν τα είχαν δει τη στιγμή της εισπνοής από τη μύτη αντί της στιγμής της εκπνοής.
Σε περίπτωση που οι συμμετέχοντες εισέπνεαν από το στόμα, όλα τα παρατηρηθέντα πλεονεκτήματα της εισπνοής έναντι της εκπνοής εξαφανίζονταν.
Η έρευνα είναι η πρώτη που έδειξε ότι ο ρυθμός της αναπνοής προκαλεί ηλεκτρική δραστηριότητα στον εγκέφαλο, σύμφωνα με τα δημοσιευμένα αποτελέσματά της.
Μάλιστα, σύμφωνα με δηλώσεις της Δρ Christina Zelano, καθηγήτριας νευρολογίας στην Ιατρική Σχολή του Northwestern και επικεφαλής συγγραφέα της μελέτης, στο Time, υπάρχει η προοπτική η έρευνα να οδηγήσει στην ανάπτυξη σκόπιμων στρατηγικών αναπνοής, με στόχο την ενίσχυση και βελτίωση της γνωστικής λειτουργίας.
Η ειδικός σημειώνει, πάντως, ότι τα στοιχειά είναι πολύ προκαταρκτικά, ωστόσο τα χαρακτηρίζει συναρπαστικά. Η Δρ Zelano εικάζει επιπλέον ότι με βάση τα νέα ευρήματα, μελλοντικές μελέτες μπορεί να εντοπίσουν την αιτία των φυσιολογικών οφελών του διαλογισμού και της εστιασμένης αναπνοής -δύο τεχνικών οι οποίες στην ουσία συγχρονίζουν τις εγκεφαλικές ταλαντώσεις.
Μεταξύ άλλων, η καθηγήτρια σημειώνει πως τα ευρήματα παρέχουν μία ένδειξη, ως προς το γιατί η αναπνοή μας τείνει να επιταχύνεται, όταν είμαστε φοβισμένοι ή όταν νιώθουμε πανικό, καθώς γρηγορότερη αναπνοή σημαίνει αυτόματα και περισσότερες εισπνοές, κάτι που θα μπορούσε να επηρεάσει την εγκεφαλική λειτουργία ώστε να έχουμε γρηγορότερες αντιδράσεις απέναντι σε απειλές.
Η Δρ Zelano σημειώνει πως “όταν βρισκόμαστε σε 'εχθρικό' περιβάλλον με ερεθίσματα φόβου, τα στοιχεία δείχνουν ότι μπορούμε να ανταποκριθούμε πιο γρήγορα [σε ό,τι προκύψει], αν εισπνέουμε από τη μύτη”.
Βέβαια, το κατά πόσο ο τρόπος αναπνοής μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά -είτε στην αντιμετώπιση του φόβου είτε στη μνήμη- μένει να αποδειχθεί από μελλοντικές έρευνες, αλλά η νέα μελέτη έκανε το πρώτο βήμα. Μέχρι τα επόμενα, μήπως να ξεκινήσουμε τις βαθιές ρινικές αναπνοές;
Δεν χάνουμε κάτι.
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου