καθαρός αέρας έμπαιναν από τα παράθυρά τους. Ο Yung δεν είχε κανένα λόγο να πιστεύει ότι κάτι θα συνέβαινε και θα του χαλούσε την ειδυλλιακή ζωή του ή ότι κάποιος θα μπορούσε να του στερήσει κάτι από αυτές τις όμορφες μέρες για τις οποίες είχε εργαστεί τόσο σκληρά.
Δεν είχε υπολογίσει όμως τον Charles Crocker, έναν πολύ πλούσιο και μικροπρεπή άνθρωπο, που τελικά θα γινόταν γείτονάς του, αλλά και το μαρτύριο της ύπαρξής του.
Με αρκετή ξυλεία για να σηκωθεί ένας φράκτης ύψους 12 μέτρων γύρω από το ακίνητο του Yung, ο Crocker και ο παράξενος φράκτης του έγιναν μια θρυλική ιστορία εκδίκησης, ένα τουριστικό αξιοθέατο και ένα μάθημα για τον κίνδυνο των κλιμακούμενων νεύρων.
Ο Charles Crocker είχε μια επιβλητική παρουσία. Είχε γεμίσει τον τραπεζικό λογαριασμό του όντας ο ένας εκ των "Big Four" πίσω από τον Central Pacific Railroad, μια σιδηροδρομική διαδρομή μεταξύ Καλιφόρνιας και Γιούτα που κατασκευάστηκε στη δεκαετία του 1860 στις ΗΠΑ. Μέχρι τη δεκαετία του 1870, μπορούσε να έχει ό,τι ήθελε.
Ο Crocker και οι πλούσιοι συνεργάτες του άρχισαν να ερευνούν το California Street Hill για τη θέα του αλλά και τη γειτνίαση με την οικονομική περιοχή της πόλης. Ένας από τους συνεργάτες του, ο Leland Stanford, πρώην κυβερνήτης της Καλιφόρνιας και μελλοντικός ιδρυτής του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ, πρότεινε ότι η περιοχή θα μπορούσε να γίνει ένα όμορφο οικόπεδο αν υπήρχε ένα τελεφερίκ που ανεβοκατέβαζε τους κατοίκους στο λόφο. Ο Stanford κανόνισε να κατασκευαστεί το τελεφερίκ και σύντομα μερικοί πλούσιοι, συμπεριλαμβανομένου και του Crocker, αγόρασαν όλα τα σπίτια εκεί. Όταν ολοκληρώθηκε το σπίτι του Crocker ήταν ένα αρχοντικό έκτασης 1,1 στρέμματος. Με τους νέους, πλούσιους κατοίκους του, ο California Street Hill μετονομάστηκε σε Nob Hill.
Καθώς το έργο πλησίαζε την ολοκλήρωση το 1876, υπήρχε μια μικρή λεπτομέρεια: Στη βορειοανατολική γωνία του συγκροτήματος, ο Yung ήταν απρόθυμος να πουλήσει την έκτασή του. Το εξοχικό του περιβάλλονταν από τα αρχοντικά, αλλά του άρεσε η γειτονιά.
 |
| Ο Charles Crocker |
Ότι και αν συνέβη, ο Yung δεν έφυγε. Οι εργάτες του Crocker ήταν απασχολημένοι με το να ισοπεδώσουν ολόκληρο το τετράγωνο, δημιουργώντας έναν μηχανισμό που θα έριχνε το σπίτι του Yung. Ο Crocker όντως έδωσε εντολή στους εργάτες να οργανώσουν τις εκρήξεις έτσι ώστε τα θραύσματα των βράχων να γκρεμίσουν το σπίτι του Yung.
Αν στόχος ήταν η απομάκρυνση του Yung, η ενέργειά του αυτή είχε το αντίθετο αποτέλεσμα. Ο Yung αρνήθηκε να φύγει. Ο Crocker αρνήθηκε να αυξήσει την προσφορά του. Οι δύο άνδρες βρίσκονταν σε αδιέξοδο.
Με 3.000 δολάρια, ο Crocker έδωσε εντολή στους εργάτες να κατασκευάσουν έναν ξύλινο φράκτη στη γη του που θα κάλυπτε από τρεις πλευρές το σπίτι του Yung. Με πάνελ ύψους 12 μέτρων, ο φράχτης θα σκίαζε τα παράθυρα, κρύβοντας τον ήλιο και τον αέρα και βυθίζοντας το Yung στο σκοτάδι.
Ενώ ο Crocker προσέλαβε κηπουρούς για να διακοσμήσει τον φράχτη του με κισσό, ο Yung είδε τον όμορφο κήπο του να μαραζώνει. Ο "κακεντρεχής φράχτης" -όπως τα ονόμασαν οι εφημερίδες- του Crocker ήταν απολύτως νόμιμος.
Χωρίς άλλα μέσα, ο Yung απείλησε να εγκαταστήσει έναν ιστό με μια πειρατική σημαία, μια πράξη ανυπακοής προς τον Crocker. Θέλησε επίσης να τοποθετήσει ένα φέρετρο στη στέγη του, φαινομενικά για να διαφημίσει την επιχείρησή του, αλλά σαφώς για να αναστατώσει τον Crocker. Μερικά μέσα ενημέρωσης τον υποστήριζαν, καταδικάζοντας το "έγκλημα του Crocker" και τον επέκριναν ότι χρησιμοποιούσε τον πλούτο του για να νικήσει μια οικογένεια που δε διέθετε τα ίδια μέσα. Τουρίστες άρχισαν να παίρνουν το τελεφερίκ και να ανεβαίνουν στο Nob Hill για να δουν τον φράχτη. Αλλά ο Crocker δεν έκανε πίσω.
Τον Οκτώβριο του 1877, το εργατικό κόμμα διοργάνωσε συλλαλητήριο διαμαρτυρίας κοντά στο σπίτι του Crocker. Καταδικάζοντας την πρόσληψη Κινέζων μεταναστών, οι διοργανωτές οδήγησαν 2.000 άνδρες σε διαδήλωση κατά του Crocker. Ένας άνδρας, τον προειδοποίησε λέγοντάς του ότι θα έπρεπε να κατεδαφίσει τον φράχτη μέχρι την Ημέρα των Ευχαριστιών αλλιώς θα το έκανε το κόμμα.
Αν ο Yung ήλπιζε στη δικαιοσύνη ώστε να λυθεί το πρόβλημά του, κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ. Αυτός και η οικογένειά του εγκατέλειψαν στην το σπίτι, αλλά αρνούνταν να πουλήσουν τη γη τους στον Crocker.
Ο Crocker ίσως πίστεψε ότι η διαμάχη θα σταματούσε με το θάνατο του Yung, το 1880. Αλλά και πάλι, κάτι τέτοιο δε συνέβη.
 |
| Μια ματιά στη σκοτεινή γωνία που δημιούργησε ο φράκτης |
Οι αρχές συμφώνησαν, αλλά όχι και ο νομικός σύμβουλος. Δεν υπήρχε καμία δικαιολογία γιατί έπρεπε να γκρεμιστεί ο φράχτης, που πλέον είχε ύψος κάτι παραπάνω από 7,5 μέτρα μιας και οι ισχυροί άνεμοι κόντεψαν να τον γκρεμίσουν επανειλημμένα. Παρεμπιπτόντως, γύρω στο 1956, η Καλιφόρνια θέσπισε νόμο ο οποίος απαγορεύει την κατασκευή φραχτών που προορίζονταν να εκνευρίσουν τους γείτονες ή/ και να παρεμποδίζουν τη θέα τους. Οι περισσότερες πολιτείες των ΗΠΑ επιτρέπουν φράχτη ύψους 1,8 μέτρων, για παρόμοιους λόγους.
Όταν η Rosina πέθανε το 1902, η έχθρα φάνηκε να πεθαίνει μαζί της. Οι τέσσερις κόρες της, τελικά ενέδωσαν στους απογόνους του Crocker το 1904 και πούλησαν τη γη -που λέγεται ότι αξίζει 80.000 δολάρια- για άγνωστο ποσό. Ο φράχτης κατεδαφίστηκε το 1905.
Εκ των υστέρων, η διαμάχη Yung-Crocker θα αποδειχθεί τελικά άσκοπη.
Το 1906, ένας σεισμός και μια πυρκαγιά σάρωσαν το Σαν Φρανσίσκο, κατακαίγοντας το αρχοντικό του Crocker και τα γειτονικά κτίρια. Αντί για να το ξαναχτίσει, η οικογένεια αποφάσισε να δωρίσει ολόκληρο το τετράγωνο για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Σε μια περίεργη συστροφή, το μέρος όπου ο Crocker κάποτε έχτισε κάτι από κακία, έγινε μέρος για συμπόνια, μιας και στο οικόπεδο ανεγέρθηκε ο καθεδρικός ναός Grace, ένας επισκοπικός ναός.
από: mental floss
Από το 3otiko
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου