To βίντεο με το οποίο αποκαλύπτεται το διπλωματικό επεισόδιο που έγινε στη Θράκη, με την αντιπαράθεση (;) Ερντογάν με τον υφυπουργό Εξωτερικών κ. Αμανατίδη, είναι κόλαφος για την Ελλάδα. Δυστυχώς που το λέμε, αλλά αναδεικνύει όλο τον ραγιαδισμό που έχουν ορισμένοι πολιτικοί στη χώρα μας και που επιμελώς προσπάθησε να κρύψει η κυβέρνηση.
Μέχρι να βγει το βίντεο της ντροπής, θα λέγαμε εμείς, γιατί
αντιπαράθεση δεν υπήρξε, από το Μαξίμου έλεγαν ότι είναι fake news της αντιπολίτευσης και κριτική από τα «συστημικά ΜΜΕ που παίζουν με τα εθνικά θέματα για να ρίξουν την κυβέρνηση».
Από τη στιγμή που η κάμερα έγινε μάρτυρας του ιστορικού αυτού γεγονότος η κυβέρνηση σιώπησε λες και δεν υπήρξε κανένα θέμα. Τι δείχνει η εικόνα;
Δείχνει έναν Σουλτάνο να έχει πάρει θάρρος από τον κόσμο που τον αποθεώνει, κόσμο δασκαλεμένο από τους ψευτομουφτήδες αλλά και μετακινούμενο με πούλμαν. Δείχνει έναν Ερντογάν ο οποίος απαιτεί να μιλήσει με μικρόφωνο στον κόσμο, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν αυτή η συμφωνία. Και τον δείχνει να επιμένει μέχρι που κερδίζει και κάνει το χαβά του.
Από την άλλη, και χωρίς διάθεση κριτικής γιατί ο Αμανατίδης είναι αξιοπρεπής και θεοσεβούμενος άνθρωπος, έχουμε τον επίσημο εκπρόσωπο της ελληνικής κυβέρνησης να δείχνει έκπληκτος και αμήχανος από την απαίτηση του Τούρκου προέδρου. Μια απαίτηση που ήταν έξω από τα συμφωνηθέντα και που ήρθε αιφνιδιαστικά. Δείχνει έναν υπουργό να προσπαθεί να αρθρώσει μερικές κουβέντες για να σταματήσει την απαίτηση του Ερντογάν αλλά να μην τα καταφέρνει. Δείχνει έναν σχεδόν κακόμοιρο άνθρωπο να λέει «αν μιλήσετε κι εσείς, θα μου δώσετε κι εμένα δύο λεπτά για να μιλήσω». Λες κι αυτό ήταν το θέμα κι όχι η συμφωνία που είχε γίνει ο Σουλτάνος να μιλήσει μόνο μέσα στην αίθουσα του σχολείου στα παιδιά, κι όχι στο αλαλάζων πλήθος.
Είτε για λόγους ασφαλείας, είτε γιατί δεν έπρεπε να γίνει από διπλωματικής, πολιτικής άποψης, ο Ερντογάν δεν έπρεπε να μιλήσει. Δεν έπρεπε να του δώσουν μικρόφωνο, δεν έπρεπε να του ικανοποιήσουν μια απαίτηση που του ήρθε στα ξαφνικά.
«Ναι, υπάρχει πρόβλημα και δεν θα μιλήσετε. Αυτό είχαμε συμφωνήσει», έπρεπε να του πει ο πελιδνός Αμανατίδης και η υπόθεση να τελείωνε εκεί. Με πιο δικαίωμα και στο όνομα ποιου διπλωματικού τακτ άφησαν τον Σουλτάνο να κάνει σόου αν και γνώριζαν ότι θέλει να προκαλέσει ξανά; Ο υφυπουργός δεν είχε πάρει ρητές εντολές για το τι έπρεπε να κάνει;
Αλλά και να έχουμε καλό ρώτημα. Σε μια τόσο σημαντική επίσκεψη, όπου έχουν εκφραστεί φόβοι για «παραστράτημα» του Ερντογάν, ειδικά μετά από όσα είχε πει στην Αθήνα, γιατί η Ελλάδα εκπροσωπήθηκε από τον υφυπουργό Εξωτερικών; Ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας κ. Κοτζιάς που ήταν; Ή εν πάση περιπτώσει κάποιοι κορυφαίοι υπουργοί που θα είχαν και τα κότσια και την πολιτική νομιμοποίηση να αντιπαρατεθούν στον Ερντογάν που βρισκόταν; Γιατί τους έχουμε τους αντιπροέδρους και τους υπουργούς Επικρατείας όπως ο Δραγασάκης ή ο μπάρμπα Αλέκος Φλαμπουράρης; Μόνο για φραπουτσίνο, θεωρία και μηδέν έργο τους πληρώνουμε;
-->
Μέχρι να βγει το βίντεο της ντροπής, θα λέγαμε εμείς, γιατί
αντιπαράθεση δεν υπήρξε, από το Μαξίμου έλεγαν ότι είναι fake news της αντιπολίτευσης και κριτική από τα «συστημικά ΜΜΕ που παίζουν με τα εθνικά θέματα για να ρίξουν την κυβέρνηση».
Από τη στιγμή που η κάμερα έγινε μάρτυρας του ιστορικού αυτού γεγονότος η κυβέρνηση σιώπησε λες και δεν υπήρξε κανένα θέμα. Τι δείχνει η εικόνα;
Δείχνει έναν Σουλτάνο να έχει πάρει θάρρος από τον κόσμο που τον αποθεώνει, κόσμο δασκαλεμένο από τους ψευτομουφτήδες αλλά και μετακινούμενο με πούλμαν. Δείχνει έναν Ερντογάν ο οποίος απαιτεί να μιλήσει με μικρόφωνο στον κόσμο, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν αυτή η συμφωνία. Και τον δείχνει να επιμένει μέχρι που κερδίζει και κάνει το χαβά του.
Από την άλλη, και χωρίς διάθεση κριτικής γιατί ο Αμανατίδης είναι αξιοπρεπής και θεοσεβούμενος άνθρωπος, έχουμε τον επίσημο εκπρόσωπο της ελληνικής κυβέρνησης να δείχνει έκπληκτος και αμήχανος από την απαίτηση του Τούρκου προέδρου. Μια απαίτηση που ήταν έξω από τα συμφωνηθέντα και που ήρθε αιφνιδιαστικά. Δείχνει έναν υπουργό να προσπαθεί να αρθρώσει μερικές κουβέντες για να σταματήσει την απαίτηση του Ερντογάν αλλά να μην τα καταφέρνει. Δείχνει έναν σχεδόν κακόμοιρο άνθρωπο να λέει «αν μιλήσετε κι εσείς, θα μου δώσετε κι εμένα δύο λεπτά για να μιλήσω». Λες κι αυτό ήταν το θέμα κι όχι η συμφωνία που είχε γίνει ο Σουλτάνος να μιλήσει μόνο μέσα στην αίθουσα του σχολείου στα παιδιά, κι όχι στο αλαλάζων πλήθος.
Είτε για λόγους ασφαλείας, είτε γιατί δεν έπρεπε να γίνει από διπλωματικής, πολιτικής άποψης, ο Ερντογάν δεν έπρεπε να μιλήσει. Δεν έπρεπε να του δώσουν μικρόφωνο, δεν έπρεπε να του ικανοποιήσουν μια απαίτηση που του ήρθε στα ξαφνικά.
«Ναι, υπάρχει πρόβλημα και δεν θα μιλήσετε. Αυτό είχαμε συμφωνήσει», έπρεπε να του πει ο πελιδνός Αμανατίδης και η υπόθεση να τελείωνε εκεί. Με πιο δικαίωμα και στο όνομα ποιου διπλωματικού τακτ άφησαν τον Σουλτάνο να κάνει σόου αν και γνώριζαν ότι θέλει να προκαλέσει ξανά; Ο υφυπουργός δεν είχε πάρει ρητές εντολές για το τι έπρεπε να κάνει;
Αλλά και να έχουμε καλό ρώτημα. Σε μια τόσο σημαντική επίσκεψη, όπου έχουν εκφραστεί φόβοι για «παραστράτημα» του Ερντογάν, ειδικά μετά από όσα είχε πει στην Αθήνα, γιατί η Ελλάδα εκπροσωπήθηκε από τον υφυπουργό Εξωτερικών; Ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας κ. Κοτζιάς που ήταν; Ή εν πάση περιπτώσει κάποιοι κορυφαίοι υπουργοί που θα είχαν και τα κότσια και την πολιτική νομιμοποίηση να αντιπαρατεθούν στον Ερντογάν που βρισκόταν; Γιατί τους έχουμε τους αντιπροέδρους και τους υπουργούς Επικρατείας όπως ο Δραγασάκης ή ο μπάρμπα Αλέκος Φλαμπουράρης; Μόνο για φραπουτσίνο, θεωρία και μηδέν έργο τους πληρώνουμε;
Όχι, η εικόνα που εμφανίστηκε στη Θράκη δεν ήταν καθόλου καλή. Ήταν ραγιάδικη, ήταν εικόνα υποτακτικού απέναντι στο μεγάλο αφεντικό. Κι αυτά έχουν τη σημασία τους όταν πρόκειται για εθνικά θέματα κι όταν πρέπει να τα βάλεις με τους… μπαμπέσηδες Τούρκους.
AntiNews
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Από το kostasxan
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου